Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ζῶντοσ μὲν αὐτοῦ ἀφαιρεῖται τὴν ὄνησιν τῆσ παιδοποιίασ, ὥσπερ ἐκεῖνοσ ἐκείνου τὴν παρρησίαν, τελευτήσαντα δὲ αὐτόν, ἡνίκα ὁ μὲν εὐεργετούμενοσ οὐκ αἰσθάνεται ὧν εὖ πάσχει, τιμᾶται δὲ ὁ νόμοσ καὶ τὸ θεῖον, θάπτειν ἤδη κελεύει καὶ τἆλλα ποιεῖν τὰ νομιζόμενα.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 142)
τοῦ δὲ μάντεωσ εἰπόντοσ καὶ τότε αὐτὸν κινδυνεῦσαι καὶ νῦν ἐπιθανατώτερον ἔχειν τὸ σημεῖον, ἐνδούσ τι πρὸσ τὴν παρρησίαν ἐθύετο ὅμωσ αὖθισ, μέχρι βραδυνόντων αὐτῷ τῶν ἱερῶν δυσχεράνασ ἐσῆλθε καὶ ἀνῃρέθη.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 21 5:3)
ἐπιγελάσασ δ’ ὁ Φαβρίκιοσ περὶ μὲν τῶν κοινῶν οὐδ’ ἀπεκρίνατο, "τὴν δ’ ἐμήν," ἔφη, "παρρησίαν οὔτε τῶν σῶν φίλων οὐδεὶσ οὔτε αὐτὸσ οἴσεισ σύ, ὦ βασιλεῦ·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 20:5)
ἃ καὶ ἡμεῖσ ἐπάθομεν, οὔτε πεῖσαι δυνηθέντεσ τὸ πλῆθοσ οὔτ’ ἐπισχεῖν διὰ τοὺσ ἐκεῖ μὲν διαβάλλοντασ ἡμᾶσ, παρὰ δὲ ὑμῖν τὴν παρρησίαν ἀφῃρημένουσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 8 2:12)
ἢ πάντων οὖν κατηγόρει τῶν ἀρίστων ἐν τοῖσ Ἕλλησιν, ἢ καὶ ἡμῖν πρᾳότεροσ εἶναι τοῦ λοιποῦ, ὦ τὰ μὲν ὑπὲρ ἐμοῦ δεδιὼσ, τὰ δ’ ὑπὲρ σαυτοῦ μὴ σκοπῶν, καὶ αὐτὸσ μὲν κατ’ εὔνοιαν ἀξιῶν παρρησιάζεσθαι πρὸσ ἐμὲ, ἐμὲ δ’ οὐκ ἐῶν πρὸσ τούτουσ παρρησιάζεσθαι κατ’ εὔνοιαν, καὶ σαυτῷ μὲν ἐκ δειλίασ παρρησίαν ποριζόμενοσ, ἐμοῦ δ’ οὐκ ἀξιῶν τὴν ὀρθὴν καὶ δικαίαν ἐκ φρονήματοσ εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 35:16)
"3 ὁ μὲν οὖν ἄνθρωποσ ἀπεκρίνατο ἀγνοῶν, ὁ δὲ Πεισίστρατοσ ἡσθεὶσ διὰ τὴν παρρησίαν καὶ τὴν φιλεργίαν ἀτελῆ πάντων ἐποίησεν αὐτόν.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 16 6:4)
πρὸσ ἑταίρουσ δ’ αὖ καὶ ἀδελφοὺσ παρρησίαν καὶ ἁπάντων κοινότητα.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 28:3)
ἱστορεῖ δὲ καὶ τὸν δεινότατον Αἰνείαν τῶν Τρώων ἐν τῷ βουλεύεσθαι διὰ τὴν ἐν τῇ μέθῃ παρρησίαν καὶ τὰσ ἀπειλὰσ ἃσ Τρωσὶν ὑπέσχετο οἰνοποτάζων ὑπομείναντα τὴν Ἀχιλλέωσ ὁρμὴν καὶ μικροῦ παραπολλύμενον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 18 2:7)
Φιλόχοροσ δέ φησιν ὅτι οἱ πίνοντεσ οὐ μόνον ἑαυτοὺσ ἐμφανίζουσιν οἵτινέσ εἰσιν, ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστον ἀνακαλύπτουσι παρρησίαν ἄγοντεσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 61)
τοιαῦτα πολλὰ τοῦ Λαρηνσίου λέγοντοσ ὁ Λεωνίδησ ψέγων τὸ τῆσ γαμετῆσ ὄνομα τὰ ἐκ τῶν Μάντεων ’ Ἀλέξιδοσ προηνέγκατο ταυτὶ τῶν ἐπῶν ὦ δυστυχεῖσ ἡμεῖσ γαμέται πεπρακότεσ τὴν τοῦ βίου παρρησίαν καὶ τὴν τρυφήν, γυναιξὶ δοῦλοι ζῶμεν ἀντ’ ἐλευθέρων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 71)
ἔγραψεν δὲ καὶ οὗτοσ περὶ τῶν τοῦ πατρὸσ ποιημάτων σύγγραμμα ἐξ οὗ ἔστι κατιδεῖν τὴν ἄκαιρον παρρησίαν τοῦ Σωτάδου, κακῶσ μὲν εἰπόντοσ Λυσίμαχον τὸν βασιλέα Ἀλεξανδρείᾳ, Πτολεμαῖον δὲ τὸν Φιλάδελφον παρὰ Λυσιμάχῳ, καὶ ἄλλουσ τῶν βασιλέων ἐν ἄλλαισ τῶν πόλεων διόπερ τῆσ δεούσησ ἔτυχε τιμωρίασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 13 2:2)
’ διηπόρησα φησίν, ’ εἰ μήτηρ σε μὲν δέκα μῆνασ εἶχε κἀκράτει τῆσ κοιλίασ, πόλισ δ’ ἔχουσὰ σ1’ ἡμέραν ἀλγεῖ μίαν ἡ Νικοκρέοντοσ εἰσιοῦσ1’ Ἀξιοθέα γυνὴ μετὰ παιδίσκησ ἅβρασ εἰσ τὸν πότον ἀπεψόφησε κᾆτα τῷ Σικυωνίῳ ἀμυγδάλην ἐπιβᾶσα συνέτριβεν συνεὶσ Στρατόνικοσ εἶπεν ’ οὐχ ὅμοιοσ ὁ ψόφοσ ὑπὸ νύκτα τῆσ φωνῆσ δὲ ταύτησ οὕνεκα ἐν τῷ πελάγει διέλυσε τὴν παρρησίαν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 41 8:1)
ἦν δὲ καὶ ἐν τῷ γελοίῳ οὐκ ἀπίθανοσ φασὶ δὲ καὶ τελευτῆσαι αὐτὸν διὰ τὴν ἐν τῷ γελοίῳ παρρησίαν ὑπὸ Νικοκλέουσ τοῦ Κυπρίων βασιλέωσ φάρμακον πιόντα διὰ τὸ σκώπτειν αὐτοῦ τοὺσ υἱούσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 46 1:1)
προσελθὼν δὲ τοῖσ κοινοῖσ, οὐκ εἰσ δίκασ καὶ τὴν ἀπὸ τῆσ λογογραφίασ ἐργασίαν ἔθηκα τὸν πόνον, ἀλλ’ εἰσ τὴν ἀπὸ τοῦ βήματοσ παρρησίαν ἣ τοῖσ μὲν λέγουσιν ἐπισφαλῆ παρέχεται τὸν βίον, τοῖσ δ’ εὐλαβουμένοισ μεγίστην δίδωσιν ἀφορμὴν πρὸσ κατόρθωσιν·
(데마데스, On the Twelve Years, Ὑπὲρ τῆσ δωδεκαετίας 8:2)
Θηβαῖοι δὲ μέγιστον εἶχον δεσμὸν τὴν τῶν Μακεδόνων φρουράν, ὑφ’ ἧσ οὐ μόνον τὰσ χεῖρασ συνεδέθησαν, ἀλλὰ καὶ τὴν παρρησίαν ἀφῄρηντο·
(데마데스, On the Twelve Years, Ὑπὲρ τῆσ δωδεκαετίας 13:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION