Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τῶν δὲ Νόμων τὸ μὲν πλεῖστον μέροσ νόμοι τυγχάνουσιν ὄντεσ, ὀλίγα δὲ περὶ τῆσ πολιτείασ εἴρηκεν, καὶ ταύτην βουλόμενοσ κοινοτέραν ποιεῖν ταῖσ πόλεσι κατὰ μικρὸν περιάγει πάλιν πρὸσ τὴν ἑτέραν πολιτείαν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 101:1)
ἀλλ’ ἐλέφαντασ περιάγει;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 97 1:9)
καὶ δῆτα θαυμάζω πῶσ οὐ λογίζει πρὸσ σεαυτόν, ὅτι ἔστιν Ἀρχεστράτῳ τῷ ποτὲ τὸν σὸν πατέρα κτησαμένῳ υἱὸσ ἐνθάδε, Ἀντίμαχοσ, πράττων οὐ κατ’ ἀξίαν, ὃσ οὐ δικάζεταί σοι, οὐδὲ δεινά φησι πάσχειν, εἰ σὺ μὲν χλανίδα φορεῖσ, καὶ τὴν μὲν λέλυσαι, τὴν δ’ ἐκδέδωκασ ἑταίραν, καὶ ταῦτα γυναῖκ’ ἔχων ποιεῖσ, καὶ τρεῖσ παῖδασ ἀκολούθουσ περιάγει, καὶ ζῇσ ἀσελγῶσ ὥστε καὶ τοὺσ ἀπαντῶντασ αἰσθάνεσθαι, αὐτὸσ δ’ ἐκεῖνοσ πολλῶν ἐνδεήσ ἐστιν.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ ὑπὲρ Φορμίωνος 65:1)
λογίζεσθαί τε πάλιν ἐκ τῶν περὶ τὸν βασιλέα γεγενημένων στοχαζομένουσ προσῆκε τὴν τοῦ χρεὼν ἰσχύν, ὅτι μηδὲ προγινωσκόμενον αὐτὸ διαφυγεῖν ἔστιν, ἀλλ’ ὑπέρχεται τὰσ ἀνθρωπίνασ ψυχὰσ ἐλπίσι κολακεῦον χρησταῖσ, αἷσ εἰσ τὸ πόθεν αὐτῶν κρατήσει περιάγει.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 519:1)
τὸ μὲν ἱρήιον αὐτὸ ἐμπεποδισμένον τοὺσ ἐμπροσθίουσ πόδασ ἔστηκε, ὁ δὲ θύων ὄπισθε τοῦ κτήνεοσ ἑστεὼσ σπάσασ τὴν ἀρχὴν τοῦ στρόφου καταβάλλει μιν, πίπτοντοσ δὲ τοῦ ἱρηίου ἐπικαλέει τὸν θεὸν τῷ ἂν θύῃ, καὶ ἔπειτα βρόχῳ περὶ ὦν ἔβαλε τὸν αὐχένα, σκυταλίδα δὲ ἐμβαλὼν περιάγει καὶ ἀποπνίγει, οὔτε πῦρ ἀνακαύσασ οὔτε καταρξάμενοσ οὔτ’ ἐπισπείσασ·
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 60 1:2)
ἐπιστρέφει γοῦν ἑαυτὸν καὶ περιάγει καὶ ἐμπομπεύει τῷ κάλλει·
(루키아노스, De Domo, (no name) 11:2)
Ἥλιον καὶ σελήνην καὶ τὰ ἄλλα ἄστρα, εἴπερ ψυχὴ περιάγει πάντα, ἆρ’ οὐ καὶ ἓν ἕκαστον;
(플라톤, Laws, book 10 85:2)
νώτῳ, στάσασ δὲ αὐτὰσ περιάγει ἡ περιφορά, αἱ δὲ θεωροῦσι τὰ ἔξω τοῦ οὐρανοῦ.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 141:1)
ὅθεν ὀλισθηροὶ πρὸσ τοὺσ τοιούτουσ τῶν λόγων εἰσὶν ἐκ πάσησ προφάσεωσ οὐ γὰρ μόνον ὅπου τισ ἀλγεῖ, κεῖθι καὶ τὴν χεῖρ’ ἔχει, ἀλλὰ καὶ τὸ ἡδόμενον ἕλκει τὴν φωνὴν ἐφ’ ἑαυτὸ καὶ περιάγει τὴν γλῶτταν ἐπερείδειν ἀεὶ τῇ μνήμῃ βουλόμενον.
(플루타르코스, De garrulitate, section 22 2:2)
ἀλλὰ καὶ τὸ ἡδόμενον ἕλκει τὴν φωνὴν ἐφ’ ἑαυτὸ καὶ περιάγει τὴν γλῶτταν, ἐπερείδειν ἀεὶ τῇ μνήμῃ βουλόμενον.
(플루타르코스, De garrulitate, section 22 6:1)
ὦ Σαμβαύλα, ἔφη, ἀλλ’ ἦ καὶ σὺ κατὰ τὸν Ἑλληνικὸν τρόπον, ὅτι καλόν ἐστι, περιάγει τοῦτο τὸ μειράκιον τὸ παρακατακείμενόν σοι;
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Β, chapter 2 32:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION