Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

πρώτην δ’ ἐξελθὼν στρατείαν τὴν ἐν τοῖσ μέρεσι καλουμένην, καὶ συμπαραπέμπων μετὰ τῶν ἡλικιωτῶν καὶ τῶν Ἀλκιβιάδου ξένων τὴν εἰσ Φλειοῦντα παραπομπήν, κινδύνου συμβάντοσ ἡμῖν περὶ τὴν Νεμεάδα καλουμένην χαράδραν, οὕτωσ ἠγωνισάμην, ὥστε ὑπὸ τῶν ἡγεμόνων ἐπαινεῖσθαι·
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1681)
οἵ τε ὑποστρατευσάμενοι αὐτῷ πανταχόθεν ἐπὶ τὴν παραπομπὴν ὡπλισμένοι συνέθεον καί, ὡσ ἕκαστοσ ἀφικνοῖτο, εὐθὺσ ἐσ κόσμον καθίσταντο·
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 12 3:9)
τοῦ δήμου δὲ αὐτοῖσ οὐ προσθέοντοσ ἠπόρουν καὶ ἐδεδοίκεσαν, τῇ μὲν βουλῇ, καὶ εἰ αὐτίκα ὑπ’ ἀγνοίασ καὶ θορύβου διέφυγε, θαρροῦντεσ ὅμωσ, συγγενέσι τε σφῶν καὶ φίλοισ οὖσι βαρυνομένοισ τε τὴν τυραννίδα ὁμοίωσ, τὸν δὲ δῆμον ὑφορώμενοι καὶ τοὺσ ἐστρατευμένουσ τῷ Καίσαρι πολλοὺσ ἐν τῇ πόλει τότε παρόντασ, τοὺσ μὲν ἄρτι τῆσ στρατείασ ἀφειμένουσ καὶ ἐσ κληρουχίασ διατεταγμένουσ, τοὺσ δὲ προαπῳκισμένουσ μέν, ἐσ δὲ παραπομπὴν τοῦ Καίσαροσ ἐξιόντοσ ἀφιγμένουσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 17 2:4)
ὁ μέν γε τῶν ἐκ τοῦ Πόντου πλοίων τὴν παραπομπὴν ἡμῖν ἔχει, ἡ δ’ ἀντ’ ἀμφοῖν τῶν χωρίων τούτων γίγνεται·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 7:11)
ὁ δὲ Χαρίδημοσ, ὃ ᾤετο χωρίον εὐπορώτατον εἶναι, ἐκέλευσεν καὶ εἴ τι νόμισμα ἔχουσιν ἤ τι ἄλλο σκεῦοσ ἀξιόλογον, εἰσ ἕτερον χωρίον ἀποστέλλειν, παραπομπὴν δὲ δώσειν·
(아리스토텔레스, 경제학, Book 2 108:2)
οὕτω δὴ καταπέμπει αὐτόν, στρατιὴν δοὺσ ἐσ παραπομπὴν ὡσ διὰ φιλίησ ἰόντι ὀλίγην.
(아리아노스, Indica, chapter 36 6:2)
ἔστι δὴ νόμῳ κατακλεῖσαι τοῦτο, παραπομπὴν ποιεῖν τῶν ἰχθύων, νυνδὶ Μάτων συνήρπακεν τοὺσ ἁλιέασ, καὶ δὴ Διογείτων νὴ Δία ἅπαντασ ἀναπέπεικεν ὡσ αὑτὸν φέρειν, κου’ δημοτικόν γε τοῦτο δρᾷ τοσαῦτα φλῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 29 2:1)
ἐπειδὴ προσήγγειλαν οἱ στρατηγοὶ ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ ὡσ ἄρα Λεωδάμαντα τὸν ναύαρχον καὶ τὰ μετ’ αὐτοῦ ἀποσταλέντα σκάφη εἴκοσι ἐπὶ τὴν τοῦ σίτου παραπομπὴν εἰσ Ἑλλήσποντον ὁ παρὰ Φιλίππου στρατηγὸσ Ἀμύντασ καταγήοχεν εἰσ Μακεδονίαν καὶ ἐν φυλακῇ ἔχει, ἐπιμεληθῆναι τοὺσ πρυτάνεισ καὶ τοὺσ στρατηγοὺσ ὅπωσ ἡ βουλὴ συναχθῇ καὶ αἱρεθῶσι πρέσβεισ πρὸσ Φίλιππον, οἳ παραγενόμενοι διαλέξονται πρὸσ αὐτὸν περὶ τοῦ ἀφεθῆναι τὸν ναύαρχον καὶ τὰ πλοῖα καὶ τοὺσ στρατιώτασ, καὶ εἰ μὲν δι’ ἄγνοιαν ταῦτα πεποίηκεν ὁ Ἀμύντασ, ὅτι οὐ μεμψιμοιρεῖ ὁ δῆμοσ οὐδέν·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 100:1)
τοιούτων τοίνυν μοι τῶν πραγμάτων συμβεβηκότων, καὶ τοῦ στρατηγοῦ ἅμα Τιμομάχου προστάξαντοσ πλεῖν ἐφ’ Ιἑρὸν ἐπὶ τὴν παραπομπὴν τοῦ σίτου καὶ μισθὸν οὐ διδόντοσ, εἰσαγγελθέντων δὲ ὅτι Βυζάντιοι καὶ Καλχηδόνιοι πάλιν κατάγουσι τὰ πλοῖα καὶ ἀναγκάζουσι τὸν σῖτον ἐξαιρεῖσθαι, δανεισάμενοσ ἐγὼ ἀργύριον παρ’ Ἀρχεδήμου μὲν τοῦ Ἀναφλυστίου πεντεκαίδεκα μνᾶσ ἐπίτοκον, ὀκτακοσίασ δὲ δραχμὰσ παρὰ Νικίππου τοῦ ναυκλήρου ναυτικὸν ἀνειλόμην, ὃσ ἔτυχεν ὢν ἐν Σηστῷ, ἐπόγδοον, σωθέντοσ δὲ τοῦ πλοίου Ἀθήναζε ἀποδοῦναι αὐτὸ καὶ τοὺσ τόκουσ, καὶ πέμψασ Εὐκτήμονα τὸν πεντηκόνταρχον εἰσ Λάμψακον, δοὺσ αὐτῷ ἀργύριον καὶ γράμματα πρὸσ τοὺσ ξένουσ τοῦ πατρὸσ τοῦ ἐμοῦ, ἐκέλευσά μοι αὐτὸν ναύτασ μισθώσασθαι ὡσ ἂν δύνηται ἀρίστουσ·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Πολυκλέα περὶ τοῦ Ἐπιτριηραρχήματος 22:1)
αὐτὸσ δὲ πεντηκόνταρχον ἕτερον λαβὼν ἀνηγόμην ἐπὶ τὴν παραπομπὴν τοῦ σίτου, καὶ ἐκεῖ περιέμεινα πέντε καὶ τετταράκοντα ἡμέρασ, ἑώσ ὁ ἔκπλουσ τῶν πλοίων τῶν μετ’ ἀρκτοῦρον ἐκ τοῦ Πόντου ἐγένετο.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Πολυκλέα περὶ τοῦ Ἐπιτριηραρχήματος 24:3)
μετὰ γὰρ τὴν παραπομπὴν τῶν πλοίων τὴν εἰσ Μαρώνειαν καὶ τὴν ἄφιξιν τὴν εἰσ Θάσον, ἀφικόμενοσ παρέπεμπε πάλιν ὁ Τιμόμαχοσ μετὰ τῶν Θασίων εἰσ τὴν Στρύμην σῖτον καὶ πελταστάσ, ὡσ παραληψόμενοσ αὐτὸσ τὸ χωρίον.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Πολυκλέα περὶ τοῦ Ἐπιτριηραρχήματος 26:2)
Ὑπὸ τὸν αὐτὸν δὲ καιρὸν παραγενόμενόσ τισ πρὸσ Ιὠνάθην καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ Σίμωνα τοὺσ Ἀμαραίου παῖδασ ἀπήγγειλεν αὐτοῖσ γάμον ἐπιτελοῦντασ καὶ τὴν νύμφην ἄγοντασ ἀπὸ Ναβαθὰ πόλεωσ θυγατέρα τινὸσ οὖσαν τῶν ἐπιφανῶν παρὰ τοῖσ Ἄραψιν, μέλλειν δὲ γίνεσθαι παραπομπὴν τῆσ κόρησ λαμπρὰν καὶ πολυτελῆ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 13 23:1)
δοὺσ ἐφόδια καὶ παραπομπὴν ἐξαπέστειλε προστάξασ ἐπιμελῶσ Ἀννίβᾳ διασαφεῖν περὶ τῶν ἀπηντημένων αὐτοῖσ.
(폴리비오스, Histories, book 15, chapter 5 7:1)
τούτων δὲ πάλιν ἀποτριβομένων αὐτὸν διὰ τὸ τάττεσθαι μετὰ Ῥοδίων, διεπέμπετο πρὸσ Κιβυράτασ, δεόμενοσ αὐτὸν δέξασθαι τῇ πόλει καὶ πέμψαι παραπομπήν.
(폴리비오스, Histories, book 30, chapter 9 13:1)
ἤδη δὲ παντάπασιν ἀποροῦντεσ Χάρητα διεπράξαντο σφίσι παραπέμψαι τὴν παραπομπήν.
(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Ζ, chapter 2 24:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION