Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ τὸ μὲν διὰ χρόνου λέγειν σημεῖόν ἐστιν ἐπὶ τῶν καιρῶν καὶ τοῦ συμφέροντοσ ἀνδρὸσ πολιτευομένου, τὸ δὲ μηδεμίαν παραλείπειν ἡμέραν ἐργαζομένου καὶ μισθαρνοῦντοσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 220 1:3)
κράτιστον οὖν μοι εἶναι δοκεῖ ἐξ ἀρχῆσ ὑμᾶσ διδάσκειν πάντα τὰ γενόμενα καὶ παραλείπειν μηδέν.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 14:4)
ὅταν γὰρ παραλείπειν τι δοκῶν μὴ παραλείπῃσ, ἐνταῦθά ἐστιν ἡ ἀξιοπιστία, ὥσπερ ἐν τῷ πρὸσ Λεπτίνην, τὰ μὲν οὖν ἄλλα, ὅσα χρήσιμον ἑαυτὸν παρέσχεν οὗτοσ ὁ ἀνὴρ καὶ αὐτὸσ καὶ οἱ πρόγονοι, εἶτα παραλείψει ἐχρήσατο παραλείψω.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἀξιοπιστίασ. 21:3)
καίτοι πρὸσ ἅπασιν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τοῖσ ἄλλοισ οἷσ ἂν εἰπεῖν τισ ὑπὲρ Κτησιφῶντοσ ἔχοι, καὶ τοῦτ’ ἔμοιγε δοκεῖ καὶ μάλ’ εἰκότωσ ἂν λέγειν, ὅτι τῆσ ἡμετέρασ ἔχθρασ ἡμᾶσ ἐφ’ ἡμῶν αὐτῶν δίκαιον ἦν τὸν ἐξετασμὸν ποιεῖσθαι, οὐ τὸ μὲν πρὸσ ἀλλήλουσ ἀγωνίζεσθαι παραλείπειν, ἑτέρῳ δ’ ὅτῳ κακόν τι δώσομεν ζητεῖν·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 23:1)
περὶ δ’ ὧν οἴσετε τὴν ψῆφον νυνὶ καὶ περὶ ὧν οὗτοσ δημοσίᾳ πεπολιτευμένοσ οὐκ ὀλίγ’ ὑμᾶσ ἔβλαψεν, ἅ μοι παραλείπειν Εὐκτήμων ἐδόκει, βέλτιον δ’ ὑμᾶσ ἀκοῦσαι, ταῦτα διεξελθεῖν ἐν βραχέσιν πειράσομαι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 4:4)
ἡγοῦμαι τοίνυν καὶ περὶ τῆσ ἐνδείξεωσ, ἅ μοι παραλείπειν ἔδοξε Λυκοῦργοσ, βέλτιον εἶναι πρὸσ ὑμᾶσ εἰπεῖν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 85:1)
ὅταν δὲ βουληθῇ διαγνῶναι, τί τὸ κράτιστον ἐν ὅτῳ δή ποτε βίῳ καὶ τί τὸ βέλτιστον τῶν ὑπὸ ταὐτὸ γένοσ ἔργων, τὴν ἀκριβεστάτην ἐξέτασιν προσφέρειν καὶ μηδὲν παραλείπειν τῶν προσόντων αὐτοῖσ εἴτε κακῶν εἴτε ἀγαθῶν·
(디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 1 3:2)
τοὺσ γὰρ φίλουσ τοὺσ Ἀριστοβούλου μηδένα παραλείπειν καιρὸν ἔλεγεν συμβουλεύοντασ αὐτὸν ἀνελεῖν ὡσ τότε βεβαίωσ ἕξοντα τὴν ἀρχήν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 14 16:2)
ἔτι δὲ καὶ δίκαιον τὸν ἔπαινον, ὃσ μόνοσ ἆθλον τῶν κινδύνων τοῖσ ἀγαθοῖσ ἀνδράσιν ἐστί, τοῦτον, ἐπειδὴ καὶ ἐκεῖνοι εἰσ τὴν κοινὴν σωτηρίαν τῆσ πόλεωσ τὰσ ψυχὰσ <τὰσ> αὑτῶν ἀνήλωσαν, ἐν τοῖσ δημοσίοισ καὶ κοινοῖσ ἀγῶσι τῆσ πόλεωσ μὴ παραλείπειν.
(리쿠르고스, 연설, Κατὰ Λεωκράτους 63:3)
τῷ δὲ μὴ παραλείπειν μνήμην ἐνδελεχῆ παρεχόμενον, τούτῳ μάλιστ’ ἀεὶ πρεσβεύειν, δαπάνησ τε τῆσ διδομένησ ὑπὸ τύχησ τὸ μέτριον τοῖσ κεκμηκόσιν νέμοντα.
(플라톤, Laws, book 4 83:1)
δεῖ δὲ εἰσ δύναμιν μηδὲν παραλείπειν αὐτῷ, πάντα δὲ λόγον ἀφερμηνεύειν, ἵνα οὗτοσ τοῖσ ἄλλοισ μηνυτήσ τε ἅμα καὶ τροφεὺσ γίγνηται.
(플라톤, Laws, book 7 132:1)
ταῦτα δὲ συνελθόντεσ ἐξηγηταὶ καὶ ἱερεῖσ ἱέρειαί τε καὶ μάντεισ μετὰ νομοφυλάκων ταξάντων ἃ παραλείπειν ἀνάγκη τῷ νομοθέτῃ·
(플라톤, Laws, book 8 3:1)
ἐχθροῦ δὲ καὶ τὸ τιμωρίαν παραλείπειν καιροῦ παρασχόντοσ ἐπιεικέσ ἐστι.
(플루타르코스, De capienda ex inimicis utilitate, chapter, section 9 2:1)
καὶ ἀγελάστοισ καὶ πενθίμοισ θυσίαισ, εἰ μήτε παραλείπειν τὰ νενομισμένα καλῶσ ἔχει μήτε φύρειν τὰσ περὶ θεῶν δόξασ καὶ συνταράττειν ὑποψίαισ ἀτόποισ;
(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 692)
οἵ τε γὰρ στρατηγοὶ συνελθόντεσ ἐπὶ ταὐτὸ διεστασίασαν πρὸσ σφᾶσ ἐπὶ τοσοῦτον ὥστε μὴ μόνον τοὺσ κατὰ τῶν ἐχθρῶν παραλείπειν καιρούσ, ἀλλὰ καὶ κατὰ σφῶν αὐτῶν πολλὰσ ἀφορμὰσ διδόναι τοῖσ ὑπεναντίοισ διὰ τὴν πρὸσ ἀλλήλουσ φιλονικίαν.
(폴리비오스, Histories, book 1, chapter 82 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION