Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐκκειμένων δὲ τῶν βρεφῶν, παριόντων ἱπποφορβῶν ἵπποσ μία προσαψαμένη τῇ χηλῇ θατέρου τῶν βρεφῶν πέλιόν τι τοῦ προσώπου μέροσ ἐποίησεν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 8:4)
ταῦτα δὲ λεγούσησ τῆσ γυναικὸσ οὐχ ὅπωσ ἐπέσχον, ἀλλὰ καὶ τῆσ τιτθῆσ τὸ κυμβίον λαβούσησ παρακείμενον αὐτῇ, ἐξ οὗ ἔπινεν, καὶ ἐνθεμένησ εἰσ τὸν κόλπον, ἵνα μὴ οὗτοι λάβοιεν, ἐπειδὴ εἶδεν ἔνδον ὄντασ αὐτούσ, κατιδόντεσ αὐτὴν οὕτω διέθεσαν ἀφαιρούμενοι τὸ κυμβίον Θεόφημοσ καὶ Εὐέργοσ ἁδελφὸσ αὐτοῦ οὑτοσί, ὥστε ὕφαιμοι μὲν οἱ βραχίονεσ καὶ οἱ καρποὶ τῶν χειρῶν αὐτῆσ ἐγένοντο ἀποστρεφομένησ τὼ χεῖρε καὶ ἑλκομένησ ὑπὸ τούτων ἀφαιρουμένων τὸ κυμβίον, ἀμυχὰσ δ’ ἐν τῷ τραχήλῳ εἶχεν ἀγχομένη, πελιὸν δὲ τὸ στῆθοσ.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Εὐέργου καὶ Μνησιβούλου Ψευδομαρτυριῶν 75:1)
Ἢν δὲ μὴ λύηται πρὸσ τὰ θερμάσματα ὁ πόνοσ, οὐ χρὴ πολὺν χρόνον θερμαίνειν‧ καὶ γὰρ ξηραντικὸν τοῦ πλεύμονοσ τοῦτό ἐστι, καὶ ἐμπυητικόν‧ ἀλλ’ ἢν μὲν σημαίνῃ ἡ ὀδύνη ἐσ τὴν κληῗδα ἢ ἐσ τὸν βραχίονα βάροσ ἢ περὶ μαζὸν ἢ ὑπὲρ τῶν φρενῶν, τάμενιν χρὴ τὴν ἐν τῷ ἀγκῶνι φλέβα τὴν ἔσω, καὶ μὴ ὀκνέεινσυχνὸν ἀφαιρέειν τὸ αἷμα ἑώσ ἂν ἐρυθρότερον πολλῷ Ῥυῇ, ἀντὶ καθαροῦ τε καὶἐρυθροῦ πελιόν‧ ἀμφότερα γὰρ γίγνεται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 7.7)
Ἢν δὲ καμπύλον γένηται, ἢ πελιὸν, ἢ ὠχρὸν βλέφαρον, ἢ χεῖλοσ, ἢ Ῥὶσ, μετά τινοσ τῶν ἄλλων σημείων, εἰδέναι χρὴ ἐγγὺσ ἐόντα θανάτου‧ θανατῶδεσ δὲ καὶ χείλεα ἀπολυόμενα, καὶ κρεμάμενα, καὶ ψυχρὰ, καὶ ἔκλευκα γιγνόμενα.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 2.10)
Καὶ τὸ χρῶμα τοῦ ξύμπαντοσ προσώπου χλωρόν τε ἢ καὶ μέλαν ἐὸν, καὶ πελιὸν, ἢ μολιβδῶδεσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 2.4)
Εἰ δὲ εἰή τὸ ἐμεύμενον πρασοειδὲσ, ἢ πελιὸν, ἢ μέλαν, ὅ τι ἂν ᾖ τουτέων τῶν χρωμάτων, νομίζειν χρὴ πονηρὸν εἶναι‧ εἰ δὲ καὶ πάντα τὰ χρώματα ὁ ωὐτὸσ ἄνθρωποσ ἐμέοι, κάρτα ὀλέθριον τοῦτο γίγνεται‧ τάχιστον δὲ θάνατον σημαίνει τὸ πελιὸν τῶν ἐμεσμάτων, εἰ ὄζει δυσῶδεσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 13.2)
Ἀπόλλυνται δὲ οὓσ ἂν ὅ τε πυρετὸσ μὴ ἀφῇ, ἢ δοκέων αὐτέουσ ἀφιέναι, αὖθισ φαίνηται ἀναθερμαινόμενοσ, καὶ δίψαν μὲν ἔχωσι, σιτίων δὲ μὴ ἐπιθυμέωσι, καὶ ἡ κοιλίη ὑγρὴ ᾖ, καὶ τὸ πῦον χλωρὸν ἢ πελιὸν πτύῃ, ἢ φλεγματῶδεσ καὶ ἀφρῶδεσ‧ ἢν ταῦτα πάντα γίγνηται, ἀπόλλυνται‧ ὁκόσοισι δ’ ἂν τουτέων τὰ μὲν ἐπιγένηται, τὰ δὲ μὴ, οἱ μὲν αὐτέων ἀπόλλυνται, οἱ δὲ ἐν πολλῷ χρόνῳ περιγίγνονται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 17.7)
Τοῖσι δὲ παιδίοισι σπασμοὶ γίγνονται, ἢν ὁ πυρετὸσ ὀξὺσ ᾖ, καὶ γαστὴρ μὴ διαχωρέῃ, καὶ ἀγρυπνέωσί τε καὶ ἐκπλαγέωσι, καὶ κλαυθμυρίζωσι, καὶ τὸ χρῶμα μεταβάλλωσι, καὶ χλωρὸν ἢ πελιὸν ἢ ἐρυθρὸν ἴσχωσιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 24.12)

SEARCH

MENU NAVIGATION