Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ἴσα τὰ ἐπιτίμια ἑκατέρῳ πεποίηκε, καὶ μὴ ἐπάναγκεσ εἶναι τῷ παιδὶ ἡβήσαντι τρέφειν τὸν πατέρα μηδὲ οἴκησιν παρέχειν, ὃσ ἂν ἐκμισθωθῇ ἑταιρεῖν·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 134)
ἐὰν δέ τισ παρὰ ταῦτα πράττῃ, γραφὰσ ἑταιρήσεωσ πεποίηκε καὶ τὰ μέγιστα ἐπιτίμια ἐπέθηκεν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 202)
ἵνα δὲ καὶ διὰ τοῦ μέτρου τὰσ γνώμασ ἀκούσητε τοῦ ποιητοῦ, ἀναγνώσεται ὑμῖν ὁ γραμματεὺσ τὰ ἔπη τὰ περὶ τούτων ἃ Ὅμηροσ πεποίηκε.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1472)
ὅμοιον δὲ τούτῳ κἀκεῖνο ὃ καὶ τοῦ Περσῶν ἐκράτησε πλούτου καὶ ἐλευθέραν ἦγε τὴν Ἑλλάδα, καὶ οὔτε ναυμαχίασ οὔτε πεζῆσ μάχησ ἡττᾶτο, νῦν δὲ ἀπολωλὸσ ἅπαντα λελύμανται, καὶ ἄνω καὶ κάτω πεποίηκε πάντα τὰ πράγματα, καὶ τοσούτων προεκκειμένων οὔπω εἴρηται τὸ τί, ἀλλ’ ἐπαναλήψει χρησάμενοσ νῦν εἰσάξει, τί οὖν ἦν τοῦτο;
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 18:3)
οὕτω πεποίηκε τὸν Κυαξάρην διὰ παντὸσ ὀργίλον καὶ ἵνα ἄλλον ἔχοντά τι ἐν τῇ ψυχῇ ἰδίωμα·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 7:3)
ἤθη δὲ καὶ εἰρωνεῖαι ἐργάζονται, οἱο͂ν ὁπόσα Σωκράτην προσδιαλεγόμενον πεποίηκε καὶ ἀναδιδάσκοντα τοὺσ νέουσ, ὥσπερ αὐτὸν οὐκ εἰδότα, ἀλλ’ ἀναζητοῦντα μᾶλλον.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 14:1)
ἦθοσ μὲν οὖν πεποίηκε τὸ ὑφειμένον τῆσ γνώμησ καὶ μὴ καταλαζονεύσασθαι τῷ ἐπαίνῳ τῷ ἐκείνου, ἀλλ’ ὡσ σκώμματι αὐτῷ προσέχειν·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἀξιοπιστίασ. 6:3)
τοῦτο μὲν οὖν πεποίηκε καὶ τὸ διήγησιν εἶναι δοκεῖν τὰ λεγόμενα ἀνδρὸσ ἀγαθοῦ πράξεων·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἐπιχειρημάτων. 4:1)
οὐδ’ εὖ μὲν πράττουσι κέχρηται, κακῶσ δ’ ἀπαλλάξαντασ ἠτίμακε, τῇ τύχῃ μετροῦσα τὴν φιλανθρωπίαν, ἀλλὰ τοὺσ τοῦ δυστυχεῖν καιροὺσ τοῦ πράττειν εὖ πεποίηκε, τοῖσ πολλοῖσ τὰ παρ’ αὑτῆσ ἀγαθὰ προσθεῖσα καὶ ποιησαμένη κοινωνοὺσ, ὧν ὅτε κάλλιστα ἔπραττον οὐδ’ ἐλπὶσ ἦν αὐτοῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 22:4)
πεποίηκε γὰρ, εἰ θέμισ εἰπεῖν, συνενεγκεῖν τῇ πόλει τὸν σεισμόν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παλινῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ καὶ τῷ ταύτησ ἀνοικισμῷ 3:9)
πάντων δ’ ἀτοπώτατον, εἰ Νικίασ μὲν, οὗ τί χρὴ πρὸσ τὰ τοιαῦτ’ ἀργότερον ἐξευρεῖν, ὅμωσ ἐφ’ ὑμῖν τὴν αἱρ́εσιν πεποίηκε, δυοῖν θάτερον λείπεσθαι φάσκων, ἢ πέμπειν ἑτέρουσ, ἢ καλεῖν σφᾶσ, καὶ οὐκ ἀφῄρηται τὴν καθάπαξ ἐλπίδα, καὶ ταῦτα αὐτὸσ ὢν ὁ φοβῶν, προσθήσω δὲ καὶ ὁ φοβούμενοσ εὐθὺσ ἐξ ἀρχῆσ, ὑμεῖσ δ’ οἱ παρ’ ἐκείνου ταῦτ’ ἀκούοντεσ καὶ οἱ τότ’ ἐκεῖνον ἄκοντα κινήσαντεσ προκαταγνώσεσθε μηδὲν ἔτ’ εἶναι τῶν ἐκεῖ κατασχεῖν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 13:1)
ἃ δὲ καὶ θαρρούντωσ ἀνεστάναι με καὶ ἐμαυτὸν ἤδη [πεπεικέναι] πρὸσ τοὺσ ἑτέρουσ ἀποκλῖναι πεποίηκε, ταῦθ’ ὑπειπὼν καὶ τὸ ποτέρουσ ὁμοῦ σημανῶ, τό γε τῆσ γνώμησ, ἣν ἔχω περὶ τούτων, κεφάλαιον εἰσ μέσον θεὶσ πρῶτον ἀμφοῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 1:3)
καὶ τὸ παράδειγμα ὃ νῦν ἡμᾶσ πεποίηκε τοῖσ Θηβαίοισ συναλγεῖν οὐ βουλησόμεθα ἐλθεῖν ἐφ’ ἡμᾶσ, τῶν νῦν ἀνθελκόντων ἐκποδὼν γενομένων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ γ# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων δεύτερος 1:10)
εἶτα Λακεδαιμονίουσ μὲν οὐδὲν κωλύσει δι’ ὅτου ποτ’ ἂν οἰώνται τρόπου πλέον ἕξειν, τούτῳ χρῆσθαι, ἡμεῖσ δ’ εἴ τινασ τῶν ὑπαρχόντων ἰσχυροὺσ ἡ τύχη πεποίηκε, τούτουσ ἐγκαταλείψομεν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ δ# ὑπὲρ Θηβαίων δεύτερος 4:12)
πρὸσ δὲ τούτοισ ἡ παρὰ τῶν ἡγεμόνων αἰδὼσ καὶ φιλανθρωπία καὶ τὸ συγκεχωρηκὸσ εἰσ ἅπαντα βελτίουσ ἢ ὁμοτίμουσ ὑμᾶσ εἶναι τοῖσ πολλοῖσ τῶν ἀρχομένων πεποίηκε δοκεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 3:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION