Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὅμοιον γὰρ ἐν ἀνομοίῳ, ὅκωσ πίθηκοσ ἀνθρώπῳ, ἄριστον · καὶ ἀμμωνιακὸν τὸ θυμίημα ξὺν ὄξεϊ, καὶ ἀρνογλώσσου χυλῷ, ἢ πολυγόνου, καὶ ὑποκιστὶσ καὶ λύκιον· ἢν δὲ πελιδναὶ ἐώσι αἱ σάρκεσ, προεγχαράσσειν ἐκχυλώσιοσ εἵνεκεν · ἢν δ’ ἐπὶ τοῖσι δριμέσι Ῥεύμασι ἀναδαρέντα πρηο̈́νειν τὰ μέρεα ἐθέλῃσ, τήλιοσ ἀφέψημα, ἢ πτισάνησ χυλὸσ, Ῥύμμα μαλθακόν· λιπασ δὲ Ῥόδινον, ἢ σχίνινον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιγ’. Θεραπεία Ἐλέφαντοσ.115)
μὰ τὸν Ἀπόλλω ’γὼ μὲν οὔ, ἢν μὴ διάθωνταί γ’ οἵδε διαθήκην ἐμοὶ ἥνπερ ὁ πίθηκοσ τῇ γυναικὶ διέθετο, ὁ μαχαιροποιόσ, μήτε δάκνειν τούτουσ ἐμὲ μήτ’ ὀρχίπεδ’ ἕλκειν μήτ’ ὀρύττειν ‐ οὔτι που τόν ‐ ;
(아리스토파네스, Birds, Episode3)
πότερον πίθηκοσ ἀνάπλεωσ ψιμυθίου, ἢ γραῦσ ἀνεστηκυῖα παρὰ τῶν πλειόνων;
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Lyric-Scene, antistrophe 2 3:22)
εἰ δ’ ἐγὼ ὀρθὸσ ἰδεῖν βίον ἀνέροσ ἢ τρόπον ὅστισ ἔτ’ οἰμώξεται, οὐ πολὺν οὐδ’ ὁ πίθηκοσ οὗτοσ ὁ νῦν ἐνοχλῶν, Κλειγένησ ὁ μικρόσ, ὁ πονηρότατοσ βαλανεὺσ ὁπόσοι κρατοῦσι κυκησιτέφρου ψευδολίτρου κονίασ καὶ Κιμωλίασ γῆσ, χρόνον ἐνδιατρίψει·
(아리스토파네스, Frogs, Parabasis, antistrophe1)
ἔτι τῶν ζῴων τὰ μὲν ἔχει χεῖρασ, ὡσ ἄνθρωποσ, τὰ δὲ δοκεῖ, ὡσ πίθηκοσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 49 1:4)
μεθύσκονται δὲ κἀν τοῖσ ἀλόγοισ ζῴοισ ὑέσ μὲν σταφυλῆσ στεμφύλων χορτασθέντεσ καὶ τὸ τῶν κοράκων καὶ τῶν κυνῶν γένοσ τὴν οἰνοῦτταν καλουμένην φαγόντα βοτάνην, πίθηκοσ δὲ καὶ ἐλέφασ πιόντεσ οἶνον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 34 2:1)
τοῦτο δὲ καὶ φύσει κίναδοσ τἀνθρώπιόν ἐστιν, οὐδὲν ἐξ ἀρχῆσ ὑγιὲσ πεποιηκὸσ οὐδ’ ἐλεύθερον, αὐτοτραγικὸσ πίθηκοσ, ἀρουραῖοσ Οἰνόμαοσ, παράσημοσ ῥήτωρ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 348:2)
γέρων πίθηκοσ οὐχ ἁλίσκεται πάγῃ·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. s'. HRAKLEIDHS 8:7)
" Ἀρχέδημον τοίνυν νοῶν μοιχὸσ ἴσθι καὶ ἄπιστοσ καὶ ἀντὶ ἀνθρώπου λύκοσ ἢ πίθηκοσ.
(에픽테토스, Works, book 2, Πρὸσ τὸν ἐπὶ μοιχείᾳ ποτὲ κατειλημμένον. 11:2)
οὕτωσ καὶ σὺ νῦν μὲν ἀθλητήσ, νῦν δὲ μονομάχοσ, εἶτα φιλόσοφοσ, εἶτα ῥήτωρ, ὅλῃ δὲ τῇ ψυχῇ οὐδέν, ἀλλ’ ὡσ ὁ πίθηκοσ πᾶν ὃ ἂν ἴδῃσ μιμῇ καὶ ἀεί σοι ἄλλο ἐξ ἄλλου ἀρέσκει, τὸ σύνηθεσ δ’ ἀπαρέσκει.
(에픽테토스, Works, book 3, Ὅτι δεῖ περιεσκεμμένωσ ἐρ́χεσθαι ἐφ’ ἕκαστα. 6:1)
ἀλλ’ ὡσ πίθηκοσ πᾶσαν θέαν, ἣν ἂν ἴδῃσ, μιμῇ καὶ ἄλλο ἐξ ἄλλου σοι ἀρέσκει.
(에픽테토스, Works, chapter 29 3:4)
πίθηκοσ γὰρ ὁ πίθηκοσ, ἡ παροιμία φησί, κἂν χρύσεα ἔχῃ σύμβολα.
(루키아노스, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 4:4)
καὶ σὺ τοίνυν, φαῖεν ἄν, οὐχ ὑποκριτήσ, ἀλλὰ ποιητὴσ τῶν καλλίστων καὶ νομοθέτησ γενόμενοσ ὑπὸ ταυτησὶ τῆσ ἰσχάδοσ παραφανείσησ ἠλέγχθησ πίθηκοσ ὢν καὶ ἀπ̓ ἄκρου χείλουσ φιλοσοφῶν καὶ ἕτερα μὲν κεύθων ἐνὶ φρεσίν, ἄλλα δὲ λέγων, ὡσ εἰκότωσ ἄν τινα ἐπὶ σοῦ εἰπεῖν ὅτι ἃ λέγεισ καὶ ἐφ̓ οἷσ ἐπαινεῖσθαι ἀξιοῖσ, χείλεα μέν σου ἐδίηνεν, ὑπερῴην δὲ αὐχμῶσαν καταλέλοιπε.
(루키아노스, Apologia 15:1)
εὑρήσεισ γὰρ τὸ τῶν μουσικῶν δὴ τοῦτο, δὶσ διὰ πασῶν τὸ πρᾶγμα, καὶ τοσοῦτον ἐοικότασ ἀλλήλοισ τοὺσ βίουσ, ὅσον μόλυβδοσ ἀργύρῳ καὶ χαλκὸσ χρυσῷ καὶ ἀνεμώνη ῥόδῳ καὶ ἀνθρώπῳ πίθηκοσ·
(루키아노스, Apologia 26:1)
κἀκεῖ γὰρ αὐτὸσ μὲν ὁ νεὼσ κάλλιστόσ τε καὶ μέγιστοσ, λίθοισ τοῖσ πολυτελέσιν ἠσκημένοσ καὶ χρυσῷ καὶ γραφαῖσ διηνθισμένοσ, ἔνδον δὲ ἢν ζητῇσ τὸν θεόν, ἢ πίθηκόσ ἐστιν ἢ ἶβισ ἢ τράγοσ ἢ αἴλουροσ.
(루키아노스, Imagines, (no name) 11:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION