Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

μόνη γὰρ ὡσ εἰπεῖν διαγέγονε πρὸσ τὴν ἁπάντων τύχην ἁμιλλωμένη καὶ πειρωμένη πᾶσι περιτρέπειν τὰσ συμφορὰσ ἐπὶ θάτερα, καὶ τὴν παροιμίαν ἐνήλλαξεν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 22:2)
οὗτοι γάρ εἰσιν οἱ τὴν παροιμίαν ἐπὶ πλεῖστον ἄραντεσ καὶ διὰ τῶν μεγίστων ἔργων ὁρ́ον δείξαντεσ ὅτι τῷ ὄντι κοινὰ τὰ φίλων, οὐχ ἵππων ἀγέλησ, οὐδὲ σκευῶν, οὐδὲ πλέθρων τινῶν γῆσ κοινωνήσαντεσ, οὐδ’ εἰσ ὅσον πρόσθεν μήκιστον ἔδει προελθεῖν κοινωνίαν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 6:9)
ἐκεῖνοσ τοίνυν λέγεται βιῶναι μὲν οὕτωσ σεμνῶσ ὥστε μηδὲν τῶν προφητῶν καὶ τῶν ἱερέων τὸν ἐκείνου βίον διαφέρειν, οὕτω δὲ εἶναι σώφρων ὥστε καὶ βαδίζειν τεταγμένα καὶ τὴν ὀρθὴν ὁδὸν σώζειν κατὰ τὴν παροιμίαν, διαίτησ δὲ τάξιν τὴν μέσην προῃρῆσθαι, μήτε ὑπερήφανον μήτε ἀνελεύθερον, ὥσπερ τοὺσ πρεσβυτάτουσ Ἀθηναίων ὁ Πλάτωνοσ ὑμνεῖ λόγοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 3:5)
καί μοι δοκεῖσ κατὰ τὴν παροιμίαν τὸν ὑπὸ τῆσ ἐχίδνησ δηχθέντα αἰτιᾶσθαι, μηδεπώποτ’ αὐτὸσ δηχθείσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 31:19)
διὸ εἰσ παροιμίαν ἐλήλυθεν ὁ μέδιμνοσ τῶν ἁλῶν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 78:2)
ἀλλ’ οὔτε τὸ θεῖον φθονερὸν ἐνδέχεται εἶναι, ἀλλὰ κατὰ τὴν παροιμίαν πολλὰ ψεύδονται ἀοιδοί, οὔτε τῆσ τοιαύτησ ἄλλην χρὴ νομίζειν τιμιωτέραν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 45:2)
δεῖ δὲ εἰσ τοὐναντίον καὶ τὸ ἄμεινον κατὰ τὴν παροιμίαν ἀποτελευτῆσαι, καθάπερ καὶ ἐν τούτοισ ὅταν μάθωσιν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 49:1)
κατὰ τὴν παροιμίαν γὰρ οὐκ ἔστιν εἰδῆσαι ἀλλήλουσ πρὶν τοὺσ λεγομένουσ ἅλασ συναναλῶσαι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 34:3)
ἔστι γὰρ ἕτερα ἑτέρων τὰ μὲν ἐντιμότερα ἔργα τὰ δ’ ἀναγκαιότερα, καὶ κατὰ τὴν παροιμίαν δοῦλοσ πρὸ δούλου, δεσπότησ πρὸ δεσπότου.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 81:2)
δι’ ἀρετὴν δ’ ἔσται πρὸσ τὸ χρῆσθαι, κατὰ τὴν παροιμίαν, κοινὰ τὰ φίλων.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 61:4)
κατὰ γὰρ τὴν παροιμίαν, οὐ σχολὴ δούλοισ, οἱ δὲ μὴ δυνάμενοι κινδυνεύειν ἀνδρείωσ δοῦλοι τῶν ἐπιόντων εἰσίν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 257:1)
καὶ τοὺσ ὑπὸ πολλῶν ἀδικηθέντασ καὶ μὴ ἐπεξελθόντασ, ὡσ ὄντασ κατὰ τὴν παροιμίαν τούτουσ Μυσῶν λείαν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 12 20:1)
τὴν παροιμίαν δ’ ἐπαινῶ τὴν παλαιάν·
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Lyric-Scene, antistrophe 14)
παίζει δ’ ἴσωσ πρὸσ τὴν παροιμίαν ὁ Ἀθήναιοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 18 4:3)
γενόμενοσ δ’ ἔννουσ μόλισ ᾔτησε κύλικα καὶ λαβὼν ἑξῆσ πυκνὰσ ἕλκει, καταντλεῖ, κατά τε τὴν παροιμίαν αἰεὶ ποτ’ εὖ μὲν ἀσκόσ, εὖ δὲ θύλακοσ ἅνθρωπόσ ἐστιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 414)

SEARCH

MENU NAVIGATION