Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ δ’ οὕτωσ, ἄθλιοσ μὲν οὐδέποτε γένοιτ’ ἂν ὁ εὐδαίμων, οὐ μὴν μακάριόσ γε, ἂν Πριαμικαῖσ τύχαισ περιπέσῃ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 117:2)
σοφόσ γ’ ἀνὴρ καὶ δεινὸσ ἐσ τὰ πάντα, ὃσ ἢν κακοῖσ που περιπέσῃ καὶ πλησίον παραστῇ, πέπτωκεν ἔξω τῶν κακῶν, οὐ Χῖοσ ἀλλὰ Κεῖοσ.
(아리스토파네스, Frogs, Agon, Epirrheme 1:21)
τίσ οὐκ ἂν εἰσ ὅσον δυνατὸν φεύγοι, καὶ τὸν ἔχοντα ταύτην ἐκποδὼν ποιήσαιτο, ἵνα μηδ’ ἄκων αὐτῇ ποτε περιπέσῃ;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 39:2)
προσέτι δέ, ἐὰν μὲν ἀνδρὶ περιπέσῃ ὥσπερ ὁδὸν ἐπισταμένῳ, ῥᾳδίωσ ἐκεῖνοσ ἐπέδειξεν αὐτῷ, καὶ μαθὼν εὐθὺσ ἄπεισιν·
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 39:1)
ὅθεν ὅταν τισ ἐκ τοῦ πιστεύειν περιπέσῃ τινὶ τῶν δυσκόλων, γελοῖόσ ἐστιν αἰτιώμενοσ ἐκεῖνον, ἑαυτὸν δέον, καὶ θεοὺσ ἐνίοτε ἐπιβοώμενοσ, ὑπ̓ ἀνδρὸσ ἀπατηθεὶσ φίλου καὶ συνήθουσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΠΙΣΤΙΑΣ. 39:1)
ἡ δ’ ἑξῆσ θάλαττα βαθεῖα παντελῶσ ἐστι, καὶ κήτη φέρει παντοδαπὰ παράδοξα τοῖσ μεγέθεσιν, οὐ μέντοι λυποῦντα τοὺσ ἀνθρώπουσ, ἐὰν μή τισ ἀκουσίωσ αὐτῶν ταῖσ λοφιαῖσ περιπέσῃ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 41 4:1)
ἀποτεύξῃ, περιπεσῇ.
(에픽테토스, Works, book 2, Πῶσ ἐφαρμοστέον τὰσ προλήψεισ τοῖσ ἐπὶ μέρουσ. 24:2)
ἂν μὲν οὖν μόνα ἐκκλίνῃσ τὰ παρὰ φύσιν τῶν ἐπὶ σοί, οὐδενί, ὧν ἐκκλίνεισ, περιπεσῇ·
(에픽테토스, Works, chapter 2 1:2)
τοῦ δὲ μὴ θηρίοισ ἀλώμενοσ περιπέσῃ δεδιότοσ καὶ τοῦτον ἀπόληται τὸν τρόπον, ἐκέλευε μηδὲν ὑφορᾶσθαι σκυθρωπὸν ἀπὸ τοιαύτησ αἰτίασ, ἀλλ’ ἕνεκα τοῦ μηδὲν αὐτῷ ἐκ θηρίων γενέσθαι δεινὸν διὰ πάσησ ἀδεῶσ χωρεῖν γῆσ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 71:1)
οἱ δὲ τῶν Ἀμμανιτῶν ἄρχοντεσ κακοήθωσ ἀλλ’ οὐ κατὰ τὸν Δαυίδου τρόπον ταῦτ’ ἐδέξαντο, καὶ παρώτρυναν τὸν βασιλέα λέγοντεσ κατασκόπουσ πεπομφέναι τῆσ χώρασ Δαυίδην καὶ τῆσ αὑτῶν δυνάμεωσ ἐπὶ προφάσει φιλανθρωπίασ, φυλάττεσθαί τε συνεβούλευον καὶ μὴ προσέχειν τοῖσ λόγοισ αὐτοῦ, μὴ καὶ σφαλεὶσ ἀπαρηγορήτῳ συμφορᾷ περιπέσῃ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 145:1)
Ὅρα, ὦ Χείρων, μὴ περιπίπτῃσ σεαυτῷ καὶ ἐσ τὸ αὐτό σοι ὁ λόγοσ περιπέσῃ.
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Μένιπποσ καὶ Χείρων. 5:4)
ἄπαισ δὲ ὅστισ ἂν τοιαύταισ συμφοραῖσ περιπέσῃ, τοὺσ συγγενεῖσ συνελθόντασ μέχρι ἀνεψιῶν παίδων τοῦ πεφευγότοσ ἀμφοτέρωθεν, πρόσ τε ἀνδρῶν καὶ πρὸσ γυναικῶν, κληρονόμον εἰσ τὸν οἶκον τοῦτον τῇ πόλει τετταρακοντακαιπεντακισχιλιοστὸν καταστῆσαι βουλευομένουσ μετὰ νομοφυλάκων καὶ ἱερέων, διανοηθέντασ τρόπῳ καὶ λόγῳ τοιῷδε, ὡσ οὐδεὶσ οἶκοσ τῶν τετταράκοντα καὶ πεντακισχιλίων τοῦ ἐνοικοῦντόσ ἐστιν οὐδὲ σύμπαντοσ τοῦ γένουσ οὕτωσ ὡσ τῆσ πόλεωσ δημόσιόσ τε καὶ ἴδιοσ·
(플라톤, Laws, book 9 157:4)
ὁ δὲ λάβραξ ἀνδρικώτερον τοῦ ἐλέφαντοσ οὐχ ἕτερον ἀλλ’ αὐτὸσ ἑαυτόν, ὅταν περιπέσῃ τῷ ἀγκίστρῳ, βελουλκεῖ, τῇ δεῦρο κἀκεῖ παραλλάξει τῆσ κεφαλῆσ ἀνευρύνων τὸ τραῦμα καὶ τὸν ἐκ τοῦ σπαραγμοῦ πόνον ὑπομένων, ἄχρι ἂν ἐκβάλῃ τὸ ἄγκιστρον.
(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 24 14:2)
καὶ Ποπλίῳ τῷ πατρὶ περιπέσῃ συμφοραῖσ.
(폴리비오스, Histories, book 10, chapter 8 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION