헬라어 문장 내 검색 Language

καί τισ τῶν παρασίτων καὶ κολάκων ἔφη τὸν Ποσειδῶ πέμπειν τῷ Νιττουνίῳ ἡμῶν τοὺσ ἰχθῦσ οὐ διὰ τῶν ἐν τῇ Ῥώμῃ ὅσον ὅσῳ τῶν τὸν ἰχθὺν πωλούντων, ἀλλὰ τοὺσ μὲν ἐξ Ἀντίου κεκομίσθαι, ἑτέρουσ δ’ ἐκ Ταρακινῶν καὶ τῶν καταντικρὺ νήσων Ποντίων, ἄλλουσ δ’ ἐκ Πύργων πόλισ δ’ αὕτη Τυρρηνική, οἱ γὰρ ἐν τῇ Ῥώμῃ ἰχθυοπῶλαι οὐδ’ ὀλίγον ἀποδέουσι τῶν κατὰ τὴν Ἀττικήν ποτε κωμῳδηθέντων περὶ ὧν Ἀντιφάνησ μὲν ἐν Νεανίσκοισ φησίν ἐγὼ τέωσ μὲν ᾠόμην τὰσ Γοργόνασ εἶναί τι λογοποίημα πρὸσ ἀγορὰν δ’ ὅταν ἔλθω, πεπίστευκ’ ἐμβλέπων γὰρ αὐτόθι τοῖσ ἰχθυοπώλαισ λίθινοσ εὐθὺσ γίνομαι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 4 1:1)
πολέμων γοῦν ὁ εἴτε Σάμιοσ ἢ Σικυώνιοσ εἴτ’ Ἀθηναῖοσ ὀνομαζόμενοσ χαίρει, ὡσ ὁ Μοψεάτησ ̔ Ἡρακλείδησ λέγει καταριθμούμενοσ αὐτὸν καὶ ἀπ’ ἄλλων πόλεων ἐπεκαλεῖτο δὲ καὶ στηλοκόπασ, ὡσ Ἡρόδικοσ ὁ Κρατήτειοσ εἴρηκε γράψασ περὶ παρασίτων φησὶν οὕτωσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 264)
"τὰ δ’ ἐπιμήνια θυέτω ὁ ἱερεὺσ μετὰ τῶν παρασίτων, οἱ δὲ παράσιτοι ἔστων ἐκ τῶν νόθων καὶ τῶν τούτων παίδων κατὰ τὰ πάτρια, ὃσδ’ ἂν μὴ ’θέλῃ παρασιτεῖν, εἰσαγέτω καὶ περὶ τούτων εἰσ τὸ δικαστήριον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 26 2:1)
ἔχεισ δὲ κἀκ τούτων, καλέ μου Οὐλπιανέ, ζητεῖν τίνεσ αἱ πρωτοπόσεισ γυναῖκεσ, ἀλλὰ μὴν περὶ γὰρ τῶν παρασίτων ὁ λόγοσ κἀν τῷ Ἀνακείῳ ἐπί τινοσ στήλησ γέγραπται·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 271)
"καὶ ὁ παράσιτοσ νῦν ἐπ’ ἄδοξον μετάκειται πρᾶγμα, πρότερον δ’ ἐκαλοῦντο παράσιτοι οἱ ἐπὶ τὴν τοῦ ἱεροῦ σίτου ἐκλογὴν αἱρούμενοι καὶ ἦν ἀρχεῖόν τι παρασίτων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 27 1:3)
ταὐτὰ ἱστορεῖ καὶ Φιλόχοροσ ἐν τῇ ἐπιγραφομένῃ Τετραπόλει μνημονεύων τῶν καταλεγομένων τῷ Ἡρακλεῖ παρασίτων καὶ Διόδωροσ ὁ Σινωπεὺσ κωμῳδιοποιὸσ ἐν Ἐπικλήρῳ, οὗ τὸ μαρτύριον ὀλίγον ὕστερον παραθήσομαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 27 2:1)
παρασίτων δ’ εἶναί φησι γένη δύο Ἄλεξισ ἐν Κυβερνήτῃ διὰ τούτων δύ’ ἐστί, Ναυσίνικε, παρασίτων γένη, ἓν μὲν τὸ κοινὸν καὶ κεκωμῳδημένον, οἱ μέλανεσ ἡμεῖσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 31 1:1)
ἵνα μὴ δὲ πολλὰ μακρολογῶ δι’ ἡμέρασ, τεκμήριόν τι παμμέγεθεσ οἶμαὶ γ’ ἐρεῖν, ὁ τῶν παρασίτων ὡσ τετίμηται βίοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 32 1:4)
ἦν δὲ καὶ ὁ Κόρυδοσ τῶν δι’ ὀνόματοσ παρασίτων, μνημονεύει δ’ αὐτοῦ Τιμοκλῆσ ἐν Ἐπιχαιρεκάκῳ οὕτωσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 391)
ἦν δὲ καὶ ὁ Φιλόξενοσ τῶν παρασίτων, ὡσ Ἀξιόνικοσ εἴρηκεν ἐν τῷ Χαλκιδικῷ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 402)
κοινῇ δὲ περὶ παρασίτων εἰρήκασι Τιμοκλῆσ μὲν ἐν Πύκτῃ, ἐπισιτίουσ καλῶν αὐτοὺσ ἐν τοῖσδε·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 501)
Δίφιλοσ δ’ ἐν Συνωρίδι ἑταίρασ δ’ ὄνομα ἡ Συνωρὶσ Εὐριπίδου μνησθεὶσ κύβοσ δέ τισ οὕτωσ καλεῖται Εὐριπίδησ παίζων καὶ πρὸσ τὸ τοῦ ποιητοῦ ὄνομα ἅμα καὶ περὶ παρασίτων, τάδε λέγει·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 511)
τοσαῦτα τοῦ Πλουτάρχου εἰπόντοσ περὶ παρασίτων διαδεξάμενοσ τὸν λόγον ὁ Δημόκριτοσ ἀλλὰ μὴν καὶ αὐτόσ, ἔφη, τὸ ποτίκολλον ἅτε ξύλον παρὰ ξύλῳ, ὡσ ὁ Θηβαῖοσ εἴρηκεν ποιητήσ, περὶ κολάκων ἐρῶ τι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 531)
ὁ καλὸσ εἶπεν Μένανδροσ, οὐ μακρὰν δ’ ἐστὶν ὁ κόλαξ τοῦ τῶν παρασίτων ὀνόματοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 53 1:1)
ὃσ πρῶτον μὲν κατεφρόνει τοῦ Ὀδυσσέωσ, ὅτι ἐκεῖνοσ μὲν ἐν ῥάκεσιν ἦν, αὐτὸσ δὲ ἐν πολυτελεῖ ἐσθῆτι καὶ ἔπινεν ἐκ χρυσῶν ποτηρίων καὶ τούτων οὐχ αὑτοῦ καὶ ἐδείπνει πολυτελῶσ οὐκ ἐκ τῶν πατρῴων, ἀλλὰ παρασιτῶν ἐπ̓ οἰκίασ ἀδεσπότου·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΟΜΗΡΟΥ ΚΑΙ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ. 31:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION