Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἠδικούμην δὲ δή που σαφῶσ τὸ μὲν πρῶτον ἀδίκημα συμμαχίαν αἰτῶν καὶ παρορώμενοσ ὑπὸ τῶν παιδευσάντων καὶ θρεψάντων, τὸ δὲ ἑξῆσ προτιμώντων μου Δολοβέλλαν, ὃν οὐκ ἐπαίδευσαν οὐδὲ ἀνέθρεψαν, τὸ δὲ ἀνιαρότερον, ἐμοῦ μὲν καὶ Βρούτου καὶ ὅσων ὁρᾶτε ἀπὸ τῆσ βουλῆσ ἀρίστων ἀνδρῶν φευγόντων τυραννίδα καὶ τὴν πατρίδα ἐλευθερούντων, ὦ Ῥόδιοι φιλελεύθεροι, Δολοβέλλα δὲ αὐτὴν καταδουλοῦντοσ ἑτέροισ, οἷσ δὴ καὶ ὑμεῖσ εὔνωσ ἔχοντεσ ὑποκρίνεσθε ἐξίστασθαι τοῖσ ἐμφυλίοισ ἡμῶν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 9 5:4)
οὕτωσ ἠνείχετο παρορώμενοσ.
(에픽테토스, Works, chapter 46 2:1)
ὡσ δὲ ὑπὸ πλήθουσ φόνων ἐν ἀρχῇ καὶ δι’ ἀσχολίασ ὑπὸ Σύλλα παρορώμενοσ οὐκ ἠγάπησεν, ἀλλὰ μετιὼν ἱερωσύνην εἰσ τὸν δῆμον προῆλθεν οὔπω πάνυ μειράκιον ὤν, ταύτησ μέν ἐκπεσεῖν αὐτὸν ὑπεναντιωθεὶσ Σύλλασ παρεσκεύασε, περὶ δὲ ἀναιρέσεωσ βουλευόμενοσ, ἐνίων λεγόντων ὡσ οὐκ ἔχοι λόγον ἀποκτιννύναι παῖδα τηλικοῦτον, οὐκ ἔφη νοῦν ἔχειν αὐτούσ, εἰ μὴ πολλοὺσ ἐν τῷ παιδὶ τούτῳ Μαρίουσ ἐνορῶσι.
(플루타르코스, Caesar, chapter 1 2:1)
Ἀλκιβιάδησ μὲν οὖν οὐκ ἠρνεῖτο τιμώμενοσ χαίρειν καὶ δυσφορεῖν παρορώμενοσ, ὅθεν ἐπειρᾶτο προσφιλὴσ εἶναι τοῖσ παροῦσι καὶ κεχαρισμένοσ·
(플루타르코스, Comparison of Alcibiades and Coriolanus, chapter 5 1:1)
ὅπου γὰρ οἰκότριβα τιμώμενον ὑπὸ μητρὸσ ἢ πατρὸσ υἱοὶ προπηλακίζοντεσ καὶ φυτῶν καὶ χωρίων οἷσ ἔχαιρον ἀμελοῦντεσ ἀνιῶσιν αὐτούσ, καὶ κύων τισ οἰκογενὴσ παρορώμενοσ καὶ ἵπποσ ἅπτεται φιλοστόργων καὶ φιλοτίμων γερόντων, ἄχθονται δὲ τοῖσ παισὶν ἀκροάματα καὶ θεάματα καὶ ἀθλητὰσ οὓσ ἐθαύμαζον αὐτοὶ διασύρουσι καὶ καταφρονοῦσιν ἦπου μετρίωσ ἔχουσιν υἱοῖσ δια φερομένοισ καὶ μισοῦσιν ἀλλήλουσ καὶ κακῶσ λέγουσι καὶ πρὸσ ἔργα καὶ πράξεισ ἀντιταττομένοισ ἀεὶ καὶ καταλυομένοισ ὑπ’ ἀλλήλων;
(플루타르코스, De fraterno amore, section 52)
καὶ κύων τισ οἰκογενὴσ παρορώμενοσ καὶ ἵπποσ ἅπτεται φιλοστόργων καὶ φιλοτίμων γερόντων, ἄχθονται δὲ καὶ παισὶν ἀκροάματα καὶ θεάματα καὶ ἀθλητάσ, οὓσ ἐθαύμαζον αὐτοί, διασύρουσι καὶ καταφρονοῦσιν·
(플루타르코스, De fraterno amore, section 5 1:1)
ἐκ δὲ τούτου παρορώμενοσ ὑπὸ τῶν πολιτῶν ὁ Φιλοποίμην ἀπέστησε πολλὰσ τῶν περιοικίδων κωμῶν, λέγειν διδάξασ ὡσ οὐ συνετέλουν οὐδὲ ἦσαν ἐξ ἀρχῆσ ἐκείνων, καὶ λεγούσαισ ταῦτα φανερῶσ συνηγωνίσατο καὶ συγκατεστασίασε τὴν πόλιν ἐπὶ τῶν Ἀχαιῶν, ταῦτα μὲν οὖν ὕστερον.
(플루타르코스, Philopoemen, chapter 13 5:1)
ὁ δ’ Ἀπελλῆσ, οὔτ’ ἐπικρατεῖν τοῦ Φιλίππου δυνάμενοσ οὔτε φέρειν τὴν ἐλάττωσιν παρορώμενοσ, ποιεῖται συνωμοσίαν πρὸσ τοὺσ περὶ Λεόντιον καὶ Μεγαλέαν, ὥστ’ ἐκείνουσ μὲν συμπαρόντασ ἐπ’ αὐτῶν τῶν καιρῶν ἐθελοκακεῖν καὶ λυμαίνεσθαι τὰσ τοῦ βασιλέωσ χρείασ, αὐτὸσ δὲ χωρισθεὶσ εἰσ Χαλκίδα φροντίζειν ἵνα μηδαμόθεν αὐτῷ χορηγία παραγίνηται πρὸσ τὰσ ἐπιβολάσ.
(폴리비오스, Histories, book 5, chapter 2 8:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION