Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐδένα πώποτε τῶν πολιτῶν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, οὔτε γραφὴν γραψάμενοσ οὔτ’ ἐν εὐθύναισ λυπήσασ, ἀλλ’ ὡσ ἔγωγε νομίζω μέτριον ἐμαυτὸν πρὸσ ἕκαστα τούτων παρεσχηκώσ, ὁρῶν δὲ τήν τε πόλιν μεγάλα βλαπτομένην ὑπὸ Τιμάρχου τουτουὶ δημηγοροῦντοσ παρὰ τοὺσ νόμουσ, καὶ αὐτὸσ ἰδίᾳ συκοφαντούμενοσ ὃν δὲ τρόπον, προϊόντοσ ἐπιδείξω τοῦ λόγου, ἕν τι τῶν αἰσχίστων ἡγησάμην εἶναι μὴ βοηθῆσαι τῇ τε πόλει πάσῃ καὶ τοῖσ νόμοισ καὶ ὑμῖν καὶ ἐμαυτῷ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1 1:1)
ἅμα δ’ ἐξ ἀρχῆσ διεξῆλθον τὴν κτίσιν τοῦ ἱεροῦ καὶ τὴν πρώτην σύνοδον γενομένην τῶν Ἀμφικτυόνων, καὶ τοὺσ ὁρ́κουσ αὐτῶν ἀνέγνων, ἐν οἷσ ἔνορκον ἦν τοῖσ ἀρχαίοισ, μηδεμίαν πόλιν τῶν Ἀμφικτυονίδων ἀνάστατον ποιήσειν, μηδ’ ὑδάτων ναματιαίων εἴρξειν μήτ’ ἐν πολέμῳ μήτ’ ἐν εἰρήνῃ, ἐὰν δέ τισ ταῦτα παραβῇ, στρατεύσειν ἐπὶ τοῦτον καὶ τὰσ πόλεισ ἀναστήσειν, καὶ ἐάν τισ ἢ συλᾷ τὰ τοῦ θεοῦ, ἢ συνειδῇ τι, ἢ βουλεύσῃ τι κατὰ τῶν ἱερῶν, τιμωρήσειν καὶ χειρὶ καὶ ποδὶ καὶ φωνῇ καὶ πάσῃ δυνάμει·
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1151)
ὑμῖν δὲ ταῦθ’ ὁρῶν οὐκ ἔπεμψεν ἐπιστολὴν ὁ Φίλιπποσ, ἐξιέναι πάσῃ τῇ δυνάμει βοηθήσοντασ τοῖσ δικαίοισ;
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1373)
κἂν ταύτην ἔχοντεσ τὴν διάνοιαν ἀκούητε τῶν μελλόντων ῥηθήσεσθαι λόγων, εὖ οἶδ’ καὶ δίκαια καὶ εὐόρκα καὶ συμφέροντα ὑμῖν αὐτοῖσ ψηφιεῖσθε καὶ πάσῃ τῇ πόλει.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 83)
καὶ αὐτοῖσ ἀναιρεῖ ἡ Πυθία πολεμεῖν Κιρραίοισ καὶ Κραγαλίδαισ πάντ’ ἤματα καὶ πάσασ νύκτασ, καὶ τὴν χώραν αὐτῶν ἐκπορθήσαντασ καὶ αὐτοὺσ ἀνδραποδισαμένουσ ἀναθεῖναι τῷ Ἀπόλλωνι τῷ Πυθίῳ καὶ τῇ Ἀρτέμιδι καὶ τῇ Λητοῖ καὶ Ἀθηνᾷ Προναίᾳ ἐπὶ πάσῃ ἀεργίᾳ, καὶ ταύτην τὴν χώραν μήτ’ αὐτοὺσ ἐργάζεσθαι μήτ’ ἄλλον ἐᾶν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1081)
καὶ ἐπὶ τούτοισ ὁρ́κον ὤμοσαν ἰσχυρόν, μήτ’ αὐτοὶ τὴν ἱερὰν γῆν ἐργάσεσθαι μήτ’ ἄλλῳ ἐπιτρέψειν, ἀλλὰ βοηθήσειν τῷ θεῷ καὶ τῇ γῇ τῇ ἱερᾷ καὶ χειρὶ καὶ ποδὶ καὶ φωνῇ καὶ πάσῃ δυνάμει.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1092)
ἀλλ’ ἐπειδὴ πάσῃ τῇ δυνάμει Δαρεῖοσ κατεβεβήκει, ὁ δ’ Ἀλέξανδροσ ἦν ἀπειλημμένοσ ἐν Κιλικίᾳ πάντων ἐνδεήσ, ὡσ ἔφησθα σύ, αὐτίκα μάλα δ’ ἔμελλεν, ὡσ ἦν ὁ παρὰ σοῦ λόγοσ, συμπατηθήσεσθαι ὑπὸ τῆσ Περσικῆσ ἵππου, τὴν δὲ σὴν ἀηδίαν ἡ πόλισ οὐκ ἐχώρει καὶ τὰσ ἐπιστολὰσ ἃσ ἐξηρτημένοσ ἐκ τῶν δακτύλων περιῄεισ, ἐπιδεικνύων τισὶ τὸ ἐμὸν πρόσωπον ὡσ ἐκπεπληγμένου καὶ ἀθυμοῦντοσ, καὶ χρυσόκερων ἀποκαλῶν καὶ κατεστέφθαι φάσκων, εἴ τι πταῖσμα συμβήσεται Ἀλεξάνδρῳ, οὐδ’ ἐνταῦθα ἔπραξασ οὐδέν, ἀλλ’ εἴσ τινα καιρὸν ἀνεβάλλου καλλίω.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1641)
Νηῦν δὲ πανημερίην ἄνεμοσ φέρε νυκτί τε πάσῃ λάβροσ ἐπιπνείων·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 23:24)
σέθεν δ’ ἐγὼ Ἑλλάδι πάσῃ θεσπεσιην οἴσω κληηδόνα·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 7:21)
οὐσῶν δὲ τότε φυλῶν πέντε καὶ τριάκοντα καὶ συνδραμουσῶν ἐσ τὸ αὐτὸ σὺν ὀργῇ τῶν προτέρων ἑπτακαίδεκα, ἡ μὲν ὀκτωκαιδεκάτη τὸ κῦροσ ἔμελλεν ἐπιθήσειν, ὁ δὲ Γράκχοσ αὖθισ, ἐν ὄψει τοῦ δήμου, τότε μάλιστα κινδυνεύοντι τῷ Ὀκταουίῳ λιπαρῶσ ἐνέκειτο μὴ ἔργον ὁσιώτατον καὶ χρησιμώτατον Ἰταλίᾳ πάσῃ συγχέαι μηδὲ σπουδὴν τοῦ δήμου τοσήνδε ἀνατρέψαι, ᾧ τι καὶ παρενδοῦναι προθυμουμένῳ δήμαρχον ὄντα ἡρ́μοζε, καὶ μὴ αὑτοῦ τὴν ἀρχὴν ἀφαιρουμένην περιιδεῖν ἐπὶ καταγνώσει.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 1 6:14)
ἀλλ’ αὐτίκα καὶ τοῖσδε καὶ τῇ πόλει πάσῃ τιμωρὸσ ἥξειν ἐπὶ τοὺσ εἰργασμένουσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 9 2:3)
ἑνὶ γὰρ ἔργῳ κρίναντεσ διακριθῆναι, Πομπήιοσ μὲν τῆσ Περπέννα στρατηγίασ κατεφρόνει, Περπέννασ δ’ ὡσ οὐ πιστῷ χρησόμενοσ ἐσ πολὺ τῷ στρατῷ, πάσῃ σχεδὸν τῇ δυνάμει συνεπλέκετο.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 13 9:2)
ἃσ ἡ μὲν φύσισ ἀπολύει παρὰ ἅπασιν ἀνθρώποισ, αἱ δὲ μητέρεσ ἡμῶν ὑπὲρ τὴν φύσιν ἐσήνεγκάν ποτε ἅπαξ, ὅτε ἐκινδυνεύετε περὶ τῇ ἀρχῇ πάσῃ καὶ περὶ αὐτῇ τῇ πόλει, Καρχηδονίων ἐνοχλούντων.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 5 4:5)
Φίλιππον δὲ πειρᾶσθαι μὲν προσάγεσθαι μηχανῇ πάσῃ, πλεῖστον ἐσ ἑκατέρουσ ἐν τῷδε τῷ πολέμῳ δυνάμενον·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3 3:7)
τάδε μὲν οὖν ξὺν πάσῃ ἰδέῃ σπασμῶν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.41)

SEARCH

MENU NAVIGATION