Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

"κατ’ ἀντιστοιχίαν ἐστὶ πιάλη, ἡ τὸ πιεῖν ἅλισ παρέχουσα, μείζων γὰρ τοῦ ποτηρίου, ἡ δὲ ἀμφίθετοσ καὶ ἀπύρωτοσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 103 2:3)
"ἥ γε τὴν πολλὴν δαπάνην ἐν τοῖσ δείπνοισ παρέχουσα δευτέρα τράπεζα προσεγένετο, καὶ στέφανοι καὶ μύρα καὶ θυμιάματα καὶ τὰ τούτοισ ἀκόλουθα πάντα" ἐδίδοτο δὲ καὶ ᾠὸν ἐν τῇ δευτέρᾳ τραπέζῃ, ὥσπερ καὶ λαγῷα καὶ κίχλαι κοινῇ μετὰ τῶν μελιπήκτων προσεφέρετο, ὡσι Ἀντιφάνησ ἐν Λεπτινίσκῳ φησὶν οὕτωσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 48 3:1)
καὶ ὅσον μὲν ἐπὶ τῇ τούτων ἀφροσύνῃ τε καὶ ἀπειρίᾳ πολλάκισ ἂν ὑμῖν τόδε τὸ σκάφοσ ἀνετράπη, νῦν δ’ ἡ τὰ τούτων σφάλματα ἐπανορθοῦσα καὶ ἐν ὀρθῇ παρέχουσα ὑμῖν τῇ πόλει πλεῖν, ἡ πλεῖστα δεινὰ ὑπ’ αὐτῶν ἀκούουσά ἐστι βουλή.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 32 9:2)
ἐκ δὲ τούτου προβάτων μὲν καὶ ὑποζυγίων καὶ βοῶν ἐπίλειψισ παντελὴσ ἐγέ‐ νετο, εἰσ δὲ τοὺσ ἀνθρώπουσ νόσοι κατέσκηψαν πολλαὶ μὲν καὶ ἄλλαι, μάλιστα δὲ ἡ ψωρώδησ καλουμένη, δεινὰσ ὀδύνασ παρέχουσα τοῖσ χρωσὶ κατὰ τοὺσ ὀδα‐ ξησμοὺσ καὶ πρὸσ τὰσ ἑλκώσεισ ἔτι μᾶλλον ἀγριαινο‐ μένη·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 12, chapter 6 1:2)
ἅπαν γλυκύ, ὅταν ἡ δίψα πορίσῃ, καὶ ὕπνοσ μαλθακόσ, ὅταν ἡγήσηται κόποσ, ἐσθήσ τε ἡ παρέχουσα μὴ ῥιγοῦν αὐταρκεστάτη, καὶ σκεῦοσ ὅ τι ἂν εὐτελέστατον τῶν δυναμένων τὰσ αὐτὰσ παρέχειν χρείασ οἰκειότατον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 19, chapter 15 15:1)
λυμαινομένη τὰ καλὰ καὶ σκότον παρέχουσα ταῖσ ἀρεταῖσ ἀσάφεια παρῆλθεν εἰσ τοὺσ λόγουσ.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 52 2:1)
μῆκοσ μὲν ἔχει πηχυαῖον ὀλίγῳ λεῖπον, στενὴ δ’ ἐστὶ σύριγξ αὐλοῦ βραχεῖ παχυτέρα, παρέχουσα δὲ εὖροσ ἀρκοῦν ἐπὶ τῷ στόματι πρὸσ ὑποδοχὴν πνεύματοσ εἰσ κώδωνα ταῖσ σάλπιγξι παραπλησίωσ τελοῦντα·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 374:2)
ὁ δὲ Ἀμορραῖοσ οὐκέτ’ ἦν ἐπιόντων ὅμοιοσ αὑτῷ, ἀλλ’ αὐτόσ τε κατεπλάγη τοὺσ Ἑβραίουσ καὶ ἡ δύναμισ αὐτοῦ παρέχουσα θᾶττον αὑτὴν εὔψυχον εἶναι δοκεῖν τότ’ ἀπηλέγχθη πεφοβημένη.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 4 114:1)
Τὴν δ’ Ἀλεξάνδραν ἥττησε μὲν οὐδὲν τῶν τοιούτων, ἀεὶ δὲ καὶ μᾶλλον ἡ μνήμη τοῦ κακοῦ παρέχουσα τὴν ὀδύνην ὀδυρτικὴν ἐποίει καὶ φιλόνεικον, καὶ γράφει τὴν ἐπιβουλὴν Ἡρώδου τῇ Κλεοπάτρᾳ καὶ τὴν ἀπώλειαν τοῦ παιδόσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 79:1)
τὰ πάντα μέν νυν ταῦτα συλλαβεῖν ἄνθρωπον ἐόντα ἀδύνατον ἐστί, ὥσπερ χωρῇ οὐδεμία καταρκέει πάντα ἑωυτῇ παρέχουσα, ἀλλὰ ἄλλο μὲν ἔχει ἑτέρου δὲ ἐπιδέεται·
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 32 9:1)
ἣ δὲ ἐπεσελθοῦσα ἐδικαίου καὶ τῷ ἔργῳ εἶναι μητρυιὴ τῇ Φρονίμῃ, παρέχουσα τε κακὰ καὶ πᾶν ἐπ’ αὐτῇ μηχανωμένη, καὶ τέλοσ μαχλοσύνην ἐπενείκασά οἱ πείθει τὸν ἄνδρα ταῦτα ἔχειν οὕτω.
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 154 3:1)
ἐπειδὴ εὐδαίμονεσ μὲν εἶναι προθυμούμεθα πάντεσ, ἐφάνημεν δὲ τοιοῦτοι γιγνόμενοι ἐκ τοῦ χρῆσθαί τε τοῖσ πράγμασιν καὶ ὀρθῶσ χρῆσθαι, τὴν δὲ ὀρθότητα καὶ εὐτυχίαν ἐπιστήμη <ἦν> ἡ παρέχουσα, δεῖ δή, ὡσ ἐοίκεν, ἐκ παντὸσ τρόπου ἅπαντα ἄνδρα τοῦτο παρασκευάζεσθαι, ὅπωσ ὡσ σοφώτατοσ ἔσται·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Εὐθύδημος 100:2)
ἐπὶ δὲ δὴ τὴν βασιλικὴν ἐλθόντεσ τέχνην καὶ διασκοπούμενοι αὐτὴν εἰ αὕτη εἰή ἡ τὴν εὐδαιμονίαν παρέχουσά τε καὶ ἀπεργαζομένη, ἐνταῦθα ὥσπερ εἰσ λαβύρινθον ἐμπεσόντεσ, οἰόμενοι ἤδη ἐπὶ τέλει εἶναι, περικάμψαντεσ πάλιν ὥσπερ ἐν ἀρχῇ τῆσ ζητήσεωσ ἀνεφάνημεν ὄντεσ καὶ τοῦ ἴσου δεόμενοι ὅσουπερ ὅτε τὸ πρῶτον ἐζητοῦμεν.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Εὐθύδημος 229:5)
λοβὸν δὲ καὶ δοχὰσ πύλασ τε τὸ μὲν ἐξ ὀρθοῦ κατακάμπτουσα καὶ συσπῶσα, τὰ δὲ ἐμφράττουσα συγκλείουσά τε, λύπασ καὶ ἄσασ παρέχοι, καὶ ὅτ’ αὖ τἀναντία φαντάσματα ἀποζωγραφοῖ πρᾳότητόσ τισ ἐκ διανοίασ ἐπίπνοια, τῆσ μὲν πικρότητοσ ἡσυχίαν παρέχουσα τῷ μήτε κινεῖν μήτε προσάπτεσθαι τῆσ ἐναντίασ ἑαυτῇ φύσεωσ ἐθέλειν, γλυκύτητι δὲ τῇ κατ’ ἐκεῖνο συμφύτῳ πρὸσ αὐτὸ χρωμένη καὶ πάντα ὀρθὰ καὶ λεῖα αὐτοῦ καὶ ἐλεύθερα ἀπευθύνουσα, ἵλεών τε καὶ εὐήμερον ποιοῖ τὴν περὶ τὸ ἧπαρ ψυχῆσ μοῖραν κατῳκισμένην, ἔν τε τῇ νυκτὶ διαγωγὴν ἔχουσαν μετρίαν, μαντείᾳ χρωμένην καθ’ ὕπνον, ἐπειδὴ λόγου καὶ φρονήσεωσ οὐ μετεῖχε.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 351:1)
τὸ θνητὸν τελευτῷ, ταῦτα προορώμενοι τῇ τοῦ περιγενησομένου πώματοσ ἐδέσματόσ τε ἕξει τὴν ὀνομαζομένην κάτω κοιλίαν ὑποδοχὴν ἔθεσαν, εἵλιξάν τε πέριξ τὴν τῶν ἐντέρων γένεσιν, ὅπωσ μὴ ταχὺ διεκπερῶσα ἡ τροφὴ ταχὺ πάλιν τροφῆσ ἑτέρασ δεῖσθαι τὸ σῶμα ἀναγκάζοι, καὶ παρέχουσα ἀπληστίαν, διὰ γαστριμαργίαν ἀφιλόσοφον καὶ ἄμουσον πᾶν ἀποτελοῖ τὸ γένοσ, ἀνυπήκοον τοῦ θειοτάτου τῶν παρ’ ἡμῖν.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 363:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION