Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εἶτα κἀκείνοισ μὲν ἀρχαῖόν ἐστι, μηδὲν τοῦ κοινοῦ τῆσ Ἑλλάδοσ φροντίζειν, ἀλλ’ ὁπόθεν τι πλέον σχήσουσι, τοῦτο μόνον καθορᾶν, ὑμῖν δὲ προστάταισ τῶν κοινῶν δικαίων οὖσι καὶ ὑπειλημμένοισ οὐκ ἔνεστι παρορᾶν τὰ τοιαῦτα ὀργῆσ ἰδίασ ἕνεκα ἢ μέμψεωσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ γ# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων δεύτερος 3:8)
οὐ γὰρ μεγαλοψύχου τὸ ἀπομνημονεύειν, ἄλλωσ τε καὶ κακά, ἀλλὰ μᾶλλον παρορᾶν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 90:6)
καὶ γὰρ ἔχει τινὰσ ἀπορίασ, τῷ δὲ περὶ ἑκάστην μέθοδον φιλοσοφοῦντι καὶ μὴ μόνον ἀποβλέποντι πρὸσ τὸ πράττειν οἰκεῖόν ἐστι τὸ μὴ παρορᾶν μηδέ τι καταλείπειν, ἀλλὰ δηλοῦν τὴν περὶ ἕκαστον ἀλήθειαν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 111:2)
ἔτι δὲ καὶ τὰ τυραννικὰ κατασκευάσματα δημοτικὰ δοκεῖ πάντα, λέγω δ’ οἱο͂ν ἀναρχία τε δούλων αὕτη δ’ ἂν εἰή μέχρι του συμφέρουσα καὶ γυναικῶν καὶ παίδων, καὶ τὸ ζῆν ὅπωσ τισ βούλεται παρορᾶν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 6 70:1)
οὐ δὴ δεῖ παρορᾶν τὰ τοιαῦτα, οὐδὲ τὸν ἐξείργοντα δέει καὶ φόβῳ τὸ δίκην ὧν ἂν ἡμῶν ἀδικηθῇ τισ λαμβάνειν παρ’ αὐτοῦ ἄλλο τι χρὴ νομίζειν ποιεῖν ἢ τὰσ τῆσ ἰσηγορίασ καὶ τὰσ τῆσ ἐλευθερίασ ἡμῶν μετουσίασ ἀφαιρεῖσθαι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 165:1)
ἀλλ’ ὅταν εἷσ ὁ παθὼν μὴ λάβῃ δίκην, τόθ’ ἕκαστον αὐτὸν χρὴ προσδοκᾶν τὸν πρῶτον μετὰ ταῦτ’ ἀδικησόμενον γενήσεσθαι, καὶ μὴ παρορᾶν τὰ τοιαῦτα, μηδ’ ἐφ’ ἑαυτὸν ἐλθεῖν περιμένειν, ἀλλ’ ὡσ ἐκ πλείστου φυλάττεσθαι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 283:1)
καὶ γὰρ τὰσ τέχνασ τῶν ῥητόρων καὶ τὴν τῆσ ὑποκρίσεωσ γοητείαν καὶ τὰ τῶν κινδυνευόντων δάκρυα πολλοὺσ προτρέπεσθαι παρορᾶν τὸ τῶν νόμων ἀπότομον καὶ τὴν τῆσ ἀληθείασ ἀκρίβειαν·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 76 1:2)
τοὺσ μαθηματικοὺσ ἀποβλέπειν μὲν πρὸσ τὸν ἥλιον καὶ τὴν σελήνην, τὰ δ’ ἐν ποσὶ πράγματα παρορᾶν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. b'. DIOGENHS 9:1)
λείπεται δὲ ἐνυπνίων τε πέρι καὶ νόσων τῶν τε ἄλλων καὶ μανίασ, ὅσα τε παρακούειν ἢ παρορᾶν ἤ τι ἄλλο παραισθάνεσθαι λέγεται.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 97:2)
"ἀλλ’ ἵνα τἄλλα ἐάσω, τί μᾶλλον ἐναργὲσ οὕτωσ ἐστὶ καὶ πεπιστευμένον, ὡσ τὸ παρορᾶν καὶ παρακούειν ἐν πάθεσιν ἐκστατικοῖσ καὶ μελαγχολικοῖσ ὄντα, ὅταν ἡ διάνοια τοιαῦτα πάσχῃ καὶ ταράττηται αἳ δέ με δᾳδοφόροι μελανείμονεσ ὄμμα πυροῦσι καὶ ἔχουσα;
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 28 1:1)
ἐγὼ δὲ τῇ τύχῃ μὲν οὐδὲν οἶμαι δεῖν ἐπιτρέπειν οὐδὲ παρορᾶν τὸν νοῦν ἔχοντα, πιστεύειν δὲ καὶ χρῆσθαι τὰ μὲν γυναικὶ τὰ δ’ οἰκέταισ τὰ δὲ φίλοισ οἱο͂ν ἄρχοντ’ ἐπιτρόποισ τισὶ καὶ λογισταῖσ καὶ διοικηταῖσ, αὐτὸν ἐπὶ τῶν κυριωτάτων ὄντα τῷ λογισμῷ καὶ μεγίστων.
(플루타르코스, De cohibenda ira, section 16 5:3)
ὁ μὲν οὖν θεόσ, ὡσ Εὐριπίδησ φησί, τῶν ἄγαν ἅπτεται, τὰ μικρὰ δ’ εἰσ τύχην ἀφεὶσ ἐᾷ ἐγὼ δὲ τῇ τύχῃ μὲν οὐδὲν οἶμαι δεῖν ἐπιτρέπειν οὐδὲ παρορᾶν τὸν νοῦν ἔχοντα, πιστεύειν δὲ καὶ χρῆσθαι τὰ μὲν γυναικὶ·
(플루타르코스, De cohibenda ira, section 16 14:1)
οὐχ ὁρᾶν αὐτὸν ἀλλὰ παρορᾶν λέγομεν, ἐκτρεπόμενον καὶ παρακινοῦντα τοῖσ λογισμοῖσ·
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 44 15:1)
οὐ τοίνυν ἄξιον οὐδὲ τὴν τῶν σωμάτων ἀγωνίαν παρορᾶν, ἀλλὰ πέμποντασ ἐσ παιδοτρίβου τοὺσ παῖδασ ἱκανῶσ ταῦτα διαπονεῖν, ἅμα μὲν τῆσ τῶν σωμάτων εὐρυθμίασ ἕνεκεν, ἅμα δὲ καὶ πρὸσ ῥώμην·
(플루타르코스, De liberis educandis, section 11 1:1)
ἡ μὲν ἄγνοια χαλεπὴ καὶ τὸ παρορᾶν καὶ τυφλώττειν περὶ τηλικαῦτα συμφορὰ μεγάλη ψυχῆσ, ὥσπερ ὀμμάτων πολλῶν τὸ φανότατον καὶ κυριώτατον ἀπεσβεσμένησ τὴν τοῦ θεοῦ νόησιν.
(플루타르코스, De superstitione, section 5 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION