Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

κἀνταῦθα δὴ πολλὴ καὶ εὐσχήμων ἰσότησ μικροῦ πρὸσ μέγαν καὶ ἀδόξου πρὸσ ἔνδοξον καὶ πένητοσ δὴ πρὸσ πλούσιον καὶ γενναῖον ἀγεννοῦσ, καὶ τὸ τοῦ Ἡσιόδου συμβαίνει, ῥεῖα μὲν γὰρ βριάει, ῥέα δὲ βριάοντα χαλέπτει οὗτοσ ὁ δικαστήσ τε καὶ ἡγεμὼν, ὅπωσ ἂν τὸ δίκαιον ἄγῃ, ὥσπερ πνεῦμα ἐν νηὶ, οὐ δή που πλουσίῳ μὲν μᾶλλον, πένητι δὲ ἧττον χαριζόμενόν τε καὶ παραπέμπον, ἀλλ’ ὅτῳ γένοιτο ἀεὶ, τοῦτον ὁμοίωσ ὠφελοῦν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 12:6)
τῷ πένητι μὲν δοκεῖ, τοῖσ πλουσίοισ δὲ καὶ γεωργοῖσ οὐ δοκεῖ.
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Prologue 5:22)
ἀνδρὶ δὲ πένητι μὴ φαύλῳ τὴν φύσιν ἀρκεῖ τὰ παρόντα καὶ τὸ σῶμα μετρίωσ ἀσθενήσαντι, τοιούτου ποτὲ νοσήματοσ ξυμβάντοσοἱᾶ́περ εἰώθε γίγνεσθαι τοῖσ οὐκ ἀργοῖσ ἑκάστοτε ἐμπιμπλαμένοισ, ἀνακτήσασθαι, καὶ ξένοισ ἐλθοῦσι δοῦναι προσφιλῆ ξένια, χωρὶσ ὑποψίασ παρ’ ἑκόντων διδόμενα ἀλύπωσ, οὐκ ἴσωσ ἀργυροῦσ κρατῆρασ ἢ ποικίλουσ πέπλουσ ἢ τέθριππον, τὰ Ἑλένησ καὶ Μενέλεω Τηλεμάχῳ δῶρα.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 111:1)
πένητι καὶ πλουσίῳ καὶ πρεσβύτῃ καὶ νέῳ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΥΧΗΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 49:1)
ἐκοινώνησε δὲ καὶ Ἀμεινίᾳ Διοχαίτα τῷ Πυθαγορικῷ, ὡσ ἔφη Σωτίων, ἀνδρὶ πένητι μέν, καλῷ δὲ καὶ ἀγαθῷ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. g'. PARMENIDHS 1:3)
‐ Πότερον οὖν πείθειν παρεσκεύασαι τοὺσ πολλούσ, ὡσ ἄρα οὐδὲν τούτων κακόν ἐστιν, ἀλλ’ οἱο͂́ν τε καὶ πένητι καὶ ἄρχοντι καὶ ἀτίμῳ εὐδαιμονεῖν, ἢ σαυτὸν ἐπιδεικνύειν αὐτοῖσ πλουτοῦντα καὶ ἄρχοντα;
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ ἐπὶ τῷ ἐλεεῖσθαι ὀδυνωμένουσ. 3:1)
ἤδη γὰρ εἶδον ἄνδρα γενναίου πατρὸσ τὸ μηδὲν ὄντα, χρηστά τ’ ἐκ κακῶν τέκνα, λιμόν τ’ ἐν ἀνδρὸσ πλουσίου φρονήματι, γνώμην τε μεγάλην ἐν πένητι σώματι.
(에우리피데스, episode 5:6)
"δύο γάρ, ἔφησεν, ἄνδρεσ τὴν αὐτὴν κατῴκουν πόλιν, ὧν ὁ μὲν πλούσιοσ ἦν καὶ πολλὰσ εἶχεν ἀγέλασ ὑποζυγίων τε καὶ θρεμμάτων καὶ βοῶν, τῷ πένητι δ’ ἀμνὰσ ὑπῆρχε μία.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 181:1)
καὶ μόνην ἐθαύμαζεν ‐ ἀπολιποῦσα τοὺσ ἄλλουσ ὁπόσοι ἐμνήστευόν με πλούσιοι καὶ καλοὶ καὶ λαμπροὶ τὰ προγονικά, τῷ ἀχαρίστῳ τούτῳ ἐμαυτὴν ἐνεγγύησα πένητι καὶ ἀφανεῖ καὶ νέῳ προῖκα οὐ μικρὰν ἐπενεγκαμένη πολλοὺσ καὶ θαυμασίουσ λόγουσ.
(루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 27:3)
τὰσ τοίνυν ἐμὰσ ἀδελφὰσ ἐθελόντων τινῶν λαβεῖν ἀπροίκουσ πάνυ πλουσίων οὐκ ἔδωκεν, ὅτι ἐδόκουν κάκιον γεγονέναι, ἀλλὰ τὴν μὲν Φιλομήλῳ τῷ Παιανιεῖ, ὃν οἱ πολλοὶ βελτίω ἡγοῦνται εἶναι ἢ πλουσιώτερον, τὴν δὲ πένητι γεγενημένῳ οὐ διὰ κακίαν, ἀδελφιδῷ δὲ ὄντι Φαίδρῳ <τῷ> Μυρρινουσίῳ, ἐπιδοὺσ τετταράκοντα μνᾶσ, κᾆτ’ Ἀριστοφάνει τὸ ἴσον.
(리시아스, Speeches, Ὑπὲρ τῶν Ἀριστοφάνουσ χρημάτων, πρὸσ τὸ δημόσιον 18:1)
εἰ δέ τίσ μου λέγοντοσ καὶ τὰ ἐμαυτοῦ πράττοντοσ ἐπιθυμοῖ ἀκούειν, εἴτε νεώτεροσ εἴτε πρεσβύτεροσ, οὐδενὶ πώποτε ἐφθόνησα, οὐδὲ χρήματα μὲν λαμβάνων διαλέγομαι μὴ λαμβάνων δὲ οὔ, ἀλλ’ ὁμοίωσ καὶ πλουσίῳ καὶ πένητι παρέχω ἐμαυτὸν ἐρωτᾶν, καὶ ἐάν τισ βούληται ἀποκρινόμενοσ ἀκούειν ὧν ἂν λέγω.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Ἀπολογία Σωκράτους 158:2)
τί οὖν πρέπει ἀνδρὶ πένητι εὐεργέτῃ δεομένῳ ἄγειν σχολὴν ἐπὶ τῇ ὑμετέρᾳ παρακελεύσει;
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Ἀπολογία Σωκράτους 185:3)
εἴθε γράψειεν ὡσ χρὴ πένητι μᾶλλον ἢ πλουσίῳ, καὶ πρεσβυτέρῳ ἢ νεωτέρῳ, καὶ ὅσα ἄλλα ἐμοί τε πρόσεστι καὶ τοῖσ πολλοῖσ ἡμῶν·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 4:8)
πλούσιοι ἄρχουσιν, πένητι δὲ οὐ μέτεστιν ἀρχῆσ.
(플라톤, Republic, book 8 119:1)
"ἐπεὶ δ’ ἡμῖν τὸ Λύσιδοσ δαιμόνιον ἤδη τεθνηκότοσ ἐναργῶσ προϋπέφαινε τὴν τελευτήν, καὶ τὰσ παρ’ ὑμῖν, ὦ Πολύμνι, θεραπείασ καὶ διαίτασ τἀνδρὸσ οἱ σαφῶσ εἰδότεσ ἀπήγγελλον, ὅτι πλουσίασ ἐν οἴκῳ πένητι γηροκομίασ τυχὼν καὶ πατὴρ τῶν σῶν υἱέων ἐπιγραφεὶσ οἴχοιτο μακαριστόσ, ἀπεστάλην ἐγὼ νέοσ καὶ εἷσ ὑπὸ πολλῶν καὶ πρεσβυτέρων, ἐχόντων οὐκ ἔχουσι χρήματα διδόντων, πολλὴν χάριν καὶ φιλίαν ἀντιλαμβανόντων.
(플루타르코스, De genio Socratis, section 13 6:13)

SEARCH

MENU NAVIGATION