Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὥστ’ οὐχὶ μὴ παύσῃ ποτ’ ὢν ζηλωτὸσ ἅπασιν.
(아리스토파네스, Peace, Lyric-Scene, antistrophe 111)
κατανύστασον παύσῃ γάρ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 62 1:1)
τοιγαροῦν μέτριόσ τισ τῶν ἀρχαίων συνεχῶσ τινοσ αὐτῷ προσφέροντοσ τοιούτουσ λόγουσ, Εἰ μὴ παύσῃ κακῶσ ἀκούων ὑπὲρ ἐμοῦ, κἀγώ, φησιν, ὑπὲρ σοῦ κακῶσ ἀκούσομαι.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΞΗΣ ΠΡΩΤΟΣ. 27:2)
εἰ μὴ τῶν ἄλλων καταφρονῆσαι πείσεισ σαυτόν, οὐδέποτε παύσῃ κακοδαιμονῶν, ἀλλ̓ ἀεὶ βίον ἄθλιον ζήσεισ καὶ χαλεπόν, πᾶσιν ὑποκείμενοσ τοῖσ βουλομένοισ λυπεῖν, καὶ τοῦτο δὴ τὸ τοῦ λόγου, λαγὼ βίον ζῶν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΞΗΣ ΠΡΩΤΟΣ. 41:1)
οὕτωσ σὺ ζῆθι καὶ μὴ παύσῃ μηδέποτε, ὅστισ ὀνόματι μόνον πρὸσ φιλοσοφίαν προσῆλθεσ καὶ τὰ θεωρήματα αὐτῆσ ὅσον ἐπὶ σοὶ κατῄσχυνασ ἄχρηστα ἐπιδείξασ καὶ ἀνωφελῆ τοῖσ ἀναλαμβάνουσιν·
(에픽테토스, Works, book 3, Πρὸσ τοὺσ τὴν ἀπορίαν δεδοικότασ. 13:1)
οὐ παύσῃ λέγων;
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, episode, lyric 9:4)
καὶ οἱ μὲν ταῦτα λέγοντεσ ἐπεχείρουν τὴν ὀργὴν καταπραύ̈νειν τοῦ πλήθουσ, Μωυσῆσ δὲ καὶ Αἀρὼν πεσόντεσ ἐπὶ τὴν γῆν τὸν θεὸν ἱκέτευον οὐχ ὑπὲρ τῆσ ἑαυτῶν σωτηρίασ, ἀλλ’ ὅπωσ τῆσ ἀμαθίασ παύσῃ τὸ πλῆθοσ καὶ καταστήσῃ τὴν διάνοιαν αὐτῶν ὑπὸ τῆσ ἀμηχανίασ τοῦ παραστάντοσ αὐτοῖσ πάθουσ τεταραγμένην, παρῆν δ’ ἡ νεφέλη καὶ στᾶσα ὑπὲρ τὴν σκηνὴν ἐσήμαινε τὴν ἐπιφάνειαν τοῦ θεοῦ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 400:1)
τοῦτο δὲ τοιοῦτο γίνεται ἐσ ὃ ἂν προστάσ τισ τοῦ δήμου τοὺσ τοιούτουσ παύσῃ.
(헤로도토스, The Histories, book 3, chapter 82 5:4)
ἦ μὲν δὴ νῶι ξεινήια πολλὰ φαγόντε ἄλλων ἀνθρώπων δεῦρ’ ἱκόμεθ’, αἴ κέ ποθι Ζεὺσ ἐξοπίσω περ παύσῃ ὀιζύοσ.
(호메로스, 오디세이아, Book 4 4:4)
μὴ σὺ γ’ ἐπ’ Ἀρμενίουσ ἐλάαν στρατόν, οὐ γὰρ ἄμεινον, μή σοι θηλυχίτων τισ ἀνὴρ τόξου ἄπο λυγρὸν πότμον ἐπιπροϊεὶσ παύσῃ βιότοιο φάουσ τε.
(루키아노스, Alexander, (no name) 27:5)
ἐνταῦθα δὲ οὐ παύσῃ βεβαίωσ γελῶν καθάπερ ἐγὼ νῦν, καὶ μάλιστα ἐπειδὰν ὁρᾷσ τοὺσ πλουσίουσ καὶ σατράπασ καὶ τυράννουσ οὕτω ταπεινοὺσ καὶ ἀσήμουσ, ἐκ μόνησ οἰμωγῆσ διαγινωσκομένουσ, καὶ ὅτι μαλθακοὶ καὶ ἀγεννεῖσ εἰσι μεμνημένοι τῶν ἄνω.
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Διογένησ καὶ Πολυδεύκης 3:1)
οὕτωσ γὰρ παύσῃ ἐπὶ τοῖσ Ἀριστοτέλουσ ἀγαθοῖσ ἀνιώμενοσ.
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Διογένησ καὶ Ἀλέξανδροσ. 11:4)
Θρασὺσ εἶ καὶ λάλοσ, καὶ εἰ μὴ παύσῃ σκώπτων ἐσ ἐμέ, εἴσῃ αὐτίκα οἱού θεοῦ εἴδωλόν εἰμι.
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Διογένησ καὶ Ἡρακλῆσ. 5:1)
Εἰ μὴ παύσῃ λοιδορούμενόσ μοι, αὐτίκα μάλα εἴσῃ ὡσ οὐ πολύ σε ὀνήσει ἡ ἀθανασία, ἐπεὶ ἀράμενόσ σε ῥίψω ἐπὶ κεφαλὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, ὥστε μηδὲ τὸν Παιῶνα ἰάσασθαί σε τὸ κρανίον συντριβέντα.
(루키아노스, Dialogi deorum, Ζευσ, Ἀσκληπιόσ, ἩρακλῆσΣ. 4:2)
οἱ δὲ σὺν γέλωτι, Σύ, ἔφησαν, ὦ ἄνθρωπε, οὐ παύσῃ τήμερον καταψευδόμενοσ τῆσ χώρασ ἡμῶν καὶ τοῦ ποταμοῦ;
(루키아노스, Electrum, (no name) 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION