Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τὸ δ’ ἔσχατον πάντων ὅτι, ἐάν τισ ἡμῖν καὶ σχολὴ γένηται ἀπ’ αὐτοῦ καὶ τραπώμεθα πρὸσ τὸ σκοπεῖν τι, ἐν ταῖσ ζητήσεσιν αὖ πανταχοῦ παραπῖπτον θόρυβον παρέχει καὶ ταραχὴν καὶ ἐκπλήττει, ὥστε μὴ δύνασθαι ὑπ’ αὐτοῦ καθορᾶν τἀληθέσ.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 126:2)
"τὸ δ’ ἔσχατον πάντων, ὅτι ἐάν τισ ἡμῖν καὶ σχολὴ γένηται ἀπ’ αὐτοῦ καὶ τραπώμεθα πρὸσ τὸ σκοπεῖν τι, ἐν ταῖσ ζητήσεσι πανταχοῦ παραπῖπτον θόρυβον παρέχει καὶ ταραχὴν καὶ ἐκπλήττει, ὥστε μὴ δύνασθαι ὑπ’ αὐτοῦ καθορᾶν τἀληθέσ, ἀλλὰ τῷ ὄντι ἡμῖν δέδεικται ὅτι εἰ μέλλομέν ποτε καθαρῶσ τι εἴσεσθαι, ἀπαλλακτέον αὐτοῦ καὶ αὐτῇ τῇ ψυχῇ θεατέον αὐτὰ τὰ πράγματα·
(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 13 2:6)
ὁ γὰρ δὴ χρόνοσ ἐκεῖνοσ ἤνεγκεν ἀνθρώπουσ χειρῶν μὲν ἔργοισ καὶ ποδῶν τάχεσι καὶ σωμάτων ῥώμαισ, ὡσ ἐοίκεν, ὑπερφυεῖσ καὶ ἀκαμάτουσ, πρὸσ οὐδὲν δὲ τῇ φύσει χρωμένουσ ἐπιεικὲσ οὐδὲ ὠφέλιμον, ἀλλ’ ὕβρει τε χαίροντασ ὑπερηφάνῳ, καὶ ἀπολαύοντασ τῆσ δυνάμεωσ ὠμότητι καὶ πικρίᾳ, καὶ τῷ κρατεῖν τε καὶ βιάζεσθαι καὶ διαφθείρειν τὸ παραπῖπτον, αἰδῶ δὲ καὶ δικαιοσύνην καὶ τὸ ἴσον καὶ τὸ φιλάνθρωπον, ὡσ ἀτολμίᾳ τοῦ ἀδικεῖν καὶ φόβῳ τοῦ ἀδικεῖσθαι τοὺσ πολλοὺσ ἐπαινοῦντασ, οὐδὲν οἰομένουσ προσήκειν τοῖσ πλέον ἔχειν δυναμένοισ.
(플루타르코스, chapter 6 4:1)
διὸ καὶ τοὺσ ἐπὶ πραγμάτων ταττομένουσ χρὴ τῶν τοιούτων οὐδενὸσ μᾶλλον φροντίζειν ὡσ τοῦ μὴ λανθάνειν τὰσ προαιρέσεισ τῶν διαλυομένων τὰσ ἔχθρασ ἢ συντιθεμένων τὰσ φιλίασ, πότε τοῖσ καιροῖσ εἴκοντεσ καὶ πότε ταῖσ ψυχαῖσ ἡττώμενοι ποιοῦνται τὰσ συνθήκασ, ἵνα τοὺσ μὲν ἐφέδρουσ νομίζοντεσ εἶναι τῶν καιρῶν ἀεὶ φυλάττωνται, τοῖσ δὲ πιστεύοντεσ ὡσ ὑπηκόοισ ἢ φίλοισ ἀληθινοῖσ πᾶν τὸ παραπῖπτον ἐξ ἑτοίμου παραγγέλλωσιν.
(폴리비오스, Histories, book 3, chapter 12 5:1)
τούτων γὰρ οἱ μὲν ἀντίοι συμπίπτοντεσ τοῖσ ὑποζυγίοισ, ὁπότε διαπτοηθεῖεν ἐκ τῆσ πληγῆσ, οἱ δὲ κατὰ τὴν εἰσ τοὔμπροσθεν ὁρμὴν ἐξωθοῦντεσ πᾶν τὸ παραπῖπτον ἐν ταῖσ δυσχωρίαισ, μεγάλην ἀπειργάζοντο ταραχήν.
(폴리비오스, Histories, book 3, chapter 51 5:2)
δεύτερον δὲ καὶ διὰ τὸ πάντων ὠφελιμώτατον αὐτὸν καὶ πρὸ τοῦ μέν, μάλιστα δὲ νῦν ὑπάρχειν, τῷ τὰσ ἐμπειρίασ καὶ τέχνασ ἐπὶ τοσοῦτον προκοπὴν εἰληφέναι καθ’ ἡμᾶσ ὥστε πᾶν τὸ παραπῖπτον ἐκ τῶν καιρῶν ὡσ ἂν εἰ μεθοδικῶσ δύνασθαι χειρίζειν τοὺσ φιλομαθοῦντασ.
(폴리비오스, Histories, book 9, chapter 2 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION