Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ̓ ἐκτοξεύοντεσ ἐσ τὸν ποταμὸν ἑωρῶντο οὐ πλατὺν ταύτῃ ὄντα, καί τινα καὶ πρὸσ ὕβριν τοῦ Ἀλεξάνδρου βαρβαρικῶσ ἐθρασύναντο, ὡσ οὐκ ἄν τολμήσαντα Αλέξανδρον ἅψασθαι Σκυθῶν ἤ μαθόντα ἄν ὅτι περ τὸ διάφορον Σκύθαισ τε καὶ τοῖσ Ἀσιανοῖσ βαρβάροισ, ‐ ὑπὸ τούτων παροξυνόμενοσ ἐπενόει διαβαίνειν ἐπ̓ αὐτοὺσ καὶ τὰσ διφθέρασ παρεσκεύαζεν ἐπὶ τῷ πόρῳ.
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 4 2:1)
ὁ δὲ Πτολεμαῖοσ, κατὰ νοῦν αὐτῷ τῶν πραγμάτων ἀπηντηκότων, τότε μὲν ἀπῆρεν εἰσ Αἴγυπτον, μετ’ ὀλίγον δὲ χρόνον παροξυνόμενοσ ὑπὸ Σελεύκου διὰ τὴν πρὸσ Ἀντίγονον ἀλλοτριότητα διέγνω στρατεύειν ἐπὶ Κοίλην Συρίαν καὶ παρατάττεσθαι τοῖσ περὶ τὸν Δημήτριον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 80 3:1)
πυρετὸσ ἔλαβε καυσώδησ, ὀξύσ‧ ἔμετοι τὸ κατ’ ἀρχὰσ πολλῶν χολωδέων, διψώδησ, πολλὴ δυσφορίη, οὖρα λεπτὰ μέλανα, ἐναιώρημα μετέωρον ὁτὲ μέν, ὁτὲ δ’ οὔ‧ νύκτα ἐπιπόνωσ, πυρετὸσ ἄλλοτε ἀλλοίωσ παροξυνόμενοσ, τὰ πλεῖστα ἀτάκτωσ.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, EPIDHMIWN A, Ἑκκαίδεκα ἀρ́ρωστοι354)
λεγομένων τούτων ὁ Πεισίασ ἦν δῆλοσ ἀγανακτῶν καὶ παροξυνόμενοσ ἐπὶ τὸν Δαφναῖον·
(플루타르코스, Amatorius, section 61)
ἐπεὶ δὲ φύσει φιλότιμοσ ὢν καὶ παροξυνόμενοσ ὑπὸ τοῦ πατρὸσ καὶ τῶν φίλων ἐπέδωκεν εἰσ τὸ συνηγορεῖν ἑαυτόν, οὐκ ἠρέμα τῷ πρωτείῳ προσῆγεν, ἀλλ’ εὐθὺσ ἐξέλαμψε τῇ δόξῃ καὶ διέφερε πολὺ τῶν ἀγωνιζομένων ἐπ’ ἀγορᾶσ.
(플루타르코스, Cicero, chapter 5 2:2)
καὶ ὁ Φυλλίδασ παροξυνόμενοσ·
(플루타르코스, De genio Socratis, section 17 4:1)
τὸ δὲ συκοφάντημα καὶ τὴν πεῖραν Ἐπαμεινώνδασ ἤνεγκε πρᾴωσ, μέγα μέροσ ἀνδρείασ καὶ μεγαλοψυχίασ τὴν ἐν τοῖσ πολιτικοῖσ ἀνεξικακίαν ποιούμενοσ, Πελοπίδασ δὲ καὶ φύσει θυμοειδέστεροσ ὤν, καὶ παροξυνόμενοσ ὑπὸ τῶν φίλων ἀμύνασθαι τοὺσ ἐχθρούσ, ἐπελάβετο τοιαύτησ αἰτίασ.
(플루타르코스, Pelopidas, chapter 25 2:2)
ἐπεὶ δὲ μεγάλα ταῖσ ἐλπίσι περινοῶν ὁ Φίλιπποσ εἰσ Ἑλλήσποντον ἦλθε μετὰ πάσησ τῆσ δυνάμεωσ, ὡσ Χερρόνησον ἐν ταὐτῷ καὶ Πέρινθον ἕξων καὶ Βυζάντιον, ὡρμημένων δὲ τῶν Ἀθηναίων βοηθεῖν οἱ ῥήτορεσ ἠγωνίσαντο τὸν Χάρητα στρατηγὸν ἀποσταλῆναι, καὶ πλεύσασ ἐκεῖνοσ οὐδὲν ἄξιον τῆσ δυνάμεωσ ἔπραττεν, οὐδὲ αἱ πόλεισ ἐδέχοντο τὸν στόλον, ἀλλ’ ὕποπτοσ ὢν πᾶσιν ἐπλανᾶτο χρηματιζόμενοσ ἀπὸ τῶν συμμάχων καὶ καταφρονούμενοσ ὑπὸ τῶν πολεμίων, ὁ δὲ δῆμοσ ὑπὸ τῶν ῥητόρων παροξυνόμενοσ ἠγανάκτει καὶ μετενόει τοῖσ Βυζαντίοισ πέμψασ τὴν βοήθειαν, ἀναστὰσ ὁ Φωκίων εἶπεν ὅτι δεῖ μὴ τοῖσ ἀπιστοῦσιν ὀργίζεσθαι τῶν συμμάχων, ἀλλὰ τοῖσ ἀπιστουμένοισ τῶν στρατηγῶν·
(플루타르코스, chapter 14 2:1)
ὁ δ’ Ἄρατοσ, σχετλιάζων καὶ παροξυνόμενοσ ἐπὶ τῇ τόλμῃ τῶν Αἰτωλῶν, θυμικώτερον ἐχρῆτο τοῖσ πράγμασιν, ἅτε καὶ προϋπαρχούσησ αὐτοῖσ ἀλλοτριότητοσ ἐκ τῶν ἐπάνω χρόνων.
(폴리비오스, Histories, book 4, chapter 7 8:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION