Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἡ μὲν οὖν ὅλωσ ἀρχὴ μεταβολῆσ ἢ κινήσεωσ λέγεται δύναμισ ἐν ἑτέρῳ ἢ ᾗ ἕτερον, ἡ δ’ ὑφ’ ἑτέρου ἢ ᾗ ἕτερον καθ’ ἣν γὰρ τὸ πάσχον πάσχει τι, ὁτὲ μὲν ἐὰν ὁτιοῦν, δυνατὸν αὐτό φαμεν εἶναι παθεῖν, ὁτὲ δ’ οὐ κατὰ πᾶν πάθοσ ἀλλ’ ἂν ἐπὶ τὸ βέλτιον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 140:2)
οὐ γὰρ ἔστιν, ἀλλ’ ἡ σελήνη τὸ πάσχον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 8 59:1)
ὕπνου δ’ ἄδηλον τί τὸ πρῶτον πάσχον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 8 60:1)
ἡ μὲν γὰρ ἐν τῷ πάσχοντι διὰ γὰρ τὸ ἔχειν τινὰ ἀρχήν, καὶ εἶναι καὶ τὴν ὕλην ἀρχήν τινα, πάσχει τὸ πάσχον, καὶ ἄλλο ὑπ’ ἄλλου·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 12:1)
ἀνῃροῦντο γὰρ ἄν, εἰ μὴ ἐποίει τὸ ποιοῦν καὶ ὅσον καὶ οἱο͂ν, καὶ τὸ πάσχον ἔπασχε τοῦτο καὶ τοσοῦτον καὶ τοιοῦτον.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 60:1)
ἀνῃροῦντο γὰρ ἄν, εἰ μὴ <ὃ> ἐποίει τὸ ποιοῦν καὶ ὅσον καὶ οἱο͂ν, καὶ τὸ πάσχον ἔπασχε τοῦτο καὶ τοσοῦτον καὶ τοιοῦτον.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 68:5)
τὸ δὲ ἁλυκὸν ὕδωρ γεωδέστερόν ἐστι καὶ πλείονοσ δεῖται κατεργασίασ ὡσ τὸ θαλάσσιον, θερμοτέραν ἔχον τὴν φύσιν καὶ μὴ ὁμοίωσ πάσχον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 16 1:2)
Δοκεῖ δ’ αὐτοῖσ ἀρχὰσ εἶναι τῶν ὅλων δύο, τὸ ποιοῦν καὶ τὸ πάσχον.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 134:1)
τὸ μὲν οὖν πάσχον εἶναι τὴν ἄποιον οὐσίαν τὴν ὕλην, τὸ δὲ ποιοῦν τὸν ἐν αὐτῇ λόγον τὸν θεόν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 134:2)
κοινῶσ δ’ ἀμφοτέρων αἰτίων ὄντων, οὐδὲν ἔσται τὸ πάσχον.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. ia'. PURRWN 39:1)
μηδὲν δὲ πάσχον διὰ τὸ ἀσώματον εἶναι οὐδ’ ἂν ὑπό τινοσ γένοιτο·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. ia'. PURRWN 39:5)
ἔτι πρὸσ τούτοισ ἄμεινον ἐδόκουν εἶναι τὰ ῥήματα προτάττειν τῶν ἐπιρρημάτων, ἐπειδὴ πρότερόν ἐστι τῇ φύσει τὸ ποιοῦν ἢ πάσχον τῶν συνεδρευόντων αὐτοῖσ, τρόπου λέγω καὶ τόπου καὶ χρόνου καὶ τῶν παραπλησίων, ἃ δὴ καλοῦμεν ἐπιρρήματα, παραδείγμασι χρώμενοσ τούτοισ·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 514)
ἐσ δὲ στρατείαν πάντασ Ἀργείουσ ἄγων, μάντεων λεγόντων θέσφατ’, εἶτ’ ἀτιμάσασ βίᾳ παρελθὼν θεοὺσ ἀπώλεσασ πόλιν, νέοισ παραχθείσ, οἵτινεσ τιμώμενοι χαίρουσι πολέμουσ τ’ αὐξάνουσ’ ἄνευ δίκησ, φθείροντεσ ἀστούσ, ὁ μὲν ὅπωσ στρατηλατῇ, ὁ δ’ ὡσ ὑβρίζῃ δύναμιν ἐσ χεῖρασ λαβών, ἄλλοσ δὲ κέρδουσ οὕνεκ’, οὐκ ἀποσκοπῶν τὸ πλῆθοσ εἴ τι βλάπτεται πάσχον τάδε.
(에우리피데스, Suppliants, episode 4:4)
ἐδάκρυσεν ὁ Νεεμίασ ἐλεήσασ τῆσ συμφορᾶσ τοὺσ ὁμοφύλουσ, καὶ ἀναβλέψασ εἰσ τὸν οὐρανόν, "ἄχρι τίνοσ, εἶπεν, ὦ δέσποτα, περιόψει ταῦτα πάσχον τὸ ἔθνοσ ἡμῶν οὕτωσ ἁρ́παγμα πάντων καὶ λάφυρον γενόμενον;
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 11 197:1)
ἐὰν μὲν γὰρ ἰσάζῃ ταῖσ δυνάμεσιν, ἐξ ἴσου δράσει τε καὶ πείσεται, ἂν δ’ ὑπερέχῃ πολὺ καὶ κρατῇ θάτερον, ἐνεργήσει περὶ τὸ πάσχον·
(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 76)

SEARCH

MENU NAVIGATION