Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ γάρ τισ ἢ τῶν ἔξωθεν περιεστηκότων πέπεισται, σχεδὸν δ’ οἱ πλεῖστοι τῶν πολιτῶν πάρεισιν, ἢ τῶν δικαζόντων ὑμῶν, ὡσ ἐγὼ τοιοῦτόν τι διαπέπραγμαι, μὴ μόνον εἰσ ἐλεύθερον σῶμα, ἀλλὰ καὶ εἰσ τὸ τυχόν, ἀβίωτον εἶναί μοι τὸν λοιπὸν βίον νομίζω·
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 53)
οὐ γὰρ ἐκεῖνό γε οὐδεὶσ ἡμῶν πέπεισται ὅτι νῦν ἄλλο τι ζητοῦσιν ἐκεῖνοι ἢ παρελθεῖν ἐπὶ τὴν τάξιν ἐφ’ ἧσ γε ἡμεῖσ καὶ Λακεδαιμόνιοι μεθ’ ἡμᾶσ ἐγένοντο, οὐδ’ οὕτωσ ἐσμὲν εὐήθεισ ὥστε ἡγεῖσθαι Θηβαίουσ εὐνοϊκώτερον ἡμῖν ἢ σφίσιν αὐτοῖσ ἔχειν, οὐδέ γε οὕτωσ ἀργοὺσ οὐδὲ ὑπτίουσ εἶναι, ὥστε ἀνῃρημένων Λακεδαιμονίων καὶ τοῦ ἡμίσεοσ αὐτοῖσ ὑπάρχοντοσ εἰσ τὰ πράγματα, εἶτ’ ἐγκαταλείψειν τὸ λοιπὸν ἑκόντασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 15:18)
ὁ δ’ ἐγκρατὴσ ἐφ’ ἃ πέπεισται ἄγει, καὶ πορεύεται οὐ βίᾳ, ἀλλ’ ἑκών.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 135:3)
ἐπεὶ δ’ ὃ μὲν τοιοῦτοσ οἱο͂σ μὴ διὰ τὸ πεπεῖσθαι διώκειν τὰσ καθ’ ὑπερβολὴν καὶ παρὰ τὸν ὀρθὸν λόγον σωματικὰσ ἡδονάσ, ὃ δὲ πέπεισται διὰ τὸ τοιοῦτοσ εἶναι οἱο͂σ διώκειν αὐτάσ, ἐκεῖνοσ μὲν οὖν εὐμετάπειστοσ, οὗτοσ δὲ οὔ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 106:2)
εἰ τοίνυν τισ ὑμῶν ἐκεῖνο πέπεισται, πολὺ τοῦ δεηθῆναί τινοσ τοιούτου νῦν ἀπέχειν τὴν πόλιν, ταῦτα μὲν εὐχέσθω τοῖσ θεοῖσ, κἀγὼ συνεύχομαι, λογιζέσθω δὲ πρῶτον μὲν ὅτι περὶ νόμου μέλλει φέρειν τὴν ψῆφον ᾧ μὴ λυθέντι δεήσει χρῆσθαι, δεύτερον δ’ ὅτι βλάπτουσιν οἱ πονηροὶ νόμοι καὶ τὰσ ἀσφαλῶσ οἰκεῖν οἰομένασ πόλεισ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 66:1)
οὐ πέπεισται δ’, ὅ τι ἂν πάσχῃ τούτων, ὅτι ἐκεῖνοσ αὐτὸν γυμνάζει;
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ Κυνισμοῦ. 56:2)
ὁ μὲν δὴ λόγοσ ἤδη σαφῶσ ἐνεδείξατο τὴν ἀνάγκην τῆσ γενέσεωσ τῆσ τοιαύτησ δυνάμεωσ καὶ ὅστισ ἀκολουθίασ σύνεσιν ἔχει, πέπεισται βεβαίωσ ἐξ ὧν εἴπομεν, ὡσ ὑποκειμένου τε καὶ προαποδεδειγμένου τοῦ τεχνικὴν εἶναι τὴν φύσιν καὶ τοῦ ζῳού κηδεμονικὴν ἀναγκαῖον ὑπάρχειν αὐτῇ καὶ τὴν τοιαύτην δύναμιν.
(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 110)
ἀνιόντι δὲ αὐτῷ κατὰ πλῆθοσ ἀπήντων οἱ στρατιῶται, πολλὰ μεμφόμενοι καὶ δυσπαθοῦντεσ εἰ μὴ πέπεισται καὶ σὺν αὐτοῖσ μόνοισ ἱκανὸσ εἶναι νικᾶν, ἀλλ’ ἄχθεται καὶ παραβάλλεται διὰ τοὺσ ἀπόντασ ὡσ ἀπιστῶν τοῖσ παροῦσιν.
(플루타르코스, Caesar, chapter 38 4:3)
διὸ δεῖ τῇ φιληκοϊᾴ πρὸσ τὴν φιλοδοξίαν σπεισάμενον ἀκροᾶσθαι τοῦ λέγοντοσ ἵλεων καὶ πρᾶον, ὥσπερ ἐφ’ ἑστίασιν ἱερὰν καὶ θυσίασ ἀπαρχὴν παρειλημμένον, ἐπαινοῦντα μὲν ἐν οἷσ ἐπιτυγχάνει τὴν δύναμιν, ἀγαπῶντα δὲ τὴν προθυμίαν αὐτὴν τοῦ φέροντοσ εἰσ μέσον ἃ γιγνώσκει καὶ πείθοντοσ ἑτέρουσ δι’ ὧν αὐτὸσ πέπεισται.
(플루타르코스, De Recta Ratione Audiendi, chapter, section 61)
τό γε μὴν ἀπ’ αὐτῆσ ταύτησ τῆσ δυνάμεωσ ὁρμηθέντα πεπεῖσθαι γράφειν τὰσ ἐπιγινομένασ πράξεισ καλῶσ, ὃ πέπεισται Τίμαιοσ, τελέωσ εὐήθεσ καὶ παραπλήσιον ὡσ ἂν εἴ τισ τὰ τῶν ἀρχαίων ζωγράφων ἔργα θεασάμενοσ ἱκανὸσ οἰοίτο ζωγράφοσ εἶναι καὶ προστάτησ τῆσ τέχνησ.
(폴리비오스, Histories, book 12, chapter 25e 7:1)
μετὰ δὲ τοῦτον Ἀλέξανδροσ ὁ Αἰτωλὸσ ἀναστάσ, καθότι μὲν ἥθροικε τοὺσ συμμάχουσ ἐπὶ τὸ περὶ τῶν διαλύσεων διαβούλιον καὶ καθόλου νῦν ἑκάστουσ ἀξιοῖ λέγειν τὸ φαινόμενον, ἐπῄνεσε τὸν Τίτον, τοῖσ δ’ ὅλοισ πράγμασιν ἀγνοεῖν ἔφη καὶ παραπίπτειν αὐτόν, εἰ πέπεισται διαλύσεισ ποιησάμενοσ πρὸσ Φίλιππον ἢ Ῥωμαίοισ τὴν εἰρήνην ἢ τοῖσ Ἕλλησι τὴν ἐλευθερίαν βέβαιον ἀπολείψειν·
(폴리비오스, Histories, book 18, chapter 36 5:1)
ἀλλ’ ἐρέω, σύγγνωθι σύ μοι, Κεῖνοσ δὲ πέπεισται.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 12, chapter 179 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION