헬라어 문장 내 검색 Language

καίτοι κέρδοσ μὲν οὐδὲν οὕτω τῶν πάντων δή που τίμιον ὥσθ’ ἕνεκα αὐτοῦ τοσαύτην αἰσχύνην ὑποστῆναι, καὶ ταῦτ’ Ἀθηναίουσ ὄντασ, οἷσ οὐκ εἴ τι πεισόμεθα εἰσ πλείω λόγον ἥκει σκοπεῖν, ἀλλὰ τί πράξαντεσ ἐν καλῷ τοῦ σχήματοσ εἰήμεν ἄν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 5:6)
ἀλλ’ ὅμοιον πεισόμεθα ὥσπερ ἂν εἴ τινεσ σωμάτων ἐν νηὶ κινδυνευόντων ἀγωνιῶντεσ καὶ φοβούμενοι περὶ αὐτῶν, εἶθ’ ἑτέραν ναῦν προσπληροῦν ἀξιοῖεν τῆσ αὐτῆσ ταραχῆσ ἕνεκα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 7:5)
εἰ δ’ ὅτι Θηβαίοισ ἤδη τὰ μείζω προεξείργασται, διὰ τοῦτ’ ἀποκνήσομεν, τοὐναντίον οὗ δεῖ πεισόμεθα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 17:10)
ἡμεῖσ δ’ εἰ πρὸσ τοὺσ ἑτέρουσ ἐπικλίναιμεν, τοῦθ’ ὃ ἐκεῖνοσ διὰ τούτων ἐφυλάττετο πεισόμεθα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ ε ὑπὲρ μηδετέροισ βοηθεῖν 9:7)
οὐθὲν γὰρ ἧττον πεισόμεθα αὐτά.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 66:2)
νομίζειν δ’ εἶναι χαλεπὰ οὐχ ὅσ’ ἂν εἰσ σωτηρίαν δαπανῶμεν, ἀλλ’ ἃ πεισόμεθα, ἂν μὴ ταῦτ’ ἐθέλωμεν ποιεῖν, καὶ τὸ διαρπασθήσεται τὰ χρήματα τῷ φυλακὴν εὑρεῖν δι’ ἧσ σωθήσεται κωλύειν, οὐχὶ τῷ τοῦ συμφέροντοσ ἀποστῆναι.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Δ 65:3)
οὐχ ἅπαντα μὲν ἡμῶν προείληφε τὰ χωρί’ ἅνθρωποσ, εἰ δὲ καὶ ταύτησ κύριοσ τῆσ χώρασ γενήσεται, πάντων αἴσχιστα πεισόμεθα;
(데모스테네스, Speeches, Ὀλυνθιακὸσ Γ 22:3)
νομίζειν δ’ εἶναι χαλεπὰ οὐχ ὅσ’ ἂν εἰσ σωτηρίαν δαπανῶμεν, ἀλλ’ ἃ πεισόμεθα, ἂν ταῦτα μὴ ’θέλωμεν ποιεῖν·
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 63:1)
οὐ γάρ ἐσμεν ἀφαιρεθῆναι δίκαιοι περὶ ὧν ἂν ἐξαπατηθῶμεν, ἀλλὰ διδαχθῆναι πῶσ τοῦτο μὴ πεισόμεθα, καὶ θέσθαι νόμον οὐχ ὃσ ἀφαιρήσεται τὸ κυρίουσ ἡμᾶσ εἶναι, ἀλλὰ δι’ οὗ τὸν ἐξαπατῶντα τιμωρησόμεθα.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 5:3)
καταγνωσθέντεσ τὰ αἴσχιστα πεισόμεθα.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 40 2:1)
ἢν μέντοι ἐπίῃ καὶ τὴν ἡμετέρην ἄρξῃ τε ἀδικέων, καὶ ἡμεῖσ οὐ πεισόμεθα,μέχρι δὲ τοῦτο ἴδωμεν, μενέομεν παρ’ ἡμῖν αὐτοῖσι·
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 119 4:2)
ὁμολογῆσαι δὲ τῷ βαρβάρῳ μήτε σὺ ἡμέασ πειρῶ ἀναπείθειν οὔτε ἡμεῖσ πεισόμεθα.
(헤로도토스, The Histories, book 8, chapter 143 2:4)
τοιγαροῦν εἰκότα νῦν πάσχομεν καὶ ἔτι πεισόμεθα, ἐπειδὰν κατ’ ὀλίγον οἱ ἄνθρωποι ἀνακύπτοντεσ εὑρίσκωσιν ’ οὐδὲν ὄφελοσ αὐτοῖσ ὄν, εἰ θύοιεν ἡμῖν καὶ τὰσ πομπὰσ πέμποιεν.
(루키아노스, Juppiter trageodeus, (no name) 22:3)
Τί οὖν πεισόμεθα, εἰ μηδὲ νῦν ἀκολουθήσεισ τοῖσ λεγομένοισ;
(루키아노스, ψευδοσοφιστὴσ ἢ σολοικιστήσ. 8:13)
ἢ πεισόμεθα τῷ Πρωταγόρᾳ ὅτι τῷ μὲν ῥιγῶντι ψυχρόν, τῷ δὲ μὴ οὔ;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 64:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION