Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ Ἀπαμεὺσ ὁ τὴν τῶν Σύρων βασιλείαν ἁρπάσασ ἐπολεμεῖτο ὑπὸ Σαρπηδόνοσ τοῦ Δημητρίου στρατηγοῦ περὶ Πτολεμαΐδα πόλιν καὶ ὡσ ὁ Σαρπηδὼν λειφθεὶσ ἀνεχώρησεν εἰσ τὴν μεσόγαιαν μετὰ τῶν ἰδίων στρατιωτῶν, οἱ δὲ τοῦ Τρύφωνοσ ὥδευον κατὰ τὸ πλησίαλον νικήσαντεσ τῇ μάχῃ, ἐξαίφνησ πελάγιον κῦμα ἐξαρθὲν μετέωρον εἰσ ὕψοσ ἐξαίσιον ἐπῆλθεν τῇ γῇ καὶ πάντασ αὐτοὺσ ἐπέκλυσεν διέφθειρέν τε ὑποβρυχίουσ, ἰχθύων τε πολὺν σωρὸν ἀναχωροῦν τὸ κῦμα μετὰ τῶν νεκρῶν κατέλιπε.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 7 1:1)
ὁ δὲ Ἀθηναῖοσ Μνησίθεοσ ἐν τῷ περὶ ἐδεστῶν τῶν μειζόνων φησὶν ἰχθύων γένοσ ὑφ’ ὧν μὲν καλεῖσθαι τμητόν, ὑπ’ ἄλλων δὲ πελάγιον, οἱο͂ν χρυσόφρυσ καὶ γλαύκουσ καὶ φάγρουσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 541)
ὁ δὲ στρατηγὸσ Τιμόμαχοσ, ἀφικομένων ὡσ αὐτὸν πρέσβεων Μαρωνιτῶν καὶ δεομένων αὑτοῖσ τὰ πλοῖα παραπέμψαι τὰ σιτηγά, προσέταξεν ἡμῖν τοῖσ τριηράρχοισ ἀναδησαμένοισ τὰ πλοῖα ἕλκειν εἰσ Μαρώνειαν, πλοῦν καὶ πολὺν καὶ πελάγιον.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Πολυκλέα περὶ τοῦ Ἐπιτριηραρχήματος 25:2)
ἔσεσθαι γὰρ πελάγιον τὸν ἀγῶνα, καὶ τοὺσ Πέρσασ διὰ τὴν εὐρυχωρίαν ῥᾳδίωσ καταπονήσεσθαι τὰσ ὀλίγασ ναῦσ ταῖσ πολλαπλασίαισ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 12 27:4)
ἐκεῖθεν δὲ πελάγιον ποιησάμενοι τὸν πλοῦν εἰσ Λευκάδα κατάγονται, κατεχόντων ἔτι τὸ χωρίον Ἀκαρνάνων.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 50 5:1)
ὁ δὲ Περσεὺσ οἰκτρὰ μὲν ἔπασχε διὰ στενῆσ θυρίδοσ παρὰ τὸ τεῖχοσ ἐκμηρυόμενοσ αὑτὸν καὶ παιδία καὶ γυναῖκα πόνων καὶ πλάνησ ἀπείρουσ, οἰκτρότατον δὲ στεναγμὸν ἀφῆκεν, ὥσ τισ αὐτῷ πλανωμένῳ παρὰ τὸν αἰγιαλὸν ἤδη πελάγιον τὸν Ὀροάνδην θέοντα κατιδὼν ἔφρασεν.
(플루타르코스, Aemilius Paulus, chapter 26 2:1)
οἱ δὲ ἐβούλοντο μὲν αὐτῷ χαρίζεσθαι, τοῦ δὲ πνεύματοσ εἰσ πελάγιον μεθισταμένου καὶ κλύδωνα κατάγοντοσ πολὺν οὔτε τὸ πορθμεῖον ἐδόκει περικλυζόμενον ἀνθέξειν, τοῦ τε Μαρίου δυσφοροῦντοσ καὶ κακῶσ ἔχοντοσ ὑπὸ ναυτίασ μόλισ ἀντιλαμβάνονται τῶν περὶ τὸ Κίρκαιον αἰγιαλῶν, τοῦ δὲ χειμῶνοσ αὐξανομένου καὶ τῶν σιτίων ἐπιλειπόντων ἐκβάντεσ ἐπλάζοντο πρὸσ οὐδένα σκοπόν, ἀλλ’ οἱᾶ συμβαίνει ταῖσ μεγάλαισ ἀπορίαισ ἀεὶ φεύγειν ἐκ τοῦ παρόντοσ ὡσ χαλεπωτάτου καὶ τὰσ ἐλπίδασ ἔχειν ἐν τοῖσ ἀδήλοισ.
(플루타르코스, Caius Marius, chapter 36 1:2)
τότ’ οὖν ὁ βάρβαροσ, ὡσ ἔπεισεν αὐτόν, ἀποσπάσασ τοῦ ποταμοῦ διὰ μέσων ἦγε τῶν πεδίων ὁδὸν ἐπιεικῆ καὶ κούφην τὸ πρῶτον, εἶτα μοχθηράν, ἄμμου βαθείασ ὑποδεχομένησ καὶ πεδίων ἀδένδρων καὶ ἀνύδρων καὶ πρὸσ οὐδὲν οὐδαμῇ πέρασ ἐφικτὸν αἰσθήσει παυομένων, ὥστε μὴ μόνον δίψει καὶ χαλεπότητι τῆσ πορείασ ἀπαγορεύειν, ἀλλὰ καὶ τὸ τῆσ ὄψεωσ ἀπαραμύθητον ἀθυμίαν παρέχειν οὐ φυτὸν ὁρῶσιν, οὐ ῥεῖθρον, οὐ προβολὴν ὄρουσ καθιέντοσ, οὐ πόαν διαβλαστάνουσαν, ἀλλ’ ἀτεχνῶσ πελάγιόν τι χεῦμα θινῶν τινων ἐρήμων περιεχόντων τὸν στρατόν.
(플루타르코스, chapter 22 1:1)
"εἶναι δὲ τῆσ θαλάσσησ πῆ μὲν πολὺ βάθοσ κατὰ νότον, μάλιστα δ’ ἀραιὰ τενάγη καὶ βραχέα, πολλαχῆ δὲ καὶ ὑπερχεῖσθαι καὶ ἀπολείπειν αὖθισ οὐ μεγάλασ ἐκβολὰσ λαμβάνουσαν, καὶ τῆσ χρόασ τὸ μὲν ἄκρατον καὶ πελάγιον, τὸ δ’ οὐ καθαρὸν ἀλλὰ συγκεχυμένον καὶ λιμνῶδεσ.
(플루타르코스, De genio Socratis, section 228)
ἀπολειπόντων διὰ κρύοσ αὐτήν, τὸν δ’ ἔναλον ἀέρα καὶ πελάγιον θερμὸν ὄντα περιβαλλομένων εἶτ’ αὖθισ ἐν θέρει τὸν γηγενῆ καὶ χερσαῖον ὑπὸ καύματοσ ποθοῦμεν , οὐκ αὐτὸν ὄντα ψυχρὸν ἀλλὰ τοῦ φύσει ψυχροῦ καὶ πρώτωσ ἀποβλαστάνοντα καὶ βεβαμμένον ὑπὸ τῆσ ἐν γῇ δυνάμεωσ ὥσπερ βαφῇ σίδηρον.
(플루타르코스, De primo frigido, chapter, section 20 3:1)
οἱ δὲ Ῥωμαῖοι συλλογιζόμενοι διότι τὸν μὲν πλοῦν εἶναι συμβαίνει πελάγιον, τοὺσ δὲ πολεμίουσ ταχυναυτεῖν, πανταχόθεν ἐπειρῶντο ποιεῖσθαι τὴν τάξιν ἀσφαλῆ καὶ δυσπρόσοδον.
(폴리비오스, Histories, book 1, chapter 26 10:1)
ταύτησ ἀποδεχομένησ τὸ πελάγιον κῦμα συμβαίνει τὸν κόλπον ὅλον εὐδίαν ἴσχειν, πλὴν ἐφ’ ὅσον οἱ λίβεσ καθ’ ἑκάτερον τὸν εἴσπλουν παρεισπίπτοντεσ κλύδωνασ ἀποτελοῦσι.
(폴리비오스, Histories, book 10, chapter 10 3:1)
ὃν ἀπόπτολιν εἴχομεν παντᾷ, δυοκαιδεκάμηνον ἀμμένουσαι χρόνον, πελάγιον, ἴδριεσ οὐδέν·
(소포클레스, 트라키니아이, choral, strophe 21)
ἅπασα δ’ ἡ ἐμπορία πρὸσ τὴν Ἰταλίαν ἐστὶ καὶ τὴν Ῥώμην, ἔχουσα τὸν πλοῦν [τόν τε] μέχρι τῶν στηλῶν ἀγαθὸν πλὴν εἴ τίσ ἐστι περὶ τὸν πορθμὸν δυσκολία καὶ τὸν πελάγιον τὸν ἐν τῇ καθ’ ἡμᾶσ θαλάττῃ.
(스트라본, 지리학, book 3, chapter 2 10:5)
πρόκειται δὲ τοῦ κόλπου τούτου πελάγιον ἀκρωτήριον ἐπὶ τριακοσίουσ ἀνατεῖνον σταδίουσ πρὸσ τὰσ ἀνατολὰσ τὸ Γάργανον, κάμπτοντι δὲ τὴν ἄκραν πολισμάτιον Οὔριον καὶ πρὸ τῆσ ἄκρασ αἱ Διομήδειαι νῆσοι.
(스트라본, 지리학, Book 6, chapter 3 18:15)

SEARCH

MENU NAVIGATION