Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ταῦτα πάντα εἰσ ἓν περιί̈σταται τὸ δικανικὸν καὶ γέγονέ τισ αὐτῶν κρᾶσισ καὶ μῖξισ τοιαύτη καὶ οὔτε τὸ ἕτερόν ἐστιν οἱο͂ν τὸ ἕτερον, ἀλλ’ ὅσον τὸ πρᾶγμα ἐθέλει, τοσοῦτον διαφέρει, καὶ οὐδὲν ἀπέρρωγεν ἀλλήλων τὰ εἴδη, ὡσ μὴ ὁμολογούμενον αὐτὸν ἑαυτῷ τὸν ἅπαντα εἶναι λόγον.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 9:5)
ὥστε ἐοίκεν ὀνείρατοσ εὐφροσύνῃ τὰ θεάματα καὶ χορείαν ἐξελίττειν, οὐ πλοῦν ἀνύτειν δόξαισ ἂν, οἱᾶ τὴν ναῦν ἀεὶ κύκλῳ περιίσταται κάλλη παντοδαπὰ ἄγοντα μετ’ εὐθυμίασ ἐπὶ τὴν Ἀττικήν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 7:4)
περιίσταται δέ με παντοδαπὰ ὥσπερ ἐν συγγραφῇ τῶν αὐτῶν χρόνων, ἃ μὴ ὅτι πάντα διεξελθεῖν εὔπορον, ἀλλ’ οὐδ’ ἑνὸσ στρατηγοῦ πάντα ἑξῆσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 83:7)
οὐκοῦν καὶ κατὰ τοὺσ ἀξίουσ καὶ κατ’ αὐτοὺσ δή που τοὺσ ἀναξίουσ εἰσ τοὐναντίον τὸ πρᾶγμά σοι περιίσταται καὶ σαυτὸν αὐτὸσ ἐξελέγχεισ, διὰ μὲν τοῦ τοὺσ ἀναξίουσ μόνουσ καὶ μὴ τοὺσ ἀξίουσ προί̈σχεσθαι μάτην τοὺσ ἀξίουσ τῶν πρὸσ ἀξίαν ἀποστερῶν, διὰ δ’ αὖ τοῦ καὶ τοῖσ ἀξίοισ καὶ μὴ μόνοισ τοῖσ ἀναξίοισ ἐπηρεάζειν βούλεσθαι, οὐδὲ τοὺσ ἀναξίουσ προϊσχόμενοσ ἐν καιρῷ, οὕτωσ ἡμᾶσ οἷσ λέγεισ παράγων, οἷσ πράττεισ ἃ λέγεισ ἐλέγχεισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 9:8)
καὶ περὶ δὲ τῆσ νεὼσ πάντεσ οἱ πλέοντεσ ἐπιστάμενοι διότι μία αὕτη ἐστὶ σωτηρία, τὸ τοὺσ ναύτασ ὁμονοεῖν καὶ τῷ κυβερνήτῃ πείθεσθαι, γενομένησ δὲ στάσεωσ ἐν αὐτῇ καὶ ἀπειθείασ διότι καὶ τὰ δεξιὰ πολλάκισ τῶν πνευμάτων εἰσ ἐναντίον τῇ νηὶ περιίσταται καὶ τῶν λιμένων ἀποτυγχάνουσιν ἐγγὺσ ὄντων, ὅμωσ στασιάζουσιν ἔστιν ὅτε ὑπὸ ἀφροσύνησ , καὶ τοῦτο ἀπόλλυσιν αὐτοὺσ ἐπισταμένουσ τοῦ ὀλέθρου τὴν αἰτίαν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟΣ ΝΙΚΟΜΗΔΕΙΣ ΠΕΡΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ ΤΗΣ 27:2)
ἐνιαυτῷ δὲ ἕκτῳ περιίσταται πάλιν εἰσ ἕνα Ῥωμύλον ἡ τῆσ πόλεωσ ἀρχὴ Τατίου τελευτήσαντοσ ἐξ ἐπιβουλῆσ, ἣν συνέστησαν ἐπ’ αὐτῷ Λαουινιατῶν οἱ κορυφαιότατοι συμφρονήσαντεσ ἀπὸ τοιαύτησ αἰτίασ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 51 1:1)
ὁ γὰρ ἀνὴρ οὗτοσ τὴν εὐέπειαν ἐκ παντὸσ διώκει καὶ τοῦ γλαφυρῶσ λέγειν στοχάζεται μᾶλλον ἢ τοῦ ἀφελῶσ, τῶν τε γὰρ φωνηέντων τὰσ παραλλήλουσ θέσεισ ὡσ ἐκλυούσασ τὰσ ἁρμονίασ τῶν ἤχων καὶ τὴν λειότητα τῶν φθόγγων λυμαινομένασ περιίσταται, περιόδῳ τε καὶ κύκλῳ περιλαμβάνειν τὰ νοήματα πειρᾶται ῥυθμοειδεῖ πάνυ καὶ οὐ πολὺ ἀπέχοντι τοῦ ποιητικοῦ μέτρου, ἀναγνώσεώσ τε μᾶλλον οἰκειότερόσ ἐστιν ἢ χρήσεωσ.
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 2 1:4)
τοῦ θεοῦ δ’ εἰσ τὸν κῆπον ἐλθόντοσ ὁ μὲν Ἄδαμοσ πρότερον εἰσ ὁμιλίαν αὐτῷ φοιτῶν συνειδὼσ αὑτῷ τὴν ἀδικίαν ὑπεχώρει, τὸν δὲ θεὸν ἐξένιζε τὸ πραττόμενον καὶ τὴν αἰτίαν ἐπυνθάνετο, δι’ ἣν πρότερον ἡδόμενοσ τῇ πρὸσ αὐτὸν ὁμιλίᾳ νῦν φεύγει ταύτην καὶ περιίσταται.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 55:1)
ἐδήλωσε δὲ καὶ περὶ τοῦ λίθου Δανίηλοσ τῷ βασιλεῖ, ἀλλ’ ἐμοὶ μὲν οὐκ ἔδοξε τοῦτο ἱστορεῖν τὰ παρελθόντα καὶ τὰ γεγενημένα συγγράφειν οὐ τὰ μέλλοντα ὀφείλοντι, εἰ δέ τισ τῆσ ἀκριβείασ γλιχόμενοσ οὐ περιίσταται πολυπραγμονεῖν, ὡσ καὶ περὶ τῶν ἀδήλων τί γενήσεται βούλεσθαι μαθεῖν, σπουδασάτω τὸ βιβλίον ἀναγνῶναι τὸ Δανιήλου·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 10 263:1)
καὶ πᾶν μὲν τὸ ῥηθὲν ὑπ’ αὐτῶν ἰσχυρότερον ὁρ́κου, τὸ δὲ ὀμνύειν αὐτοῖσ περιίσταται χεῖρον τῆσ ἐπιορκίασ ὑπολαμβάνοντεσ·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 176:2)
ἡ μὲν οὖν στάσισ οὕτω τριμερὴσ οὖσα πρότερον εἰσ δύο μοίρασ περιίσταται.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 120:1)
τὸ μὲν γὰρ εἰσ ἀναισχυντίαν, τὸ δ’ εἰσ ἀνδραποδωδίαν περιίσταται·
(플루타르코스, De liberis educandis, section 9 19:2)
ὁ δ’ αὖ Κῦροσ ταῦτα ἰδὼν περιίσταται τὸν λόφον τῷ παρόντι στρατεύματι, καὶ πρὸσ Χρυσάνταν πέμψασ ἐκέλευε φυλακὴν τοῦ ὄρουσ καταλιπόντα ἥκειν.
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Γ, chapter 1 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION