헬라어 문장 내 검색 Language

Σώστρατοσ δ’ ἐν δευτέρῳ περὶ ζῴων τὴν πηλαμύδα θυννίδα καλεῖσθαι λέγει, μείζω δὲ γινομένην θύννον, ἔτι δὲ μείζονα ὄρκυνον, ὑπερβαλλόντωσ δὲ αὐξανόμενον γίνεσθαι κῆτοσ, μνημονεύει δὲ τοῦ θύννου καὶ Αἰσχύλοσ λέγων σφύρασ δέχεσθαι κἀπιχαλκεύειν μύδρουσ ὡσ ἀστενακτὶ θύννοσ ὣσ ἠνείχετο ἄναυδοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 663)
Χαλκηδόνιοι δ’ ἐπὶ τῆσ περαίασ ἱδρυμένοι πλησίον οὐ μετέχουσι τῆσ εὐπορίασ ταύτησ διὰ τὸ μὴ προσπελάζειν τοῖσ λιμέσιν αὐτῶν τὴν πηλαμύδα·
(스트라본, 지리학, Book 7, chapter 6 4:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION