헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ γὰρ ἐπειδὴ διήμαρτον ὧν ἤλπισάν τε καὶ προὐθυμήθησαν, καὶ δὴ διὰ τοῦθ’ ὥσπερ εὐεργέτασ αὐτοὺσ ἠξίωσεν ἀφεῖναι, οὐδ’ ἠμνημόνησε τῶν ἱερῶν τῶν ὑπ’ ἐκείνων ὑβρισθέντων, οὐδ’ ὧν ἐν οἷσ ἠδυνήθησαν ἐπεδείξαντο, ἀλλὰ καὶ τούτων ἀξιῶν αὐτοὺσ ὀφείλειν δίκην τὴν ἐσχάτην καὶ ἔτι μειζόνων, ἃ, εἰ κατώρθωσαν, δῆλοι πᾶσιν ἦσαν ἐξεργασάμενοι, οὐκ ᾤετο δεῖν τὴν ἡσυχίαν ἄγειν οὐδὲ τοῖσ ἄλλοισ παραινεῖν, οὐδὲ τοῖσ θεοῖσ αἰσχρῶσ ἔχειν τὴν χάριν, ἀγαπῶντασ εἰ σώζονται, ἀλλ’ ὃ ποιηταὶ καὶ νομοθέται καὶ παροιμίαι καὶ ῥήτορεσ καὶ πάντεσ κελεύουσιν, ἀμύνεσθαι τοὺσ ὑπάρξαντασ, τοῦτο εἰσηγεῖτο καὶ πρὸσ τοῦτ’ ἦγεν αὐτοὺσ, οὐχ ὡσ ἄν τισ τὸ ἥδιστον, ἀλλ’ ὡσ ἄν τισ τὸ δικαιότατον λέγων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 40:6)
καὶ αἱ παροιμίαι δὲ πᾶσαι ὁμογνωμονοῦσιν, οἱο͂ν τὸ "μία ψυχή" καὶ "κοινὰ τὰ φίλων" καὶ "ἰσότησ φιλότησ" καὶ "γόνυ κνήμησ ἔγγιον·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 87:2)
καὶ ἐπεὶ τὸ κατὰ φύσιν ἡδύ, τὰ συγγενῆ δὲ κατὰ φύσιν ἀλλήλοισ ἐστίν, πάντα τὰ συγγενῆ καὶ ὅμοια ἡδέα ὡσ ἐπὶ τὸ πολύ, οἱο͂ν ἄνθρωποσ ἀνθρώπῳ καὶ ἵπποσ ἵππῳ καὶ νέοσ νέῳ, ὅθεν καὶ αἱ παροιμίαι εἴρηνται, ὡσ "ἧλιξ ἥλικα τέρπει" , καὶ "ὡσ αἰεὶ τὸν ὁμοῖον" , καὶ "ἔγνω δὲ θὴρ θῆρα" , "καὶ γὰρ κολοιὸσ παρὰ κολοιόν" , καὶ ὅσα ἄλλα τοιαῦτα.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 11 25:1)
ἔτι καὶ αἱ παροιμίαι, ὥσπερ εἴρηται, μαρτύριά εἰσιν, οἱο͂ν εἴ τισ συμβουλεύει μὴ ποιεῖσθαι φίλον γέροντα, τούτῳ μαρτυρεῖ ἡ παροιμία, μήποτ’ εὖ ἔρδειν γέροντα, καὶ τὸ τοὺσ υἱοὺσ ἀναιρεῖν ὧν καὶ τοὺσ πατέρασ, νήπιοσ ὃσ πατέρα κτείνασ υἱοὺσ καταλείπει.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 15 14:2)
καὶ αἱ παροιμίαι δὲ μεταφοραὶ ἀπ’ εἴδουσ ἐπ’ εἶδοσ εἰσίν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 11 14:1)
ὅτι Κηφισόδωροσ ὁ Ἰσοκράτουσ μαθητὴσ ἐν τοῖσ κατὰ Ἀριστοτέλουσ τέσσαρα δ’ ἐστὶ ταῦτα βιβλία ἐπιτιμᾷ τῷ φιλοσόφῳ ὡσ οὐ ποιήσαντι λόγου ἄξιον τὸ παροιμίασ ἀθροῖσαι, Ἀντιφάνουσ ὅλον ποιήσαντοσ δρᾶμα τὸ ἐπιγραφόμενον Παροιμίαι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 5271)
καὶ αἱ παροιμίαι δὲ κατὰ τὸ ἄρρεν λέγουσι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 89 2:9)
αἱ δὲ παροιμίαι ἡ μέν φησιν αὐτόματοι δ’ ἀγαθοὶ ἀγαθῶν ἐπὶ δαῖτασ ἰάσιν, ἡ δέ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 5 1:3)
Παροιμίαι α’.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. a'. ARISTOTELHS 25:27)
ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ Σολομῶντοσ υἱοῦ Δαυίδ, ὃσ ἐβασίλευσεν ἐν Ἰσραήλ,
(70인역 성경, 잠언 1:1)
πᾶσαν διήγησιν θείαν θέλε ἀκροᾶσθαι, καὶ παροιμίαι συνέσεωσ μὴ ἐκφευγέτωσάν σε.
(70인역 성경, Liber Sirach 6:35)

SEARCH

MENU NAVIGATION