Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οἶμαι δὲ καὶ τοὺσ φίλουσ ὑμῶν ἐν ταύτῃ μάλιστα τῇ ἡμέρᾳ λυπεῖσθαι καὶ τοὺσ ἐχθροὺσ ἥδεσθαι, συνειδότασ ὡσ ἂν ἀγνοήσαντεσ ἐξελάσητε τὸν βέλτιστον, δέκα ἐτῶν ἡ πόλισ οὐδὲν ἀγαθὸν ὑπὸ τούτου τοῦ ἀνδρὸσ πείσεται.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 8:2)
καὶ γὰρ ὁ τῆσ μητρὸσ πατὴρ Μεγακλῆσ καὶ ὁ πάπποσ Ἀλκιβιάδησ <δὶσ> ἐξωστρακίσθησαν ἀμφότεροι, ὥστ’ οὐδὲν θαυμαστὸν οὐδ’ ἄτοπον πείσεται τῶν αὐτῶν τοῖσ προγόνοισ ἀξιούμενοσ.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 52:2)
εἰ δέ τισ ἀφραδίῃσ οὐ πείσεται, ἀλλ’ ἀλογήσει] ἠέ τι τηύ̈σιον ἔποσ ἔσσεται ἠέ τι ἔργον ὕβρισ θ’, ἣ θέμισ ἐστὶ καταθνητῶν ἀνθρώπων, ἄλλοι ἔπειθ’ ὑμῖν σημάντορεσ ἄνδρεσ ἔσονται, τῶν ὑπ’ ἀναγκαίῃ δεδμήσεσθ’ ἤματα πάντα.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 39:7)
χρησμοῦ δὲ δοθέντοσ, εἰσ ἣν πόλιν τοῦ περιέχοντοσ οὐρανοῦ πεσόντοσ οὐδὲν πείσεται, τῆσ Καρικῆσ Χερρονήσου τὸν πέριξ οὐρανοῦ κυκλούμενον ὄρεσι τόπον κατῴκησεν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 6 31:2)
καὶ ἄλλαι δέ εἰσιν ἀποστάσεισ, οἱο͂ν οὐδὲν δεινόν, οὐδ’ ἐλεεινὸν Μειδίασ πείσεται, ἐὰν ἴσα κτήσηται τοῖσ πολλοῖσ ὑμῶν, καὶ πάλιν πλούσιοι πολλοὶ συνεστηκότεσ, τὸ δοκεῖν τινεσ εἶναι δι’ εὐπορίαν προσειληφότεσ, καὶ πάλιν μισεῖ Μειδίασ ἴσωσ ἐμέ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 12:22)
εἰ γὰρ αὐτὸσ ἀκούσασ ἄλλου προστάξειεν ἃ χρὴ ποιεῖν, πείσεται πρότερον ἢ προστάξει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 31:2)
ἢ δύναιτ’ ἄν τισ αὐτῶν ἀποτόμωσ εἰπεῖν ὅτι τούτοισ οὑτοσὶ χρώμενοσ ἔξω παντὸσ ἔσται κινδύνου καὶ δυσχερὲσ οὐδ’ ὁτιοῦν πείσεται;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 36:9)
οὐ γὰρ μόνον τῶν εἰσ αὑτὸν σχήσει πρόνοιαν, ἀλλ’ ὅπωσ μηδ’ ἄλλοσ πείσεται κακῶσ, εἴπερ ὧν τοὺσ νόμουσ χάριν, τούτων καὶ τὴν ῥητορικὴν εὑρέσθαι νενίκηκεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 61:12)
οὐ γὰρ περὶ τῶν ἄλλων νόμων οὐδὲ πολιτειῶν διαλέξομαι, οὐδ’ οὓσ ὁ δεῖνα ἔθηκεν, ἀλλ’ εἴ τισ αὐτὸν ἔροιτο, ὦ δαιμόνιε καὶ πάντα σὺ θαυμαστὰ εὑρίσκων, εἰ μηδέν ἐστι πρᾶγμα τὸ ἀδικεῖσθαι, μηδ’ ἡ τοῦτο κωλύουσα δύναμισ μηδενὸσ ἀξία λόγου, μηδ’ ὁπόσα ἐστὶ καὶ γίγνεται μηδὲν χρηστὸν, ἀλλ’ οὕτωσ ἄτιμον καὶ ἀνελεύθερον ὥστ’ εἶναι μόριον κολακείασ καὶ σκιᾶσ, τοῦ χάριν οἰκίζων ταύτην τὴν ἐν τῇ βίβλῳ πόλιν καθίστησ αὐτῇ πολιτείαν, ἀφ’ ἧσ μηδ’ ὁτιοῦν πείσεται, καὶ τὸ μάχιμον χωρὶσ τῶν ἄλλων ἱδρῦσθαι κελεύεισ, τιμὴν τὴν πρώτην ἀποδοὺσ, ἵνα μή τι πάθῃ, μηδὲ ὑπὸ ποίων ἀδικηθῇ πολεμίων;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 63:3)
οὔτε γὰρ οὐδεὶσ, οἶμαι, τῶν πάντων φρενῶν κύριοσ ὢν, ἐξὸν, ὅπωσ μὴ πείσεται κακῶσ, εὖ βεβουλεῦσθαι, ὁ δ’ ὅπωσ πείσεται κακῶσ πρόσθεν ἐάσασ, ἔπειθ’ ὑπὲρ ἀπαλλαγῆσ ἕλοιτ’ ἂν βεβουλεῦσθαι, ὅτ’ οὐδὲ τοῦτ’ ἴσωσ ἐξέσται·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 17:3)
εἰ γὰρ ἵνα μὴ λάβῃ ψηλαφῶν ἀποκτείνοι, γελοῖοσ ἂν εἰή, εἰ λέγοι ὅτι βίᾳ καὶ ἀναγκαζόμενοσ, ἀλλὰ δεῖ μεῖζον κακὸν καὶ λυπηρότερον εἶναι, ὃ πείσεται μὴ ποιήσασ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 149:2)
ἢν δ’ εὐρύπρωκτοσ ᾖ, τί πείσεται κακόν;
(아리스토파네스, Clouds, Agon, antepirrheme 1:18)
ἢν δ’ ἀτιμάσῃ τισ ἡμᾶσ θνητὸσ ὢν οὔσασ θεάσ, προσεχέτω τὸν νοῦν, πρὸσ ἡμῶν οἱᾶ πείσεται κακά, λαμβάνων οὔτ’ οἶνον οὔτ’ ἄλλ’ οὐδὲν ἐκ τοῦ χωρίου.
(아리스토파네스, Clouds, Parabasis, epirrheme4)
οἱ δὲ σὺν Στασάνορι καὶ Φραταφέρνῃ πλῆθόσ τε ὑποζυγίων παῤ Ἀλέξανδρον ἄγοντεσ ἦλθον καὶ καμήλουσ πολλάσ, ὡσ ἔμαθον ὅτι τὴν ἐπὶ Γαδρωσίων ἄγει, εἰκάσαντεσ ὅτι τὰ αὐτὰ ἐκεῖνα πείσεται αὐτῷ ἡ στρατιὰ ἃ δὴ ἔπαθε·
(아리아노스, Anabasis, book 6, chapter 27 6:1)
τοὺσ δ’ Ἀργείουσ πυθομένουσ καὶ χαλεπαίνοντασ πεῖσαι χρημάτων ὑποσχέσει Τυρρηνοὺσ λῃστρικῷ τῷ βίῳ χρωμένουσ ἁρπάσαι τὸ βρέτασ, πεπεισμένουσ αὐτοὺσ ὡσ, εἰ τοῦτο γένοιτο, πάντωσ τι κακὸν πρὸσ τῶν τὴν Σάμον κατοικούντων ἡ Ἀδμήτη πείσεται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 12 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION