헬라어 문장 내 검색 Language

ὃσ εἰσ τοσοῦτον ἦλθον δυσδαιμονίασ, εἴτε χρὴ εἰπεῖν νεότητί τε καὶ ἀνοίᾳ τῇ ἐμαυτοῦ, εἴτε καὶ δυνάμει τῶν πεισάντων με ἐλθεῖν εἰσ τοιαύτην συμφορὰν τῶν φρενῶν, ὥστ’ ἀνάγκην μοι γενέσθαι δυοῖν κακοῖν τοῖν μεγίστοιν θάτερον ἑλέσθαι, ἢ μὴ βουληθέντι κατειπεῖν τοὺσ ταῦτα ποιήσαντασ οὐ περὶ ἐμοῦ μόνου ὀρρωδεῖν, εἴ τι ἔδει παθεῖν, ἀλλὰ καὶ τὸν πατέρα οὐδὲν ἀδικοῦντα σὺν ἐμαυτῷ ἀποκτεῖναι ‐ ὅπερ ἀνάγκη παθεῖν ἦν αὐτῷ, εἰ ἐγὼ μὴ ἐβουλόμην ταῦτα ποιῆσαι ‐ ἢ κατειπόντι τὰ γεγενημένα αὐτὸν μὲν ἀφεθέντα μὴ τεθνάναι, τοῦ δὲ ἐμαυτοῦ πατρὸσ μὴ φονέα γενέσθαι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ ἑαυτοῦ καθόδου 12:1)
οὕτω προὐδόθησαν καὶ οὐδ’ οὕτωσ ἁπάσαισ ταῖσ ψήφοισ ὑπέμειναν, ἀλλὰ τῶν γε πεισάντων κατέγνωσαν, ἡγούμενοι παρὰ τὴν αὑτῶν εἶναι φύσιν καὶ οὐ θεμιτὸν πρὸ τῶν τροπαίων ὁντινοῦν τῶν Ἑλλήνων βασιλέωσ ἀκροᾶσθαι συγχωρῆσαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 82:8)
καίτοι πῶσ οὐκ ἄτοπον ὧν τὰ ἔργα κοσμεῖ, τούτων τὴν πολιτείαν φαυλίζειν, καὶ ἃ τῆσ τῶν πεισθέντων ἀρετῆσ τίθεται δείγματα, ταῦτα μὴ τῆσ τῶν πεισάντων πρῶτον ὑπάρχειν ἡγεῖσθαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 84:5)
ὁ μὲν γὰρ ἡσυχάζοντάσ τε καὶ τὸ ναυτικὸν θεραπεύοντασ, τοῦτο δ’ ἦν τὰ ὑπάρχοντα σώζοντασ, καὶ ἀρχὴν μὴ ἐπικτωμένουσ ἔφη περιέσεσθαι, ὁ δὲ τῶν τὰ πολλὰ πράττειν πεισάντων εἷσ ἦν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 10:1)
ὡσ ἃ τοῖσ πεισθεῖσιν ἀρετῆσ ἔχει δείγματα, ταῦτ’ ἐν κακίᾳ χρὴ κατὰ τῶν πεισάντων λαμβάνειν, οὐδ’ ὡσ τοὺσ μὲν διακονήσαντασ ὡσ ἀγαθοὺσ ἄνδρασ ἐπαινεῖν, τοὺσ δ’ εἰσηγησαμένουσ ταῦτα καὶ συμβουλεύσαντασ διακόνουσ πειρᾶσθαι τῷ λόγῳ ποιεῖν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 166:3)
ἐγὼ γάρ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, πρῶτον μέν, ἡνίκ’ ἔπειθόν τινεσ ὑμᾶσ, τῶν ἐν Εὐβοίᾳ πραγμάτων ταραττομένων, βοηθεῖν Πλουτάρχῳ καὶ πόλεμον ἄδοξον καὶ δαπανηρὸν ἄρασθαι, πρῶτοσ καὶ μόνοσ παρελθὼν ἀντεῖπον, καὶ μόνον οὐ διεσπάσθην ὑπὸ τῶν ἐπὶ μικροῖσ λήμμασιν πολλὰ καὶ μεγάλ’ ὑμᾶσ ἁμαρτάνειν πεισάντων·
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῆσ Εἰρήνης 7:1)
καὶ χρόνου βραχέοσ διελθόντοσ, μετὰ τοῦ προσοφλεῖν αἰσχύνην καὶ παθεῖν οἱᾶ τῶν ὄντων ἀνθρώπων οὐδένεσ πώποτε πεπόνθασ’ ὑπὸ τούτων οἷσ ἐβοήθησαν, πάντεσ ὑμεῖσ ἔγνωτε τήν τε τῶν τότε ταῦτα πεισάντων κακίαν καὶ τὰ βέλτιστ’ εἰρηκότ’ ἐμέ.
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῆσ Εἰρήνης 7:2)
ἐπιτρέψασ δὲ τῷ τε τῆσ ἑαυτοῦ γυναικὸσ πατρὶ καὶ τῷ συγκηδεστῇ τῷ αὑτοῦ καὶ Λυσίνῳ καὶ Ἀνδρομένει, πεισάντων τούτων Φορμίωνα τουτονὶ δοῦναι δωρεὰν τὰσ τρισχιλίασ καὶ τὸ προσόν, καὶ φίλον μᾶλλον ἔχειν τοῦτον ἢ διὰ ταῦτ’ ἐχθρὸν αὐτὸν εἶναι, λαβὼν τὸ σύμπαν πεντακισχιλίασ, καὶ πάντων ἀφεὶσ τῶν ἐγκλημάτων τὸ δεύτερον εἰσ τὸ ἱερὸν τῆσ Ἀθηνᾶσ ἐλθών, πάλιν, ὡσ ὁρᾶτε, δικάζεται, πάσασ αἰτίασ συμπλάσασ καὶ ἐγκλήματ’ ἐκ παντὸσ τοῦ χρόνου τοῦ πρὸ τούτου τοῦτο γάρ ἐστιν μέγιστον ἁπάντων, ἃ οὐδεπώποτ’ ᾐτιάσατο.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ ὑπὲρ Φορμίωνος 23:2)
παρὰ γὰρ οἶμαι τοὺσ νόμουσ τοὺσ ἐκ πείρασ πολλῆσ κειμένουσ καί τινων συμβούλων ἕκαστα χαριέντωσ συμβουλευσάντων καὶ πεισάντων θέσθαι τὸ πλῆθοσ, ὁ παρὰ ταῦτα τολμῶν δρᾶν, ἁμαρτήματοσ ἁμάρτημα πολλαπλάσιον ἀπεργαζόμενοσ, ἀνατρέποι πᾶσαν ἂν πρᾶξιν ἔτι μειζόνωσ τῶν συγγραμμάτων.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 260:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION