Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τὴν δ’ αὖ μεθ’ ὑγίειαν περισπούδαστον ἀνθρώποισ χρημάτων κτῆσιν καὶ ταύτην Σάραπισ δίδωσιν ἄνευ πολέμων καὶ μάχησ καὶ κινδύνων·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 6:4)
οὗτοσ ὕδωρ ἀνῆκε πότιμον ἐν μέσῃ θαλάττῃ, οὗτοσ κειμένουσ ἀνέστησεν, οὗτοσ περισπούδαστον ἡλίου φῶσ τοῖσ θεαταῖσ ἔδειξεν, ὧν ἱεραὶ θῆκαι βίβλων ἱερῶν ἀπείρουσ ἀριθμοὺσ ἔχουσι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 9:3)
"Θεόπομποσ δ’ ἐν πεντεκαιδεκάτῃ Ἱστοριῶν χιλίουσ φησὶν ἄνδρασ αὐτῶν ἁλουργεῖσ φοροῦντασ στολὰσ ἀστυπολεῖν ὃ δὴ καὶ βασιλεῦσιν σπάνιον τότ’ ἦν καὶ περισπούδαστον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:97)
εἰ δὲ δόξα τοῖσ φιλοτίμοισ περισπούδαστον, πολλάκισ ἂν εὐδοξεῖν εἰή τῶν φίλων ἐπαινουμένων.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 126:1)
τοῦτον ἐνδείκνυσιν Τιμίδιοσ ἐχθρὸσ ὢν ὡσ λοιδορίᾳ χρησάμενον ἀπρεπεῖ κατὰ τοῦ Γαί̈ου μάρτυρα παραλαμβάνων Κυιντιλίαν γυναῖκα τῶν ἐπὶ τῆσ σκηνῆσ ἐπιφανείᾳ τοῦ ὡραίου περισπούδαστον πολλοῖσ τε οὖσαν καὶ τῷ Πομπηδίῳ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 19 39:1)
μὴ τοίνυν τι σμικρὸν οἰηθῇσ εὖ ποιήσειν με τὸ περισπούδαστόν μοι καὶ ἥδιστον κυνίδιον διαφυλάξασ.
(루키아노스, De mercede, (no name) 34:6)
ἀπέστρεφον δ’ οὖν τοὺσ πολλοὺσ αὐτῶν λέγων ἤδη τετελέσθαι τὸ ἔργον, οἷσ μὴ καὶ τοῦτ’ αὐτὸ ^ περισπούδαστον ἦν, κἂν αὐτὸν ἰδεῖν τὸν τόπον καί τι λείψανον καταλαμβάνειν τοῦ πυρόσ.
(루키아노스, De morte Peregrini, (no name) 19:3)
^ ἀβίωτα γάρ εἶναί σοι φήσ, εἰ μὴ τοιαύτην τινὰ τὴν δύναμιν περιβάλοιο ἐν τοῖσ λόγοισ ὡσ ἄμαχον εἶναι καὶ ἀνυπόστατον καὶ θαυμάζεσθαι πρὸσ ἁπάντων καὶ ἀποβλέπεσθαι, περισπούδαστον ἄκουσμα τοῖσ Ἕλλησι δοκοῦντα·
(루키아노스, Rhetorum praeceptor, (no name) 1:2)
πάνυ γοῦν ἐναργῶσ ἐπέδειξασ ἡμῖν τὰσ ἐν τῷ Ὀρεστείῳ εἰκόνασ καὶ τὴν μάχην τῶν ἀνδρῶν καὶ τὰ ὑπὲρ ἀλλήλων τραύματα, πλὴν ἀλλ’ οὐκ ᾠήθην ἂν οὕτω ποτὲ περισπούδαστον εἶναι φιλίαν ἐν Σκύθαισ·
(루키아노스, Toxaris vel amicitia, (no name) 8:4)
τῷ δὲ Κάτωνι πολλὴ μὲν ἀπὸ τοῦ λόγου δύναμισ ηὔξητο, καὶ Ῥωμαῖον αὐτὸν οἱ πολλοὶ Δημοσθένην προσηγόρευον, ὁ δὲ βίοσ μᾶλλον ὀνομαστὸσ ἦν αὐτοῦ καὶ περιβόητοσ, ἡ μὲν γὰρ ἐν τῷ λέγειν δεινότησ προὔκειτο τοῖσ νέοισ ἀγώνισμα κοινὸν ἤδη καὶ περισπούδαστον, ὁ δὲ τὴν πάτριον αὐτουργίαν ὑπομένων καὶ δεῖπνον ἀφελὲσ καὶ ἄριστον ἄπυρον καὶ λιτὴν ἐσθῆτα καὶ δημοτικὴν ἀσπαζόμενοσ οἴκησιν καὶ τὸ μὴ δεῖσθαι τῶν περιττῶν μᾶλλον ἢ τὸ κεκτῆσθαι θαυμάζων σπάνιοσ ἦν, ἤδη τότε τῆσ πολιτείασ τὸ καθαρὸν ὑπὸ μεγέθουσ οὐ φυλαττούσησ, ἀλλὰ τῷ κρατεῖν πραγμάτων πολλῶν καὶ ἀνθρώπων πρὸσ πολλὰ μιγνυμένησ ἔθη καὶ βίων παραδείγματα παντοδαπῶν ὑποδεχομένησ.
(플루타르코스, Marcus Cato, chapter 4 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION