Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὡσ αἰτίασ ἡ παραλήγουσα παροξύνεται, ὡσ Φιλήμων ἱστορεῖ , ὁμοίωσ καὶ ταῦτα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 1234)
πρὸσ οὓσ τὸ πλῆθοσ ἅπαν παροξύνεται καὶ τοὺσ μὲν πολλοὺσ τῆσ σπείρασ βάλλοντεσ λίθοισ διέφθειρον, ὁ δὲ χιλίαρχοσ ἐκφεύγει τραυματίασ μόλισ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 15:2)
διὰ τούτου τὰσ ὁρμὰσ αὐτῶν ἐπιγνοὺσ Καῖσαρ, εἰ μηδὲ τῶν ἐπὶ σωτηρίᾳ προσιόντων ἀπέχοιντο, παροξύνεται πρὸσ τὴν πολιορκίαν, ἅμα τε καὶ τοῖσ τάγμασι δῃοῦν τὰ πρὸ τῆσ πόλεωσ ἠφίει καὶ συμφέροντασ ἐκέλευσε τὴν ὕλην ἐγείρειν χώματα.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 298:1)
αὐτίκα γὰρ συνεχὴσ ἔστιν οἷσιν ἀρχόμενοσ ἀνθεῖ καὶ ἀκμάζει μάλιστα καὶ ἀνάγει ἐπὶ τὸ χαλεπώτατον, περὶ δὲ κρίσιν καὶ ἅμα κρίσει λεπτύνεται‧ ἔστι δ’ οἷσιν ἄρχεται μαλακῶσ καὶ ὑποβρύχια, ἐπαναδιδοῖ δὲ καὶ παροξύνεται καθ’ ἡμέρην ἑκάστην, περὶ δὲ κρίσιν ἅλισ ἐξέλαμψεν‧ ἔστι δ’ οἷσιν ἀρχόμενοσ πρηέωσ ἐπιδιδοῖ καὶ παροξύνεται καὶ μέχρι τινὸσ ἀκμάσασ πάλιν ὑφίησι μέχρι κρίσιοσ καὶ περὶ κρίσιν.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, EPIDHMIWN A, ἀρ́ρωστοι τεσσαρεσ καίδεκα210)
Ἐν δὲ τοῖσι παροξυσμοῖσιν ὑποστέλλεσθαι χρή‧ τὸ προστιθέναι γὰρ βλάβη‧ καὶ ὁκόσα κατὰ περιόδουσ παροξύνεται, ἐν τοῖσι παροξυσμοῖσιν ὑποστέλλεσθαι χρή.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 25.17)
Νοσήματα δὲ πάντα μὲν ἐν πάσῃσι τῇσιν ὡρ́ῃσι γίνεται, μᾶλλον δ’ ἔνια κατ’ ἐνίασ αὐτέων καὶ γίνεται καὶ παροξύνεται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 31.20)
πρὸσ μὲν γὰρ τοὺσ ἄλλουσ ἡμερωτέρα καὶ πραεῖά ἐστι καὶ παρόντων εἰρήνην ἄγει ἡ νόσοσ, ἂν δέ τινα ἰατρὸν ἴδῃ καὶ τοῦτ’ ἀκούσῃ μόνον, κατ’ ἐκείνου μάλιστα παροξύνεται, ὅπερ καὶ αὐτὸ τοῦ πονηρῶσ καὶ ἀνηκέστωσ ἔχειν ἐστὶ τεκμήριον.
(루키아노스, Abdicatus, (no name) 6:4)
δ’ ἀμφότερα, διὸ παντελῶσ ἕτερόν ἐστι τοῦ μίσουσ πάθοσ ὁ φθόνοσ, εἰ, δι’ ὧν ἐκεῖνο πραΰνεται, τοῦτο λυπεῖται καὶ παροξύνεται.
(플루타르코스, De invidia et odio, section 7 4:1)
ὅτε γοῦν γίνεται ὀρέσκοοσ ὡσ παρ’ Ἀρχιλόχῳ, καὶ παροξύνεται.
(작자 미상, 비가, Ἀρχιλόχου, unknown189)

SEARCH

MENU NAVIGATION