Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὥστε ταύτῃ μὲν μᾶλλον πέψει τὰ διὰ τὸ πνεῦμα καλῶσ πέττοντα ζῷα, διὰ λοιπὴν δ’ ἔτι τὴν παρὰ φύσιν θερμασίαν ἀπεπτήσει.
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 881)
ἡ γὰρ εὐωδία γίνεται πέψει τῶν ὑγρῶν ὑπὸ θερμότητοσ, ὡσ οἰέται Θεόφραστοσ, ὅθεν οἱ ξηροὶ καὶ διάπυροι τόποι τῆσ οἰκουμένησ τὰ πλεῖστα καὶ κάλλιστα τῶν ἀρωμάτων φέρουσιν ἐξαιρεῖ γὰρ ὁ ἥλιοσ τὸ ὑγρόν ὥσπερ ὕλην σηπεδόνοσ ἐπιπολάζον τοῖσ σώμασιν.
(플루타르코스, Alexander, chapter 4 3:2)
"σελήνη δ’ ἡλίου μεταξὺ καὶ γῆσ, ὥσπερ καρδίασ καὶ κοιλίασ ἧπαρ ἤ τι μαλθακὸν ἄλλο σπλάγχνον ἐγκειμένη τὴν τ’ ἄνωθεν ἀλέαν ἐνταῦθα διαπέμπει καὶ τὰσ ἐντεῦθεν ἀναθυμιάσεισ πέψει τινὶ καὶ καθάρσει λεπτύνουσα περὶ ἑαυτὴν ἀναδίδωσιν εἰ δὲ καὶ πρὸσ ἄλλα τὸ γεῶδεσ αὐτῆσ καὶ στερέμνιον ἔχει τινὰ πρόσφορον χρείαν, ἄδηλον ἡμῖν.
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 157)
πέψει γάρ τινι τῶν ὑγρῶν ὁ Θεόφραστόσ;
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, Περὶ τῆσ Ἀλεξάνδρου πολυποσίασ. 5:3)
τὸν γὰρ οἶνον ἐν ἀρχῇ μὲν εἶναι γλυκύν, γίγνεσθαι δ’ ἡδὺν ὅταν εἰσ τὸ αὐστηρὸν τῇ πέψει μεταβάλῃ παλαιούμενοσ.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 3, Διὰ τί γλεῦκοσ ἣκιστα μεθύσκει. 7:1)
"δεύτερον, οὐδεὶσ γέγονεν οὕτω τῶν ἰατρῶν παράτολμοσ ἐν καινοτομίᾳ καὶ ἀνδρεῖοσ, ὥστε ποικίλην τροφὴν πυρέττοντι προσενεγκεῖν ἀλλὰ τὴν ἁπλῆν καὶ ἄκνισον ὡσ ὑπήκοον μάλιστα τῇ πέψει προσφέρουσι.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 4, Εἰ ἡ ποικίλη τροφὴ τῆσ ἁπλῆσ εὐπεπτοτέρα. 9:4)
"ἀηδίασ δὲ καὶ δυσχερείασ, ἣν ἐμποιεῖ τὸ κρόμμυον, οὐδ’ ὀλίγον μετέσχηκεν ἀλλὰ καὶ διαφορεῖ τὴν ἄλλην τροφὴν καὶ παραδίδωσιν εὐπειθῆ καὶ μαλακωτέραν τῇ πέψει, εὔχαριν μὲν χάριν ὄψου δύναμιν δὲ φαρμάκου τῷ σώματι τῶν ἁλῶν προσφερομένων.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 4, Εἰ ἡ θάλασσα τῆσ γῆσ εὐοψοτέρα. 12:17)
"τὸ γὰρ θέροσ αὐτοῖσ μαρτυρεῖ καὶ τὸ μετόπωρον, ὅτε μάλιστα χλωρὰν καὶ φλύουσαν, ὡσ Ἀντίμαχοσ ἔφη, τὴν ὀπώραν γεννωμένην ἄρτι προσφερόμενοι ἧττον ἀπατηλοῖσ καὶ ψευδέσιν ἐνυπνίοισ σύνεσμεν οἱ δὲ φυλλοχόοι μῆνεσ ἤδη τῷ χειμῶνι παρασκηνοῦντεσ ἐν πέψει τὰ σιτία καὶ τὰ περιόντα τῶν ἀκροδρύων ἰσχνὰ καὶ ῥυσὰ καὶ πᾶν ἀφεικότα τὸ πληκτικὸν ἐκεῖνο καὶ μανικὸν ἔχουσι.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 8, Διὰ τί τοῖσ φθινοπωρινοῖσ ἐνυπνίοισ ἥκιστα πιστεύομεν. 16:3)
τῇ γῇ καὶ τοῖσ τόποισ ὁμοιούμενα, δι’ ὧν ἔξεισι, πολλῶν ἀναπίμπλαται ποιοτήτων, δι’ ἃσ ἧττόν ἐστιν εὔτρεπτα καὶ βράδιον αὑτὰ παρέχει τῇ πέψει μεταβάλλειν εἰσ τὸ τρεφόμενον·
(플루타르코스, Quaestiones Naturales, chapter 2 8:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION