Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὄμμα γὰρ δόμων νομίζω δεσπότου παρουσίαν.
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode, trochees6)
Περσέα δὲ αὐτόπτερον εἰσ Γοργόνων χώρουσ κομισθῆναι τῆσ Ἀθηνᾶσ προπεμπούσησ, καὶ οὔτε ἁλῶναι τῇ θέᾳ καὶ ὡσ ἀπέτεμε τὴν κεφαλὴν κομίσαντα ὀπίσω τοὺσ μὲν σὺν ὕβρει ταῦτα ἐπιτάξαντασ καὶ τὸ πολὺ τοῦ δήμου λίθουσ ποιῆσαι, αὐτὸν δ’ ἀπαθῆ διαφυγεῖν εἰσ τέλοσ, ἀλεξιφάρμακον τὴν τῆσ Ἀθηνᾶσ ἔχοντα παρουσίαν εἰσ ἅπαντα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀθηνᾶ 7:2)
ἐπειδὴ τῆσ γε Ὀλυμπικῆσ πανηγύρεωσ ἀπελείφθην τύχῃ τινι ἀδυνάτωσ ἔχων κατὰ τὸ σῶμα συμμετασχεῖν ὑμῖν τῶν γιγνομένων, κινδύνου τε εἰσ ἔσχατον ἐλθὼν ἐκ τοῦ τότε μοι συμπεσόντοσ νοσήματοσ, Διόσ γε σωτῆροσ τυχὼν καὶ Ποσειδῶνοσ ἀδελφοῦ Διὸσ ἀσφαλίου, καί τινοσ οἱο͂ν λιμένοσ τῆσ τε παρούσησ ταύτησ ὑγιείασ τε καὶ σωτηρίασ λαβόμενοσ καὶ τῆσ διατριβῆσ τῆσ μεθ’ ὑμῶν, πρὸσ δὲ καὶ λόγου διαγγελθέντοσ ἐπὶ τούτῳ τοιούτου τινὸσ, ὡσ ἄρα ἐπόθουν τινὲσ τὴν ἐμὴν παρουσίαν, καὶ τούτων οἱ ἐμφανέστατοι, οὐ δι’ ἐμὲ τοσοῦτον, ὥσ γε ἐγὼ νομίζω, οὐδὲ διὰ τοὺσ λόγουσ τοὺσ ἐμοὺσ, ἀλλ’ ἐνδεικνύμενοι τό τε γενναῖον καὶ τὸ φιλότιμον τὸ περὶ ταῦτα καὶ τὴν πρὸσ τοὺσ πρεσβυτέρουσ τιμήν τε καὶ εὔνοιαν ὁπόσοισ ὁ βίοσ ἐν τούτοισ, ὑφ’ ὧν καὶ πρότερον ἡσθέντασ πολλάκισ ἑαυτοὺσ μέμνηνται καὶ ἡδίουσ γενομένουσ ἐν ταῖσ κοιναῖσ τῶν Ἑλλήνων πανηγύρεσιν, ἔγνων μὴ ὀκνητέον εἶναί μοι διὰ ταῦτα παρελθεῖν εἰσ ὑμᾶσ, ἀλλ’ ἅμα ἐν τῷ αὐτῷ ἀποτιστέον διπλῆν ἔκτισιν δυοῖν ἀδελφοῖν, τὴν μὲν προτέραν τε καὶ πρεσβυτέραν καὶ τρόπον τινὰ εἰωθυῖαν, τὴν δὲ νῦν ἄρξεσθαι μέλλουσαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 1:1)
καί τινα κλίμακα, οἶμαι, ἐξήγγελλεν ἱερὰν καὶ παρουσίαν καὶ δυνάμεισ τινὰσ τοῦ θεοῦ θαυμαστάσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 7:13)
κἀπὶ τούτοισ ἦν τὸ ἀψίνθιον ὅντινα δὴ τρόπον δηλωθὲν, ἐδηλώθη δὲ ὡσ ἐναργέστατα, ὥσπερ οὖν καὶ μυρία ἕτερα ἐναργῆ τὴν παρουσίαν εἶχε τοῦ θεοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 8:5)
εἰ δ’ οὐδέπω τοσαύτην οἰκειότητα καὶ συνήθειαν ἔχει τὰ πρὸσ ἡμᾶσ πεπραγμένα Θηβαίοισ, ὥστ’ εἶναι μείζω καὶ πλείω τῶν πρότερον πρὸσ Λακεδαιμονίουσ αὐτοῖσ ὑπαρχόντων, ὧν νῦν εἰσι πόρρω τοῦ μεμνῆσθαι, εὐτυχίασ δὲ οὐδεὶσ κόροσ ἐστὶν ἀνθρώποισ, ἀλλ’ οἱ τὰ μέγιστα κατορθώσαντεσ μεγίστων γλίχονται, δυναστείασ τε ἐπιθυμοῦντασ πολὺ μᾶλλον τὴν ἡμετέραν πόλιν ἢ τὴν Λακεδαιμονίων εἰκόσ ἐστιν αὐτοὺσ δεδιέναι καὶ διὰ φρόνημα καὶ δι’ ἐμπειρίαν πραγμάτων καὶ δι’ ὀξύτητα καὶ τὴν ἐπὶ πᾶσι παρουσίαν ἀόκνον, τοῦτο δ’ ὑπειληφότασ ἐκποδὼν ποιῆσαι ζητεῖν ἕπεται, ἐφ’ ἅπασί τε πίστισ ἀκριβὴσ οὐχ ἡ μὴ βουλήσεσθαί τινα ἀδικήσειν, ἀλλ’ ἡ μηδ’ ἂν βούλωνται δυνήσεσθαι παριστᾶσα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ γ# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων δεύτερος 6:2)
"ἀδοξεῖ τήμερον χωρισθεῖσα ἐμοῦ, χθὲσ δὲ πασῶν ἦν ἐνδοξοτάτη δι’ ἡμᾶσ, αὕτη τε τήμερον καὶ ἔνδοξοσ γέγονεν διὰ τὴν ἡμετέραν παρουσίαν, χθὲσ δὲ ἠδόξει μὴ παρόντοσ ἐμοῦ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 63 2:2)
ἢ ἐὰν μέν τισ θερμότησ τῷ δίψει προσῇ, τὴν τοῦ θερμοῦ ἐπιθυμίαν προσπαρέχοιτ’ ἄν, ἐὰν δὲ ψυχρότησ, τὴν τοῦ ψυχροῦ, ἐὰν δὲ διὰ πλήθουσ παρουσίαν πολλὴ ἡ δίψα ᾖ, τὴν τοῦ πολλοῦ παρέξεται, ἐὰν δὲ ὀλίγη, τὴν τοῦ ὀλίγου;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 96 2:5)
ἐδίδαξεν δ’ Ὅμηροσ καὶ οὓσ οὐ δεῖ καλεῖν, ἀλλ’ αὐτομάτουσ ἰέναι, πρεπόντωσ ἐξ ἑνὸσ τῶν ἀναγκαίων δεικνὺσ τὴν τῶν ὁμοίων παρουσίαν αὐτόματοσ δέ οἱ ἦλθε βοὴν ἀγαθὸσ Μενέλαοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 41)
οὐ θνητὸσ οὐδ’ ἀθάνατοσ, ἀλλ’ ἔχων τινὰ σύγκρασιν, ὥστε μήτ’ ἐν ἀνθρώπου μέρει μήτ’ ἐν θεοῦ ζῆν, ἀλλὰ φύεσθαὶ τ’ ἀεὶ καινῶσ φθίνειν τε τὴν παρουσίαν πάλιν, ἀόρατοσ ὄψιν, γνώριμοσ δ’ ἅπασιν ὤν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 712)
χωρὶσ δὲ τούτων πολλὰ τῶν πραγμάτων τὴν ὑμετέραν ποθεῖ παρουσίαν, καὶ ἄνευ τοῦ πρὸσ τοὺσ οἰκείουσ πολέμουσ οἰκείᾳ χρῆσθαι δυνάμει συμφέρειν, καὶ πρὸσ τἄλλα πράγματ’ ἀναγκαῖόν ἐστιν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ Συντάξεως 8:1)
τὸν μὲν γὰρ Κότυν, εὖ ποιῶν, ὄντα γ’ ἐχθρὸν ὑμῖν καὶ πονηρὸν ἀποκτίννυσιν ὁ Πύθων, ὁ δὲ Κερσοβλέπτησ ὁ νυνὶ βασιλεύων μειρακύλλιον ἦν καὶ πάντεσ οἱ τοῦ Κότυοσ παῖδεσ, τῶν δὲ πραγμάτων κύριοσ διὰ τὴν παρουσίαν καὶ τὸ δύναμιν ἔχειν ὁ Χαρίδημοσ ἐγεγόνει, ἧκε δὲ Κηφισόδοτοσ στρατηγῶν, πρὸσ ὃν αὐτὸσ ἔπεμψε τὴν ἐπιστολὴν ἐκείνην, καὶ αἱ τριήρεισ, αἵ, ὅτ’ ἦν ἄδηλα τὰ τῆσ σωτηρίασ αὐτῷ, καὶ μὴ συγχωροῦντοσ Ἀρταβάζου σῴζειν ἔμελλον αὐτόν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 231:2)
καὶ τῆσ θεοῦ δὲ παρουσίαν εἰσ τὴν Ἀττικὴν γεγονυῖαν κατὰ τούτουσ τοὺσ χρόνουσ παραδεδόσθαι κατὰ λόγον, ὡσ ἂν τῶν ἐπωνύμων ταύτησ καρπῶν τότε κομισθέντων εἰσ τὰσ Ἀθήνασ, καὶ διὰ τοῦτο δόξαι πάλιν ἐξ ἀρχῆσ τὴν εὑρ́εσιν γεγονέναι τοῦ σπέρματοσ, δωρησαμένησ τῆσ Δήμητροσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 29 2:2)
τὰσ δὲ γυναῖκασ κατὰ συστήματα θυσιάζειν τῷ θεῷ καὶ βακχεύειν καὶ καθόλου τὴν παρουσίαν ὑμνεῖν τοῦ Διονύσου, μιμουμένασ τὰσ ἱστορουμένασ τὸ παλαιὸν παρεδρεύειν τῷ θεῷ μαινάδασ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 3 3:2)
τοὺσ δ’ οὖν γίγαντασ πυθομένουσ τὴν Ἡρακλέουσ παρουσίαν ἀθροισθῆναι πάντασ καὶ παρατάξασθαι τῷ προειρημένῳ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 21 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION