Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ταῦτ’ ἄρα καὶ Ὀδυσσεὺσ ἐν τοῖσ Φαίαξιν οὐδὲν ὑποστέλλεται, ἀλλὰ τοῦτο μὲν πρὸσ τὸ μειράκιον παροξυνθεὶσ τὸν Εὐρύαλον ἐν τοῖσ ἄθλοισ τῶν Φαιάκων οὐδὲν παρίησιν ἐγκώμιον αὑτοῦ λέγων μεθ’ ὅσησ ὡρ́ασ ἐν σώματι καὶ κάλλουσ ὁπόσου τινὸσ ἀντάξιον ἡ τῶν λόγων χάρισ καὶ τὸ ταύτησ κάλλοσ ὑπερπέφυκεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 10:16)
καὶ ὡσ ἐν αἰσχρῷ φιλαύτουσ ἀποκαλοῦσι, δοκεῖ τε ὁ μὲν φαῦλοσ ἑαυτοῦ χάριν πάντα πράττειν, καὶ ὅσῳ ἂν μοχθηρότεροσ ᾖ, τοσούτῳ μᾶλλον ‐ ἐγκαλοῦσι δὴ αὐτῷ οἱο͂ν ὅτι οὐδὲν ἀφ’ ἑαυτοῦ πράττει ‐ ὁ δ’ ἐπιεικὴσ διὰ τὸ καλόν, καὶ ὅσῳ ἂν βελτίων ᾖ, μᾶλλον διὰ τὸ καλόν, καὶ φίλου ἕνεκα, τὸ δ’ αὑτοῦ παρίησιν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 83:1)
ἡ μὲν γὰρ τῶν Περσῶν ὑπεροχὴ πρὸσ τὸ κρατῆσαι τῆσ ἐπιθυμίασ ἔχει τὰσ δωρεάσ, ἡ δὲ τυραννικὴ πλεονεξία καὶ τὰ μικρὰ τῶν λημμάτων οὐ παρίησιν.
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri x, chapter 34 2:1)
ὁ γοῦν οἶνοσ μέτριοσ μὲν ληφθεὶσ ῥώννυσι, πλείων δὲ παρίησιν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. ia'. PURRWN 26:6)
ἀναλώματα γὰρ οὐχ ἡγητέον ὅσα τισ κατὰ χρηστότητα παρίησιν ἀνθρώποισ λαμβάνειν, τοῦ θεοῦ τὴν ἀφθονίαν τῶν ἀγαθῶν χορηγοῦντοσ οὐκ ἐπὶ τῷ καρποῦσθαι μόνοισ, ἀλλὰ καὶ τῷ τοῖσ ἄλλοισ μεταδιδόναι φιλοτίμωσ, καὶ βουλομένου τῷ τρόπῳ τούτῳ τὴν ἰδίαν περὶ τὸν Ἰσραηλιτῶν λαὸν εὔνοιαν καὶ τὴν χορηγίαν τῆσ εὐδαιμονίασ καὶ τοῖσ ἄλλοισ ἐμφανίζεσθαι ἐκ πολλοῦ τοῦ περιόντοσ αὐτοῖσ κἀκείνοισ μεταδιδόντων.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 4 305:1)
τὸ δὲ λαμπρὸν οὐ παρίησιν ὑπὸ στερεότητοσ ἀλλ’ ἐπιπολῆσ περιφωτίζεται;
(플루타르코스, De primo frigido, chapter, section 17 11:1)
ἀλλ’ ὥσπερ ὁ ἐν Αἵδου ζωγραφούμενοσ σχοινοστρόφοσ ὄνῳ τινὶ παρίησιν ἐπιβοσκομένῳ καταναλίσκειν τὸ πλεκόμενον, οὕτω τῶν πολλῶν ἀναίσθητοσ καὶ ἀχάριστοσ ὑπολαμβάνουσα λήθη καὶ κατανεμομένη πρᾶξίν τε πᾶσαν ἀφανίζουσα καὶ κατόρθωμα καὶ σχολὴν ἐπίχαριν καὶ συμπεριφορὰν καὶ ἀπόλαυσιν, οὐκ ἐᾷ τὸν βίον ἕνα γενέσθαι, συμπλεκομένων τοῖσ παροῦσι τῶν παρῳχημένων ἀλλ’ ὥσπερ ἕτερον τὸν ἐχθὲσ ὄντα τοῦ σήμερον καὶ τὸν αὔριον ὁμοίωσ οὐ τὸν αὐτὸν τῷ σήμερον διαιροῦσα, πᾶν τὸ γινόμενον εὐθὺσ εἰσ τὸ ἀγένητον τῷ ἀμνημονεύτῳ καθίστησιν.
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 14 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION