Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

νὴ τὸν Ἀπόλλω καὶ δημοτική γ’ ἡ γνώμη καὶ καταχήνη τῶν σεμνοτέρων ἔσται πολλὴ καὶ τῶν σφραγῖδασ ἐχόντων, ὅταν ἐμβάδ’ ἔχων εἴπῃ πρότεροσ, παραχώρει κᾆτ’ ἐπιτήρει, ὅταν ἤδη ’γὼ διαπραξάμενοσ παραδῶ σοι δευτεριάζειν.
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Agon, epirrheme 1:31)
πῶσ δὲ καὶ τῶν ἀριστείων Ἀλκιβιάδῃ παραχωρεῖ τῷ μηδ’ ὅλωσ κεκοινωνηκότι ταύτησ τῆσ στρατείασ;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 55 4:4)
ἱστορεῖται δὲ ὅτι καὶ ἀλεκτρυὼν εἰσιὼν οἱανδήποτε θύραν ἐπικλίνει τὸν λόφον καὶ ὅτι τῆσ ὀχείασ ἑτέρῳ δίχα μάχησ οὐ παραχωρεῖ, ὁ δὲ Θεόφραστοσ τοὺσ ἀγρίουσ φησὶν ὀχευτικωτέρουσ εἶναι τῶν ἡμέρων, λέγει δὲ καὶ τοὺσ ἄρρενασ εὐθὺσ ἐξ εὐνῆσ ἐθέλειν πλησιάζειν, τὰσ δὲ θηλείασ προβαινούσησ μᾶλλον τῆσ ἡμέρασ, καὶ οἱ στρουθοὶ δὲ εἰσιν ὀχευτικοί·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 46 1:2)
οὕτωσ καί, ὅπου τινὸσ χρεία τριβῆσ, μὴ ζήτει τὸ ἀπὸ τῆσ χρείασ περιγινόμενον, ἀλλ’ ἐκείνου μὲν παραχώρει τοῖσ περιτετριμμένοισ, σοὶ δ’ ἀρκείτω τὸ εὐσταθεῖν.
(에픽테토스, Works, book 2, Περὶ ἀδιαφορίασ. 5:2)
ἐν ᾧ δ’ ἄλλοι μᾶλλόν σου πεφροντίκασιν, ἐκείνοισ παραχώρει.
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ ἐπὶ τῷ ἐλεεῖσθαι ὀδυνωμένουσ. 28:3)
ὅπου πάλιν ἐγὼ κρείττων, σὺ παραχώρει μοι.
(에픽테토스, Works, book 4, Περὶ ἀφοβίασ. 36:3)
ὁ δὲ ἀποδόσθαι τὸ πρεσβεῖον αὐτῷ τοῦ φαγεῖν συνεργῷ χρησάμενοσ τῇ πείνῃ τὸν ἀδελφὸν ἠνάγκαζε, κἀκεῖνοσ ὑπὸ τοῦ λιμοῦ προαχθεὶσ παραχωρεῖ τῶν πρεσβείων αὐτῷ μεθ’ ὁρ́κων.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 5:1)
καλῶσ μὲν γὰρ ἁπάντων γιγνομένων τῶν κατὰ τὴν κύησιν ἡ ἀποκριτικὴ δύναμισ ἡσυχάζει τελέωσ ὥσπερ οὐκ οὖσα, κακοπραγίασ δέ τινοσ γενομένησ ἢ περὶ τὸ χορίον ἢ περί τινα τῶν ἄλλων ὑμένων ἢ περὶ τὸ κυούμενον αὐτὸ καὶ τῆσ τελειώσεωσ αὐτοῦ παντάπασιν ἀπογνωσθείσησ οὐκέτ’ ἀναμένουσι τὸν ἐννεάμηνον αἱ μῆτραι χρόνον, ἀλλ’ ἡ μὲν καθεκτικὴ δύναμισ αὐτίκα δὴ πέπαυται καὶ παραχωρεῖ κινεῖσθαι τῇ πρότερον ἀργούσῃ, πράττει δ’ ἤδη τι καὶ πραγματεύεται χρηστὸν ἡ ἀποκριτική τε καὶ προωστική·
(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 39)
Σωκράτησ μὲν γὰρ ὅδε ὁμολογεῖ μὴ μετεῖναί οἱ μακρολογίασ καὶ παραχωρεῖ Πρωταγόρᾳ, τοῦ δὲ διαλέγεσθαι οἱο͂́σ τ’ εἶναι καὶ ἐπίστασθαι λόγον τε δοῦναι καὶ δέξασθαι θαυμάζοιμ’ ἂν εἴ τῳ ἀνθρώπων παραχωρεῖ.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 220:2)
ἐν δὲ συμποσίοισ τίνι δικαιότερον ἡ τράπεζα παραχωρεῖ καὶ τόπον ὁ Διόνυσοσ δίδωσι;
(플루타르코스, Comparationis Aristophanis et Menandri compendium, section 3 6:2)
προχειρισάμενοσ οὖν Ἡρακλείδην τὸν Βυζάντιον ἐξέπεμψε, δοὺσ ἐντολὰσ ὅτι παραχωρεῖ τῆσ τε τῶν Λαμψακηνῶν καὶ Σμυρναίων, ἔτι δὲ τῆσ Ἀλεξανδρέων πόλεωσ, ἐξ ὧν ὁ πόλεμοσ ἔλαβε τὰσ ἀρχάσ·
(폴리비오스, Histories, book 21, chapter 13 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION