Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

πῶσ οὖν οὐ χείρουσ περὶ ὑμᾶσ αὐτοὺσ ἢ περὶ ἡμᾶσ ἔσεσθε, εἴ γ’ ἃ τῷ πολέμῳ σφαλεῖσιν, ὃ μὴ γένοιτο, ἡμῖν ἀπόκειται, ταῦθ’ ὑμεῖσ ἐν τῇ τοῦ ποτέροισ δεῖ συμπολεμεῖν αἱρέσει πείσεσθε καὶ πρότερον δουλεύσετε πρὶν πότεροι κρατήσουσι γιγνώσκειν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 12:12)
οὐ μὴν ἀλλ’ ἔγωγε βουλοίμην ἂν ὥσπερ κἀνταῦθ’ ὑμῖν ἔχειν ἡγοῦμαι χαρίσασθαι τῷ τι καὶ πλεῖον ἂν εἰπεῖν ὧν οἱ πρὸ ἡμῶν τοῖσ ὁμοίοισ ἐγκεχειρηκότεσ, οὕτωσ καὶ ὑμᾶσ ὑμῖν αὐτοῖσ ἐθελῆσαι χαρίσασθαι καὶ μὴ μόνον τὸν χρόνον τοῦτον ὃν νῦν ἀκροᾶσθε τούτου τοῦ λόγου ταὐτὰ φρονῆσαι περὶ τῶν λεγομένων, [ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖσ μετὰ ταῦτα] ‐ πείσεσθε γὰρ σαφῶσ αὐτῷ, εὖ οἶδα ἐγὼ τὴν ὑμετέραν δεξιότητα καὶ φιληκοί̈αν ‐ ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν πρὸσ ὑμᾶσ αὐτοὺσ μιᾷ γνώμῃ τὸ λοιπὸν χρῆσθαι καὶ τὴν ἔργῳ πίστιν ὡσ ἥσθητε τῷ λόγῳ προσθεῖναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 3:3)
ἔχων, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ τριηραρχίασ εἰπεῖν καὶ χορηγίασ καὶ χρημάτων εἰσφορὰσ καὶ λύσεισ αἰχμαλώτων καὶ τοιαύτασ ἄλλασ φιλανθρωπίασ, οὐδὲν ἂν τούτων εἴποιμι, ἀλλ’ ὅτι τῶν τοιούτων πολιτευμάτων οὐδὲν πολιτεύομαι, ἀλλὰ δυνάμενοσ ἂν ἴσωσ, ὥσπερ καὶ ἕτεροι, καὶ κατηγορεῖν καὶ χαρίζεσθαι καὶ δημεύειν καὶ τἄλλ’ ἃ ποιοῦσιν οὗτοι ποιεῖν, οὐδ’ ἐφ’ ἓν τούτων πώποτ’ ἐμαυτὸν ἔταξα, οὐδὲ προήχθην οὔθ’ ὑπὸ κέρδουσ οὔθ’ ὑπὸ φιλοτιμίασ, ἀλλὰ διαμένω λέγων ἐξ ὧν ἐγὼ μὲν πολλῶν ἐλάττων εἰμὶ παρ’ ὑμῖν, ὑμεῖσ δ’, εἰ πείσεσθέ μοι, μείζουσ ἂν εἰήτε·
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 82:1)
ἄλλωσ τε οὐκ ἂν δεξαίμην πλουτήσασ ἐπ̓ ὀλίγον ὑπηνέμιόν τινα πλοῦτον ἀνιᾶσθαι μετ̓ ὀλίγον ψιλὴν τὴν μᾶζαν ἐσθίων, οἱᾶ ὑμεῖσ πείσεσθε μετ̓ ὀλίγον, ἐπειδὰν ἡ εὐδαιμονία μὲν ὑμῖν καὶ ὁ πολὺσ πλοῦτοσ οἴχηται ἀποπτάμενοσ, αὐτοὶ δὲ καταβάντεσ ἀπὸ τῶν θησαυρῶν τε καὶ διαδημάτων ὥσπερ ἐξ ἡδίστου ὀνείρατοσ ἀνεγρόμενοι ἀνόμοια τὰ ἐπὶ τῆσ οἰκίασ εὑρίσκητε ὥσπερ οἱ τοὺσ βασιλεῖσ ὑποκρινόμενοι τραγῳδοὶ ἐξελθόντεσ ἀπὸ τοῦ θεάτρου λιμώττοντεσ οἱ πολλοί, καὶ ταῦτα πρὸ ὀλίγου Ἀγαμέμνονεσ ὄντεσ ἢ Κρέοντεσ.
(루키아노스, Λυκῖνοσ, Τιμόλαοσ, Σάμιπποσ, Ἀδείμαντος 79:1)
τοιοῦτον δ’ ἄρα πρὸσ ὑμᾶσ αὐτοὺσ πείσεσθε, ἐπειδή περ ὑμῖν ἔθοσ ἐστὶν ἕνα τῶν ξυνόντων ἀεὶ κακῶσ λέγειν καὶ ποιεῖν·
(리시아스, Speeches, Κατηγορία πρὸσ τοὺσ συνουσιαστὰσ κακολογιῶν 24:4)
ἐάντε γὰρ λέγω ὅτι τῷ θεῷ ἀπειθεῖν τοῦτ’ ἐστὶν καὶ διὰ τοῦτ’ ἀδύνατον ἡσυχίαν ἄγειν, οὐ πείσεσθέ μοι ὡσ εἰρωνευομένῳ·
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Ἀπολογία Σωκράτους 194:4)
ἐάντ’ αὖ λέγω ὅτι καὶ τυγχάνει μέγιστον ἀγαθὸν ὂν ἀνθρώπῳ τοῦτο, ἑκάστησ ἡμέρασ περὶ ἀρετῆσ τοὺσ λόγουσ ποιεῖσθαι καὶ τῶν ἄλλων περὶ ὧν ὑμεῖσ ἐμοῦ ἀκούετε διαλεγομένου καὶ ἐμαυτὸν καὶ ἄλλουσ ἐξετάζοντοσ, ὁ δὲ ἀνεξέταστοσ βίοσ οὐ βιωτὸσ ἀνθρώπῳ, ταῦτα δ’ ἔτι ἧττον πείσεσθέ μοι λέγοντι.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Ἀπολογία Σωκράτους 196:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION