Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

διὰ ταῦτα εἶπον τῇ βουλῇ ὅτι εἰδείην τοὺσ ποιήσαντασ, καὶ ἐξήλεγξα τὰ γενόμενα, ὅτι εἰσηγήσατο μὲν πινόντων ἡμῶν ταύτην τὴν βουλὴν γενέσθαι Εὐφίλητοσ, ἀντεῖπον δὲ ἐγώ, καὶ τότε μὲν οὐ γένοιτο δι’ ἐμέ, ὕστερον δ’ ἐγὼ μὲν Κυνοσάργει ἐπὶ πωλίον ὅ μοι ἦν ἀναβὰσ ἔπεσον καὶ τὴν κλεῖν συνετρίβην καὶ τὴν κεφαλὴν κατεάγην, φερόμενόσ τε ἐπὶ κλίνησ ἀπεκομίσθην οἴκαδε·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 104:1)
δυναμικώτατοσ γάρ ἐστι καὶ μένων ἐν ταῖσ ἕξεσι τῶν πινόντων πλεῖστον χρόνον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 47 2:4)
προσεπιλέγειν δὲ τούτῳ τὸ τοῦ Διὸσ σωτῆροσ ὄνομα διδαχῆσ καὶ μνήμησ ἕνεκα τῶν πινόντων, ὅτι οὕτω πίνοντεσ ἀσφαλῶσ σωθήσονται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 7 1:2)
Θεόφραστοσ δέ φησιν ἐν τῷ περὶ ὑδάτων τὸ Νείλου ὕδωρ πολυγονώτατον καὶ γλυκύτατον διὸ καὶ λύειν τὰσ κοιλίασ τῶν πινόντων μῖξιν ἔχον λιτρώδη.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 15 1:6)
"ἔχουσαν ἔνδοθεν οἱο͂ν δακτύλων, ἢ ἐπεὶ περιείληπται τοῖσ τῶν πινόντων δακτύλοισ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 34 1:11)
ὅτι δὲ εἷσ ἦν ὁ Ἡρακλῆσ τῶν πλεῖστον πινόντων προείπομεν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 38 1:2)
πάντα γὰρ ἦν μέστ’ ἀνδρῶν καὶ μειρακίων πινόντων ὁμοῦ δ’ ἄλλων γρᾴδι’ ἦν μεγάλαισιν οἴνου χαίροντα λεπασταῖσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 70 2:4)
ἀλλ’ οὐχ ἡμεῖσ γε οὔτε τῶν πλεῖον πινόντων ὄντεσ οὔτε τῶν ἐξοίνων γινομένων πληθούσησ ἀγορᾶσ ἐπὶ τὰ μουσικὰ ταῦτα ἐρχόμεθα συμπόσια, καὶ γὰρ ὁ φιλεπιτιμητὴσ Οὐλπιανὸσ πάλιν τινὸσ ἐπείληπτο εἰπόντοσ ἔξοινοσ οὔκ εἰμι, λέγων ὁ δ’ ἔξοινοσ ποῦ;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14 4:1)
"ἐπ’ ἀκτῆσ δέ τινων πινόντων ἐπιπεσὼν ὄμβροσ τὸ μὲν συμπόσιον διέλυσεν, τὸν δὲ κρατῆρα, ὃσ εἶχεν ὀλίγον οἶνον ὑπολελειμμένον,4 ἐπλήρωσεν ὕδατοσ, γενομένησ δ’ αἰθρίασ εἰσ τὸν αὐτὸν ὑποστρέψαντεσ τόπον, γευσάμενοι τοῦ μίγματοσ προσηνῆ καὶ ἄλυπον ἔσχον ἀπόλαυσιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 172)
τοὺσ δὲ λέβητασ χαλκοῦσ εἶναι μείζουσ λάκκων δωδεκακλίνων αὐτὸν δὲ Κότυν περιεζῶσθαι ζωμόν τε φέρειν ἐν χοὶ χρυσῇ καὶ γευόμενον τῶν κρατήρων πρότερον μεθύειν τῶν πινόντων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 7 1:2)
"τὴν συμβολὴν τὴν εἰσ τὰ συμπόσια ὑπὸ τῶν πινόντων εἰσφερομένην Ἀργεῖοι χῶν καλοῦσι, τὴν δὲ μερίδα αἶσαν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 68 4:9)
διόπερ ἐσθιόντων μὲν αὐτῶν ἐμπλέκονται ταῖσ τροφαῖσ, πινόντων δὲ καθαπερεὶ διά τινοσ ἡθμοῦ φέρεται τὸ πόμα.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 28 3:3)
εἰ δὲ τὸ τοιόνδε δυσχερὲσ τῷ καιρῷ ὑπάρχοι, μέμνησο, ὅτι μὴ κάμνων ὑπὸ καμνόντων ὑπουργῇ, ἐσθίων ὑπὸ μὴ ἐσθιόντων, πίνων ὑπὸ μὴ πινόντων, [ἐσθίων] λαλῶν ὑπὸ σιωπώντων, ἀνειμένοσ ὑπὸ συνεσταλμένων·
(에픽테토스, Works, gnomologium epicteteum e( stobaei libris 3-4) 24:2)
σφάλλει γὰρ τῶν πινόντων αὐτὸν καὶ ἀπατᾷ τὴν διάνοιαν καὶ τὴν τοῦ βασιλέωσ τῇ τοῦ ὀρφανοῦ καὶ δεομένου κηδεμόνοσ ὁμοίαν τίθησιν, καὶ τὴν τοῦ δούλου διεγείρει πρὸσ παρρησίαν τοῦ ἐλευθέρου, ἥ τε τοῦ πένητοσ ὁμοία γίνεται τῇ τοῦ πλουσίου·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 11 50:1)
μηδέ ποτ’ οἰνοχόην τιθέμεν κρητῆροσ ὕπερθε πινόντων·
(헤시오도스, 일과 날, Book WD 88:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION