Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τρίτον σώφρονα καὶ μέτριον χρὴ πεφυκέναι αὐτὸν πρὸσ τὴν καθ’ ἡμέραν δίαιταν, ὅπωσ μὴ διὰ τὴν ἀσέλγειαν τῆσ δαπάνησ δωροδοκῇ κατὰ τοῦ δήμου.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1701)
οὕτωσ μοι δοκεῖ πεφυκέναι παράδειγμα πόλεωσ, καὶ οὔτε τοῦ πολίτου ποιητοῦ προμνωμένου προσδεῖσθαι οὔτε ἄλλησ τέχνησ εἰσ ἔπαινον, ἀλλ’ αὐτὴ προξενεῖν τὸν ἔρωτα αὑτῆσ πᾶσιν ἀνθρώποισ καὶ αὐτὴ καταναγκάζειν, ὀφθαλμοὺσ, οὐχὶ ὦτα πείθουσα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Σμυρναϊκὸσ πολιτικός 3:4)
‐ εἰ τοίνυν ἐξ ἄρα τοῦ πεφυκέναι ταῦτ’ οὐχ οἱο͂́ν τε λαβεῖν μὴ καὶ πόνων ἡγησαμένων, πῶσ οἱο͂́ν τε ἀκονιτὶ κεκαρπῶσθαι τὰ μείζω;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 21:9)
ἐπεὶ δ’ ἀνθρωπίνην ἀρετὴν ζητοῦμεν, ὑποκείσθω δύο μέρη ψυχῆσ τὰ λόγου μετέχοντα, οὐ τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον μετέχειν λόγου ἄμφω, ἀλλὰ τὸ μὲν τῷ ἐπιτάττειν, τὸ δὲ τῷ πείθεσθαι καὶ ἀκούειν πεφυκέναι·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 27:3)
καὶ διὰ τὸ συμβαίνειν ἄμικτα δεῖν προϋπάρχειν καὶ διὰ τὸ μὴ πεφυκέναι τῷ τυχόντι μίγνυσθαι τὸ τυχόν, πρὸσ δὲ τούτοισ ὅτι τὰ πάθη καὶ τὰ συμβεβηκότα χωρίζοιτ’ ἂν τῶν οὐσιῶν τῶν γὰρ αὐτῶν μῖξίσ ἐστι καὶ χωρισμόσ, ὅμωσ εἴ τισ ἀκολουθήσειε συνδιαρθρῶν ἃ βούλεται λέγειν, ἴσωσ ἂν φανείη καινοπρεπεστέρωσ λέγων.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 175:1)
τὸ δ’ ἄπειρον ἢ τὸ ἀδύνατον διελθεῖν τῷ μὴ πεφυκέναι διιέναι, καθάπερ ἡ φωνὴ ἀόρατοσ, ἢ τὸ διέξοδον ἔχον ἀτελεύτητον, ἢ ὃ μόλισ, ἢ ὃ πεφυκὸσ ἔχειν μὴ ἔχει διέξοδον ἢ πέρασ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 151:1)
τὸν γὰρ δίκαιον καὶ τὸν ἀνδρεῖον καὶ ὅλωσ τὸν ἀγαθόν τε καὶ τὴν ἀρετὴν ἐπαινοῦμεν διὰ τὰσ πράξεισ καὶ τὰ ἔργα, καὶ τὸν ἰσχυρὸν δὲ καὶ τὸν δρομικὸν καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστον τῷ ποιόν τινα πεφυκέναι καὶ ἔχειν πωσ πρὸσ ἀγαθόν τι καὶ σπουδαῖον.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 127:4)
τὸ γὰρ μέγιστον καὶ κάλλιστον, καὶ ὃ παρ’ ἑτέρου μὴ οἱο͂́ν τε λαβεῖν μηδὲ μαθεῖν, ἀλλ’ οἱο͂ν ἔφυ τοιοῦτον ἕξει, καὶ τὸ εὖ καὶ τὸ καλῶσ τοῦτο πεφυκέναι ἡ τελεία καὶ ἀληθινὴ ἂν εἰή εὐφυί̈α.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 78:1)
γονεῖσ μὲν οὖν τέκνα φιλοῦσιν ὡσ ἑαυτούσ τὰ γὰρ ἐξ αὐτῶν οἱο͂ν ἕτεροι αὐτοὶ τῷ κεχωρίσθαι, τέκνα δὲ γονεῖσ ὡσ ἀπ’ ἐκείνων πεφυκότα, ἀδελφοὶ δ’ ἀλλήλουσ τῷ ἐκ τῶν αὐτῶν πεφυκέναι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 124:2)
δοκεῖ δ’ ἡ νῆσοσ καὶ πρὸσ τὴν ἀρχὴν τὴν Ἑλληνικὴν πεφυκέναι καὶ κεῖσθαι καλῶσ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 253:2)
λείπεται τοίνυν, ὅπερ ἐοίκε πεφυκέναι, πείθεσθαι τῷ τοιούτῳ πάντασ ἀσμένωσ, ὥστε βασιλέασ εἶναι τοὺσ τοιούτουσ ἀιδίουσ ἐν ταῖσ πόλεσιν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 229:3)
δεινὸν γὰρ οὕτωσ ὀμφακίαν πεφυκέναι τὸν θυμὸν ἀνδρῶν ὥστε βάλλειν καὶ βοᾶν ἐθέλειν τ’ ἀκοῦσαι μηδὲν ἴσον ἴσῳ φέρον, ἐμοῦ ’θέλοντοσ ὑπὲρ ἐπιξήνου λέγειν ὑπὲρ Λακεδαιμονίων ἅπανθ’ ὅσ’ ἂν λέγω·
(아리스토파네스, Acharnians, Lyric-Scene3)
πολλάκισ δὴ ’δοξ’ ἐμαυτῷ δεξειὸσ πεφυκέναι καὶ σκαιὸσ οὐδεπώποτε·
(아리스토파네스, Wasps, Choral, strophe1)
Καὶ ἐν τῇ ἐρήμῳ ταύτῃ λέγει Ἀριστόβουλοσ σμύρνησ πολλὰ δένδρα πεφυκέναι μείζονα ἢ κατὰ τὴν ἄλλην σμύρναν, καὶ τοὺσ Φοίνικασ τοὺσ κατ̓ ἐμπορ[ε]ίαν τῇ στρατιᾷ ξυνεπομένουσ ξυλλέγοντασ τὸ δάκρυον τῆσ σμύρνησ ̔πολὺ γὰρ εἶναι, οἱᾶ δὴ ἐκ μεγάλων τε τῶν πρέμνων καὶ οὔπω πρόσθεν ξυλλελεγμένον̓ ἐμπλήσαντασ τὰ ὑποζύγια ἄγειν.
(아리아노스, Anabasis, book 6, chapter 22 4:1)
εἶναι δὲ καὶ ἄλλα δένδρα ἐν τῇ ἐρήμῳ, τὸ μέν τι δάφνῃ ἐοικὸσ τὸ φύλλον, καὶ τοῦτο ἐν τοῖσ προσκλυζομένοισ τῇ θαλάσσῃ χωρίοισ πεφυκέναι·
(아리아노스, Anabasis, book 6, chapter 22 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION