Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐὰν δ’ ἄρα κατεργασώμεθα, τί ποτε αὐτοὶ πείσεσθαι δοκοῦμεν ὑπὸ τῶν βαρβάρων, ὅταν ταῦτα πράξωμεν;
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ πρὸσ Λακεδιμονίουσ εἰρήνης 22:5)
ἐγὼ δὲ νομίζω μέγιστα κακὰ τὴν πόλιν ὑπὸ τούτου πείσεσθαι, καὶ τηλικούτων πραγμάτων εἰσ τὸν λοιπὸν χρόνον αἴτιον δόξειν, ὥστε μηδένα τῶν προτέρων ἀδικημάτων μεμνῆσθαι·
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 36:2)
πολλοὺσ δὲ τῶν Κόλχων ἐπὶ τὴν ζήτησιν τῆσ Ἀργοῦσ ἐξέπεμψεν, ἀπειλήσασ, εἰ μὴ Μήδειαν ἄξουσιν, αὐτοὺσ πείσεσθαι τὰ ἐκείνησ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 24:5)
Ὀκταουίῳ δὲ Κίννασ μὲν καὶ Μάριοσ ὁρ́κουσ ἐπεπόμφεσαν, καὶ θύται καὶ μάντεισ οὐδὲν πείσεσθαι προύλεγον, οἱ δὲ φίλοι φυγεῖν παρῄνουν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 8 8:2)
τῶν δ’ ἱππέων πολὺ μέροσ, καὶ μάλιστα δὴ τὸ μαχιμώτατον, ἐφεδρεύειν ἔταξε τοῖσ ἐκ τῆσ Καππαδοκίασ τὴν ἀγορὰν τῷ Λευκόλλῳ φέρουσιν, ἐλπίζων ἐν ἀπορίᾳ τροφῶν αὐτὸν γενόμενον πείσεσθαι οἱο͂ν αὐτὸσ ἔπαθε περὶ Κύζικον.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 12 2:4)
ὥστε καὶ ἐξ ὧν οὐκ ἔπαθον οἱ Ἕλληνεσ καὶ ἐξ ὧν ἔμελλον πείσεσθαι καὶ οἷσ ἐποίησεν ἡ πόλισ καὶ οἷσ οὐκ ἐποίησε μόνη φέρεται τὴν τοῦ παντὸσ κρίσιν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 53:1)
ἐπεὶ κἀκεῖνοί μοι δοκοῦσιν ὥσπερ ἐνέχυρον αὐτὸ τοῦτ’ ἔχοντεσ ἐπαρθῆναι καὶ τούτῳ μάλιστα πιστεύσαντεσ ἁμαρτεῖν, οὐ τῷ διὰ τέλουσ κρατήσειν τῆσ πόλεωσ, ἀλλὰ τῷ μηδ’ ἂν ληφθῶσι μηδὲν δεινὸν πείσεσθαι, ὡσ Ἀθηναίουσ γε πεφυκότασ σώζειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 86:12)
ἡγοῦμαι δ’ ἔγωγε οὐδὲ τοὺσ οἰκέτασ τοῦ πλήθουσ ἡμῶν ὑπερορῶντασ νῦν ἀποδιδράσκειν, ἀλλὰ τὰ μὲν τῷ λήσειν ἐξ ἀρχῆσ πιστεύοντασ, τὰ δ’ εἰ γένοιντο ἅπαξ ἐν τοῖσ πολεμίοισ, οὐδὲν πείσεσθαι νομίζοντασ, ὅλωσ δὲ τῇ δούλων φύσει χρωμένουσ, ἣ καθάπερ τῷ προσρήματι τοῖσ δεσπόταισ ἐναντία, οὕτω κἀν τοῖσ βουλήμασιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 6:11)
καὶ ὅπου νῦν ὤκνησε Νικίασ τὰ παρ’ ὑμῶν, τί ποθ’ ἡγήσεται πείσεσθαι δευτέρασ ἐλπίδοσ ὑμῶν ἁμαρτόντων;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 13:8)
νῦν δ’ οὕτωσ ἀλογίστωσ διακείμεθα ὥστε ὑφ’ ὧν μὲν οὐδ’ ὁτιοῦν χρηστὸν πείσεσθαι προσδοκῶμεν, ὑπὲρ τούτων ἐρίζομεν καὶ μαχόμεθα, ὧν δ’ ἐξῆν ἡμῖν ἐπιεικείᾳ χρωμένοισ ἀπολαύειν παρ’ οὐδὲν ποιούμεθα, καὶ ταῦθ’, ὥσ γ’ ἐγὼ μέμνημαι, καὶ τοῦ κρατίστου τῶν βασιλέων καὶ πάντασ παιδείᾳ παρελθόντοσ αὐτοῦ διαρρήδην περὶ τούτων ἐπιστείλαντοσ τὸ κατ’ ἀρχὰσ εὐθὺσ καὶ ὑποσχομένου τούτουσ βελτίστουσ καὶ ἀρίστουσ κρινεῖν, οἵτινεσ ἂν τῆσ ὁμονοίασ ἄρχωσιν ἑκόντεσ εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 20:6)
τῶν δ’ ἄλλων τῶν ἐν τῇ Εὐρώπῃ οἱ μὲν τὸ ὕδωρ καὶ τὴν γῆν ἐδεδώκεσαν, οἱ δὲ τὸ μέλλον ἀπεσκόπουν, τοσοῦτον αὑτοὺσ Ἐρετριέων εὐτυχεστέρουσ νομίζοντεσ, ὅσον ὕστεροι ταὐτὰ πείσεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 54:2)
οὐδὲν γὰρ τῶν ἐσχάτων ὅ τι οὐ πείσεσθαι τῶν πολλῶν νομιζόντων, καὶ βλεπόντων εἰσ αἰσχρὰσ μηχανὰσ καὶ ἀπόρουσ καταφυγὰσ, τοσοῦτον μετέστησε τὰ πράγματα ὥστε εἴ τισ ὕστερον αὐτοὺσ ἀπελθόντων τῶν βαρβάρων ἤρετο εἰ ἐβούλοντ’ ἂν μήτ’ ἐκείνουσ ἐπιστρατεῦσαι μήτε σφίσι ταῦτα πεπρᾶχθαι μήτε τοὺσ κινδύνουσ σφίσι μηδὲ τὰσ πράξεισ γεγενῆσθαι, τεθνάναι πάντασ ἂν εἰπεῖν ἐθέλειν μᾶλλον ἢ ταῦτα ἄπρακτα αὑτοῖσ εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 66:4)
ἔτι δ’ οὐ Διοσκούροισ, οὐδὲ Θησεῖ τῷ Ποσειδῶνοσ, οὐδ’ Ἡρακλεῖ τῷ κοινῷ πάντων προστάτῃ, οὐδὲ τοῖσ ἀρίστοισ καὶ δικαιοτάτοισ τῶν ἡμιθέων ὑπακοῦσαι κίνδυνοσ ἦν, ἀλλ’ ἀνθρώποισ ὕβρεων καὶ κακῶν μεστοῖσ, ὑφ’ ὧν ἀγαθὸν μὲν οὐδ’ ὁτιοῦν ἔμελλον δή που μαθήσεσθαι, πάντα δὲ πείσεσθαι τὰ αἴσχιστα καὶ δεινότατα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 86:10)
εἰ μὲν γὰρ οὐκ ἔμελλεν εἴσεσθαι τὸν νοῦν τῶν χρησμῶν, οὐ σοφοῦ πρᾶγμα ἔμελλε πείσεσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 97:6)
ὅπου γὰρ καὶ τὸ εὖ ποιεῖν διὰ τοῦτο ὁρῶμεν σπουδαζόμενον, ὅτι ἐξ αὐτοῦ καὶ τὸ ἀντ’ εὖ πείσεσθαι προσδοκᾶν ἐστιν, ἦ που τό γε ὑπὲρ τοῦ χαρίσασθαί τῳ κακῶσ διαθεῖναι τὰ ἑαυτοῦ παντάπασι πᾶσ τισ ὀκνήσειεν ἄν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 4:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION