Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

αἰσθόμενοσ δ’ ἐγὼ εὐθὺσ ἔθηκα παράστασιν, καὶ ἔλαχον προτέρῳ μὲν Λεάγρῳ, ὅτι "εἰ μὲν σὺ βούλῃ ἐπιδικάζεσθαι, ἔχε τύχῃ ἀγαθῇ, εἰ δὲ μή, ἐγὼ ἐπιδικάσομαι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 194:6)
κοινῆσ γὰρ οὔσησ μάχησ τοῖσ τρισὶ τούτοισ πρὸσ ἄλληλα, τῷ [τὸ] πᾶν παρεληλυθὸσ ἀληθὲσ ἀναγκαῖον εἶναι καὶ τῷ [ἀ]δυνατῷ ἀδύνατον μὴ ἀκολουθεῖν καὶ τῷ [] δυνατὸν εἶναι ὃ οὔτ’ ἔστιν ἀληθὲσ οὔτ’ ἔσται, συνιδὼν τὴν μάχην ταύτην ὁ Διόδωροσ τῇ τῶν πρώτων δυεῖν πιθανότητι συνεχρήσατο πρὸσ παράστασιν τοῦ μηδὲν εἶναι δυνατόν, ὃ οὔτ’ ἔστιν ἀληθὲσ οὔτ’ ἔσται.
(에픽테토스, Works, book 2, Πρὸσ τοὺσ μέχρι λόγου μόνον ἀναλαμβάνοντασ τὰ τῶν φιλοσόφων. 1:2)
ἄναξ, ἔχ’ αὐτοῦ πόδα σὸν ἐν παραστάσιν.
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, episode7)
βούλομαι οὖν εἰπεῖν ἐπὶ μακρότερον περί τε Ἡρώδου καὶ γένουσ αὐτοῦ ὡσ ἐγένετο, ἅμα μὲν καὶ διὰ τὸ ἀνήκειν τῇ ἱστορίᾳ τὸν περὶ αὐτῶν λόγον, ἅμα δὲ καὶ παράστασιν ἔχειν τοῦ θείου, ὡσ οὐδὲν ὠφελεῖ πλῆθοσ οὐδ’ ἄλλη τισ ἀλκὴ τῶν ἐν ἀνθρώποισ ἐπιτετευγμένων δίχα τῶν πρὸσ τὸ θεῖον εὐσεβειῶν, εἴ γε ἐντὸσ ἑκατὸν ἐτῶν ἐξόδου συνέβη πλὴν ὀλίγων, πολλοὶ δ’ ἦσαν, διαφθαρῆναι τοὺσ Ἡρώδου ἀπογόνουσ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 157:1)
ὅσα τε εἰσ παράστασιν ψυχῆσ ἢ καρτερίαν συνετέλει σώματοσ ἀφηγεῖτο·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 730:1)
τῶν δὲ πολλῶν ἀποδεχομένων τό τε παράδειγμα καὶ τοὺσ λόγουσ καὶ λαμβανόντων ὁρμὴν καὶ παράστασιν οἱάν ὁ παρακαλῶν ἐσπούδασε, τότε μὲν ἐπαινέσασ αὐτοὺσ διαφῆκε, τῇ δ’ ἐπαύριον ἀναζυγὴν ἅμα τῷ φωτὶ παρήγγειλε.
(폴리비오스, Histories, book 3, chapter 63 14:1)
συνωθούμενοι [μὲν] γὰρ εἰσ τὴν λίμνην οἱ μὲν διὰ τὴν παράστασιν τῆσ διανοίασ ὁρμῶντεσ ἐπὶ τὸ νήχεσθαι σὺν τοῖσ ὅπλοισ ἀπεπνίγοντο, τὸ δὲ πολὺ πλῆθοσ μέχρι μὲν τοῦ δυνατοῦ προβαῖνον εἰσ τὴν λίμνην ἔμενε τὰσ κεφαλὰσ αὐτὰσ ὑπὲρ τὸ ὑγρὸν ὑπερίσχον·
(폴리비오스, Histories, book 3, chapter 84 9:1)
εἴπερ οὖν βούλονται μὴ τοῖσ γράμμασι μόνον, ἀλλὰ καὶ τοῖσ ἔργοισ τηρεῖν τὴν πρὸσ αὐτοὺσ συμμαχίαν Οἱ δὲ Ἀκαρνᾶνεσ, πυνθανόμενοι τὴν τῶν Αἰτωλῶν ἔφοδον ἐπὶ σφᾶσ, τὰ μὲν ἀπαλγοῦντεσ ταῖσ ἐλπίσι, τὰ δὲ καὶ θυμομαχοῦντεσ, ἐπί τινα παράστασιν κατήντησαν.
(폴리비오스, Histories, book 9, chapter 40 3:1)
τοῦ μὲν γὰρ βασιλέωσ οὐθεὶσ οὐθένα λόγον ἐποιεῖτο, περὶ δὲ τῆσ Ἀρσινόησ, ἀνανεούμενοι τινὲσ μὲν τὴν ὀρφανίαν αὐτῆσ, ἔνιοι δὲ τὴν ἐξ ἀρχῆσ ἐν τῷ ζῆν ὕβριν, ἣν ὑπέμεινε, καὶ τὴν αἰκίαν, σὺν δὲ τούτοισ τὸ περὶ τὴν τελευτὴν ἀτύχημα, εἰσ τοσαύτην παράστασιν ἐνέπιπτον καὶ δυσθυμίαν ὥστε πλήρη γενέσθαι τὴν πόλιν στεναγμοῦ, δακρύων, οἰμωγῆσ ἀκαταπαύστου.
(폴리비오스, Histories, book 15, chapter 25 9:1)
καὶ ἦλθεν Ἀθηνόβιοσ φίλοσ τοῦ βασιλέωσ εἰσ Ἱερουσαλὴμ καὶ εἶδε τὴν δόξαν Σίμωνοσ καὶ κυλικεῖον μετὰ χρυσωμάτων καὶ ἀργυρωμάτων καὶ παράστασιν ἱκανὴν καὶ ἐξίστατο καὶ ἀπήγγειλεν αὐτῶ τοὺσ λόγουσ τοῦ βασιλέωσ.
(70인역 성경, Liber Maccabees I 15:32)

SEARCH

MENU NAVIGATION