헬라어 문장 내 검색 Language

ἣ μέχρι μὲν τούτων τῶν χρόνων οἱο͂ν πόλεωσ παράδειγμα κάλλουσ εἱστήκει, χειρουμένη μὲν εὐθὺσ ἐξ ὄψεωσ τούσ τε ἀπὸ γῆσ καὶ τοὺσ ἐκ θαλάττησ καταίροντασ, παρελθοῦσι δὲ εἴσω τὰ κάλλιστα ἀποφαίνουσα καὶ παρασκευάζουσα ὧν οὔτ’ ὀφθαλμῶν κόρον ἦν λαβεῖν οὔτε χρόνου διατριβῆσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παλινῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ καὶ τῷ ταύτησ ἀνοικισμῷ 5:6)
"εἰ δὲ τὸ γένοσ τῆσ ἑορτῆσ ἤρεσκεν, οὐκ ἂν ἐκοπίασε δήπου τὰ αὐτὰ ταῦτα παρασκευάζουσα ἡ βασίλεια καθάπερ ἐν τοῖσ Χουσὶν εὐωχοῦνται μὲν γὰρ κατ’ ἰδίαν, παρέχει δὲ ταῦτα ὁ καλέσασ ἐπὶ τὴν ἑστίασιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 24)
αὕτη μὲν ἴσωσ τελευταία καὶ πρὸσ ὀλίγον γιγνομένη καὶ μᾶλλον ἐλεεῖσθαι τοὺσ παθόντασ ἢ καταγελᾶσθαι παρασκευάζουσα·
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 118:2)
ὥσπερ [γὰρ] ὁ ἥλιοσ πᾶσαν τὴν οἰκουμ[ένη]ν ἐπέρχεται, τὰ[σ μὲν] ὡρ́ασ διακρίνων [εἰσ τὸ π]ρέπον καὶ καλῶ[σ πάντα καθ]ιστάσ, τοῖσ δὲ σ[ώφροσι καὶ ἐπ]ιεικέσι τ[ῶν ἀνθρώπ]ων ἐπιμ[ελούμενοσ κ]αὶ γεν[έσεωσ καὶ τροφῆ]σ καὶ [καρπ]ῶν κ[αὶ τῶν ἄ]λλων ἁ[πά]ντων τῶν εἰσ τὸν β[ίο]ν χρησίμων, οὕτωσ καὶ ἡ πόλισ ἡμῶν διατελε[ῖ το]ὺσ μὲν κακοὺσ κολάζο[υσα, τοῖσ] δὲ δικαίοισ β[οηθοῦσα], τὸ δὲ ἴσον ἀν[τὶ τῆσ ἀδι]κίασ ἅπασιν [ἀπονέμουσα, τ]οῖσ δὲ ἰδί[οισ κινδύνοισ κα]ὶ δαπάναι[σ κοινὴν ἄδει]αν τοῖσ Ἕλλη[σιν παρασκευ]άζουσα.
(히페레이데스, Speeches, [Ἐπιτάφιοσ] 5:1)
χωρὶσ δὲ τούτων αὐτὴ καθ’ ἑαυτὴν ἡ Λάμια τῷ βασιλεῖ παρασκευάζουσα δεῖπνον ἠργυρολόγησε πολλούσ.
(플루타르코스, Demetrius, chapter 27 2:2)
μετέωρα μείνῃ, διαχύσεισ ἀλύπουσ παρασκευάζουσα καὶ κόπουσ ἐκλεαίνουσα λανθάνοντασ.
(플루타르코스, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 17 4:1)
τὴν δὲ τῆσ ξένησ τῆσ Μεγαρικῆσ ἄγνοιαν συμβῆναι λέγουσι δι’ εὐκολίαν τινὰ καὶ ἀφέλειαν αὐτοῦ, πυνθανομένη γὰρ ἔρχεσθαι πρὸσ αὐτοὺσ τὸν στρατηγὸν τῶν Ἀχαιῶν ἐθορυβεῖτο παρασκευάζουσα δεῖπνον, οὐ παρόντοσ κατὰ τύχην τοῦ ἀνδρόσ, ἐν τούτῳ δὲ τοῦ Φιλοποίμενοσ εἰσελθόντοσ χλαμύδιον εὐτελὲσ ἔχοντοσ, οἰομένη τινὰ τῶν ὑπηρετῶν εἶναι καὶ πρόδρομον παρεκάλει τῆσ διακονίασ συνεφάψασθαι.
(플루타르코스, Philopoemen, chapter 2 1:2)
ἡ γὰρ ἐφεδρεία τῶν πεζῶν ἡ περὶ τὸν αἰγιαλὸν οὐχ οὕτωσ αὐτοὺσ ὤνησε, θάρσοσ παριστάνουσα πρὸσ τὸν κίνδυνον, ὡσ ἔβλαψε τὴν ἐλπίδα τῆσ σωτηρίασ ἑτοίμην παρασκευάζουσα.
(폴리비오스, Histories, book 3, chapter 96 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION