Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὥστε σὺ πολλὰ πορνεῖα τῇ τῆσ πράξεωσ εὐχερείᾳ πεποίηκασ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1245)
μὴ οὖν, ὅπου ποτὲ ἔπραττεσ, ἐρώτα, ἀλλ’ ὡσ οὐ πεποίηκασ, τοῦτο ἀπολογοῦ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1246)
"ἐπιτρέποντοσ μὲν ἦν ἑαυτὸν Ἀντωνίῳ χωρεῖν ἐσ αὐτὸν ἐξ ἀρχῆσ ἢ περιμένειν ἀτρεμοῦντα ἐν Μιτυλήνῃ τὰσ ἀποκρίσεισ, πολεμοῦντοσ δέ, ἃ πεποίηκασ ἅπαντα·
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 14 9:7)
ἔτι δ’ αὖ τὸ πλέον τῷ παντὶ πεποίηκασ, εἴ γε μὴ μόνον δῆμον μηδὲ δικαστὰσ, ἀλλὰ καὶ τυράννουσ ὑπὲρ τούτων μὴ δεῖ φεύγειν μεταπείθειν καὶ τοσοῦτον ὑπερορίουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 68:1)
καὶ κωμῳδίασ μὲν ἤδη ποιηταὶ τῶν ὀνομάτων ἀπέσχοντο καὶ ἠδυνήθησαν ἄνευ τοῦ ὀνομαστὶ κωμῳδεῖν τὸ δρᾶμα ἀπεργάσασθαι, σὺ δὲ τῶν Ἑλλήνων τοὺσ ἄκρουσ τὸν Ἀριστοφάνουσ ἀλλαντοπώλην πεποίηκασ, καὶ ταῦτα εἰκῆ καὶ πρὸσ οὐδεμίαν χρείαν ἔτι τοῦ λόγου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 183:8)
τί δαὶ σὺ πίνων τὴν πόλιν πεποίηκασ, ὥστε νυνὶ ὑπὸ σοῦ μονωτάτου κατεγλωττισμένην σιωπᾶν;
(아리스토텔레스, Agon, epirrheme21)
ταυτὶ πεποίηκασ τὸν κυκλιοδιδάσκαλον, ὂσ ταῖσι φυλαῖσ περιμάχητόσ εἰμ’ ἀεί;
(아리스토파네스, Birds, Episode, lyric21)
τοῦτο μέντοι δουλικὸν εὐθὺσ πεποίηκασ, ὅπερ ἐγὼ χαίρω ποιῶν.
(아리스토파네스, Frogs, Episode5)
τοῦτ’ οὖν εἰ μὴ πεποίηκασ, ἀλλ’ ἐκ χρηστῶν καὶ γενναίων μοχθηροτάτουσ ἀπέδειξασ, τί παθεῖν φήσεισ ἄξιοσ εἶναι;
(아리스토파네스, Frogs, Agon, Antepirrheme4)
Θηβαίουσ γὰρ πεποίηκασ ἀνδρειοτέρουσ ἐσ τὸν πόλεμον, καὶ τούτου γ’ οὕνεκα τύπτου.
(아리스토파네스, Frogs, Agon, Antepirrheme17)
ἀγωνιῶσα τόν τε τοῦ λάκκου κάδον λύσασα καὶ τὸν τοῦ φρέατοσ εὐτρεπεῖσ τὰσ ἱμονιὰσ πεποίηκασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 98 4:3)
"τί γὰρ οὐ πεποίηκασ;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 10 2:2)
λέγει δ’ οὖν οὗτοσ πρὸσ τὸν μισθωσάμενον ὑποδεικνύεισ μὲν ἦθοσ ἀστεῖον πάνυ καὶ πρᾷον, ὀλίγωρον δὲ πεποίηκάσ τι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 372)
Αἴγυπτον αὐτῶν τὴν πόλιν πεποίηκασ ἀντ’ Ἀθηνῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 14 2:7)
ὅστισ δ’ ὑπὲρ τοῦ βελτίστου πολλὰ τοῖσ ὑμετέροισ ἐναντιοῦται βουλήμασι, καὶ μηδὲν λέγει πρὸσ χάριν ἀλλὰ τὸ βέλτιστον ἀεί, καὶ τὴν τοιαύτην πολιτείαν προαιρεῖται ἐν ᾗ πλειόνων ἡ τύχη κυρία γίγνεται ἢ οἱ λογισμοί, τούτων δ’ ἀμφοτέρων ἑαυτὸν ὑπεύθυνον ὑμῖν παρέχει, οὗτόσ ἐστ’ ἀνδρεῖοσ, καὶ χρήσιμόσ γε πολίτησ ὁ τοιοῦτόσ ἐστιν, οὐχ οἱ τῆσ παρ’ ἡμέραν χάριτοσ τὰ μέγιστα τῆσ πόλεωσ ἀπολωλεκότεσ, οὓσ ἐγὼ τοσούτου δέω ζηλοῦν ἢ νομίζειν ἀξίουσ πολίτασ τῆσ πόλεωσ εἶναι, ὥστ’ εἴ τισ ἔροιτό με, εἰπέ μοι, σὺ δὲ δὴ τί τὴν πόλιν ἡμῖν ἀγαθὸν πεποίηκασ;
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 81:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION