Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

περιστάντων δὲ αὐτοὺσ τῶν Ἑλλήνων ἁπάντων, καὶ τῶν μὲν ὑπαρχόντων πολεμίων τότε πρῶτον λαβόντων ἐλπίδασ καὶ παροξυνθέντων ὑπὸ τῆσ τύχησ, ἐπελθόντων δὲ τῶν ἐκ Σικελίασ, μεταστάσησ δὲ τῆσ συμμαχίασ ὀλίγου δεῖν ἁπάσησ, καὶ νήσων καὶ ἠπείρου καὶ πάντων ὡσ εἰπεῖν πολεμίων καταστάντων καὶ πανταχόθεν κεκυκλωμένων, ἔτι δ’ ἀγνωμοσύνησ ἀπροσδοκήτου συμβάσησ ὥστε καὶ βασιλέα κληθῆναι κατὰ τῆσ πόλεωσ ὑπὸ τῶν ἀπ’ ἐκείνου σωθέντων ταῖσ ἀπὸ τῆσ πόλεωσ πράξεσι, προσγενομένου δὲ κἀκείνου μάλα ἀσμένωσ, καὶ συμπολεμοῦντοσ καὶ σώμασι καὶ ναυσὶ καὶ χρυσῷ καὶ τίνα γῆσ ἢ θαλάττησ οὐ παρέχοντοσ ἀφορμὴν τῷ πολέμῳ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 70:6)
καὶ μὴν οἱ μὲν ὡσ ἤκουσαν τὴν Κόνωνοσ ἐν Μυτιλήνῃ πολιορκίαν, οὐκ ἐξεπλάγησαν, ἀλλὰ πλεύσαντεσ ἐπ’ Ἀργινούσαισ ὅσαισ οὐδ’ ἂν εἷσ εἰκάσειε ναυσὶν, ἐλάττοσι δ’ ὅμωσ τῶν ἀντιπάλων, ἀντετάξαντο παντὶ τῷ ναυτικῷ τῶν πολεμίων, ὥσπερ ἄλλου μέν τινοσ ἀεὶ παρέχοντοσ σφίσι τὰσ τριήρεισ, ἐν δὲ τῷ Καρὶ καὶ οὐκ ἐν τοῖσ αὑτῶν σώμασι τὰσ πείρασ ποιούμενοι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 72:13)
’ τοῦ δὲ βαλανέωσ ἐν Καρδίᾳ ῥύμμα γῆν μοχθηρὰν καὶ ὕδωρ ἁλμυρὸν παρέχοντοσ, πολιορκεῖσθαι ἔφη κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 44 2:2)
εἰ δ’ ἀκόντων ὑμῶν ἐκεῖνοσ ἐκράτει, τί δεινὸν πεπόνθατε λαβόντοσ ἐμοῦ καὶ τὸν τόπον τοῖσ πλέουσιν ἀσφαλῆ παρέχοντοσ;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Ἐπιστολὴ Φιλίππου 19:4)
στωμύλου δὲ ἀγεννοῦσ πράγματα αὐτῷ παρέχοντοσ ἔφη·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, D, Kef. s'. ARKESILAOS 8:4)
λαμπρῶσ ἠγωνίσαντο, ἔπειτα πολλῶν ἐπ’ αὐτοὺσ συνιόντων ἐνέκλινάν τε καὶ διέσωζον ἑαυτοὺσ ἐπὶ τὸν χάρακα, πολλὴν τοῦ Κουρτίου παρέχοντοσ αὐτοῖσ εἰσ τὸ μὴ διώκεσθαι τεταραγμένωσ, ἀλλὰ βάδην ἀποχωρεῖν ἀσφάλειαν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 42 6:1)
στῶμεν ἐπὶ τοῦ πρώτου καὶ σχεδὸν αἰσθητὴν παρέχοντοσ τὴν ἀπόδειξιν τοῦ μὴ ἐφαρμόζειν καλῶσ τὰσ προλήψεισ.
(에픽테토스, Works, book 2, Πῶσ ἐφαρμοστέον τὰσ προλήψεισ τοῖσ ἐπὶ μέρουσ. 16:2)
ἦν δὲ καὶ τὸ μὴ προσέσθαι παρέχοντοσ ἐκείνου τὴν τιμὴν ἀσεβέσ, καὶ πάλιν ἀξιοῦντ’ ἔχειν εἰσ ἅπαντα χρόνον μὴ τὴν ἀσφάλειαν τὴν ἐπ’ αὐτῇ βεβαιοῦντοσ ἡμῖν τοῦ θεοῦ παντάπασιν ἀλόγιστον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 4 40:1)
ἔπειτ’ ἐπὶ τὴν τοῦ σώματοσ ἀπηλλάττοντο θεραπείαν ἀφθόνωσ αὐτοῖσ τῶν πρὸσ τὴν δίαιταν χορηγουμένων καὶ προσέτι τοῦ Δωροθέου πολλὰ καὶ τῶν παρασκευαζομένων τῷ βασιλεῖ, προσέταξε γάρ, αὐτοῖσ παρέχοντοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 12 121:1)
εἰσ δὲ τὴν Ἀραβίαν ἀφορμήσαντεσ Συλλαίου δεξαμένου μετὰ τὴν ἀποτυχίαν τοῦ Σαλώμησ γάμου, τόπον τε ἐρυμνὸν ἐκείνου δόντοσ ᾤκησαν καὶ κατατρέχοντεσ οὐ μόνον τὴν Ιοὐδαίαν ἀλλὰ καὶ τὴν κοίλην Συρίαν ἅπασαν ἐλῄζοντο, παρέχοντοσ ὀρμητήρια τοῦ Συλλαίου καὶ κακῶσ ποιοῦσιν ἄδειαν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 325:1)
καὶ παρέχοντοσ αὑτὸν εἰσ βάσανον, ἐπὶ τούτοισ τροπῆσ τοῦ συνεδρίου γενομένησ, σφόδρα γὰρ ᾤκτειραν τὸν Ἀντίπατρον δάκρυσίν τε καὶ αἰκίαισ τοῦ προσώπου χρώμενον, ὥστε καὶ τοῖσ ἐχθροῖσ δι’ οἴκτου καταστῆναι φανερὸν δὲ ἤδη καὶ Ἡρώδην εἶναι καμπτόμενόν τι τῇ γνώμῃ καίπερ μὴ βουλόμενον ἔκδηλον εἶναι, Νικόλαοσ ἀρξάμενοσ οἷσ τε ὁ βασιλεὺσ κατήρξατο λόγοισ παλιλλογεῖ μειζόνωσ ἐκδεινῶν καὶ ὁπόσα ἐκ βασάνων ἢ μαρτυριῶν συνῆγεν τὴν ἀπόδειξιν τοῦ ἐγκλήματοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 129:1)
Ἕλκεα οὐ κεκαθαρμένα οὐκ ἐθέλει ξυνιέναι ξυναγόμενα, οὐδ’ αὐτόματα ξυνέρχεται, Ὧν τὰ περιέχοντα φλεγμαίνει τοῦ ἕλκεοσ, ἔστ’ ἂν μὴ παύσηται τῆσ φλεγμασίησ, οὐκ ἐθέλει ξυνιέναι‧ οὐδὲ ὧν τὰ περιέχοντα τοῦ ἕλκεοσ μελανθῇ αἵματοσ σηπεδόνι, ἢ καὶ κιρσοῦ παρέχοντοσ τὴν ἐπιῤῬοὴν τοῦ αἵματοσ, οὐδὲ ταῦτα ἐθέλει ξυνιέναι, ἢν μὴ τὰ περιέχοντα τοῦ ἕλκεοσ ὑγιέα ποιήσῃσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΕΛΚΩΝ., 8.1)
τὸ μὲν δι’ ὀργάνων γιγνόμενον, τὸ δὲ αὐτοῦ παρέχοντοσ ἑαυτὸν ὄργανον τοῦ ποιοῦντοσ τὸ φάντασμα.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 306:3)
τότε οὕτω τὰ τέτταρα γένη σειόμενα ὑπὸ τῆσ δεξαμενῆσ, κινουμένησ αὐτῆσ οἱο͂ν ὀργάνου σεισμὸν παρέχοντοσ, τὰ μὲν ἀνομοιότατα πλεῖστον αὐτὰ ἀφ’ αὑτῶν ὁρίζειν, τὰ δὲ ὁμοιότατα μάλιστα εἰσ ταὐτὸν συνωθεῖν, διὸ δὴ καὶ χώραν ταῦτα ἄλλα ἄλλην ἴσχειν, πρὶν καὶ τὸ πᾶν ἐξ αὐτῶν διακοσμηθὲν γενέσθαι.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 226:1)
"ὁ δὲ ταῦθ’ ὑπάρχειν τῷ μετεσχηκέναι καὶ ὅσον ἀπολείπεται τοῦ ὄντοσ ἀεὶ καὶ τὸ εἶναι παρέχοντοσ αὐτοῖσ ὑπονοῶν οὐ παρορᾷ τὸ αἰσθητὸν ἀλλὰ παρορᾷ τὸ νοητόν, οὐδ’ ἀναιρεῖ τὰ γιγνόμενα καὶ φαινόμενα περὶ ἡμᾶσ τῶν παθῶν ἀλλ’ ὅτι βεβαιότερα τούτων ἕτερα καὶ μονιμώτερα πρὸσ οὐσίαν ἐστὶ τῷ μήτε γίγνεσθαι μήτ’ ἀπόλλυσθαι μήτε πάσχειν μηδέν, ἐνδείκνυται τοῖσ ἑπομένοισ, καὶ διδάσκει καθαρώτερον τῆσ διαφορᾶσ ἁπτομένουσ τοῖσ ὀνόμασι τὰ μὲν ὄντα τὰ δὲ γιγνόμενα προσαγορεύειν.
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 1516)

SEARCH

MENU NAVIGATION