Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἔνθεν δ’ αὖτ’ ἐπὶ νῆα νόημ’ ὣσ ἆλτο πέτεσθαι, ἀνέρι εἰδόμενοσ αἰζηῷ τε κρατερῷ τε, πρωθήβῃ, χαίτῃσ εἰλυμένοσ εὐρέασ ὤμουσ·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 29:5)
ὁ δὲ πτερὰ κατασκευάσασ ἑαυτῷ καὶ τῷ παιδὶ ἀναπτάντι ἐνετείλατο μήτε εἰσ ὕψοσ πέτεσθαι, μὴ τακείσησ τῆσ κόλλησ ὑπὸ τοῦ ἡλίου αἱ πτέρυγεσ λυθῶσι, μήτε ἐγγὺσ θαλάσσησ, ἵνα μὴ τὰ πτερὰ ὑπὸ τῆσ νοτίδοσ λυθῇ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 1 21:2)
ἔφην οὖν ἐγὼ μὴ ἔχειν ὅ τι χρήσομαι, προστετάχθαι γάρ μοι ἴσα καὶ πέτεσθαι, μελέτην λόγων ἀναπνεῖν οὐ δυναμένῳ, καὶ ταύτην ἐνταυθοῖ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 4:11)
ποίᾳ γὰρ ἄλλῃ χρὴ πέτεσθαι τοὺσ θεούσ;
(아리스토파네스, Birds, Lyric-Scene, strophe 1 1:36)
οὐκ ἔστιν οὐδὲν τοῦ πέτεσθαι γλυκύτερον·
(아리스토파네스, Birds, Episode, lyric5)
μῶν εὐθὺ Πελλήνησ πέτεσθαι διανοεῖ;
(아리스토파네스, Birds, Episode, lyric11)
τὴν μέν γε πρώτην διαλέγουσαν τὴν ὀπὴν κατέλαβον ᾗ τοῦ Πανόσ ἐστι ταὐλίον, τὴν δ’ ἐκ τροχιλείασ αὖ κατειλυσπωμένην, τὴν δ’ αὐτομολοῦσαν, τὴν δ’ ἐπὶ στρούθου μίαν ἤδη πέτεσθαι διανοουμένην κάτω ἐσ Ὀρσιλόχου χθὲσ τῶν τριχῶν κατέσπασα.
(아리스토파네스, Lysistrata, Episode16)
οὐκ ἔσθ’ ὅπωσ σιγήσομ’, ἢν μή μοι φράσῃσ ὅποι πέτεσθαι διανοεῖ.
(아리스토파네스, Peace, Prologue, iambics1)
λέγεται γὰρ λόγοσ ὑπὸ τῶν σοφιστῶν μὴ πέτεσθαι τὸν θεὸν τὸν Ἔρωτα, τοὺσ δ’ ἐρῶντασ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 13 4:2)
ἐν γὰρ τοῖσ ὁρ́ῳ γεγραμμένοισ ὀνείρασιν οἱ ἄνθρωποι τοιαύτασ ὄψεισ ὁρῶσι, νῦν μὲν δοκοῦντεσ ἀποθνῄσκειν καὶ σκυλεύεσθαι, πάλιν δὲ ἀνίστασθαι καὶ μάχεσθαι γυμνοὶ ὄντεσ, ἐνίοτε δὲ οἰόμενοι διώκειν καὶ τοῖσ θεοῖσδιαλέγεσθαι καὶ αὑτοὺσ ἀποσφάττειν μηδενὸσ δεινοῦ ὄντοσ, καὶ οὕτωσ, εἰ τύχοι ποτέ, πέτεσθαι καὶ βαδίζειν ἐπὶ τῆσ θαλάττησ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 162:2)
καὶ γὰρ Κάλαΐν φασι δραμεῖν, ἀπεχόμενον τοῦ πέτεσθαι.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΣ. 26:2)
τούτῳ δὴ μάλιστα περιῆν ὁ Νέρων, καὶ οὐδεὶσ ἀντέλεγεν αὐτῷ περὶ οὐδενὸσ ὅ,τι εἴποι οὐδ̓ ἀδύνατον ἔφη εἶναι ὃ κελεύσειεν, οὐδ̓ εἰ πέτεσθαι κελεύοι τινά, ἀλλὰ καὶ τοῦτο ὑπέσχετο αὐτῷ, καὶ συχνὸν χρόνον ἐτρέφετο ἔνδον παῤ αὐτῷ ἐν τοῖσ βασιλείοισ, ὡσ πτησόμενοσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΚΑΛΛΟΥΣ. 15:1)
διὰ δὲ τὸ βάροσ οὐ δυνάμενον ἐξᾶραι καὶ πέτεσθαι κατὰ τῆσ γῆσ ὠκέωσ ἀκροβατεῖ, καὶ διωκόμενον ὑπὸ τῶν ἱππέων τοῖσ ποσὶ τοὺσ ὑποπίπτοντασ λίθουσ οὕτωσ εὐτόνωσ ἀποσφενδονᾷ πρὸσ τοὺσ διώκοντασ ὥστε πολλάκισ καρτεραῖσ πληγαῖσ αὐτοὺσ περιπίπτειν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 50 5:1)
τοῦτο πέτεσθαι μὲν μετέωρον οὐ δύναται διὰ τὸ βάροσ, τρέχει δὲ πάντων ὠκύτατον, μικρὸν ἄκροισ τοῖσ ποσὶ τῆσ γῆσ ἐπιψαῦον·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 28 3:1)
τῷ γὰρ "εἶναι τὴν γῆν" τὸ "πέτεσθαι τὴν γῆν" οὐκ ἀκολουθεῖ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 81:11)

SEARCH

MENU NAVIGATION