Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

διὸ δὴ καὶ προὐκρίθη μόνοσ ἐξ ἁπάντων, ὥσ φασι, τὴν χεῖρα ἐκτετακὼσ γραφῆναι, ὡσ τότε ἔτυχε τοῖσ στρατιώταισ παρακελευόμενοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 58:9)
καὶ Νέστωρ δὲ βόασ θύει Ποσειδῶνι παρὰ θαλάσσῃ διὰ τῶν φιλτάτων καὶ οἰκειοτάτων τέκνων, βασιλεὺσ ὢν καὶ πολλοὺσ ἔχων ὑπηκόουσ, τάδε παρακελευόμενοσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 15 2:7)
"τὰ στήθη παρακελευόμενοσ μυροῦν, ἐν οἷσ ἐστιν ἡ καρδία, ὡσ καὶ ταύτησ δηλονότι παρηγορουμένησ τοῖσ εὐώδεσι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 36 1:8)
ἄλλα, ξηροτροφικόν τε καὶ ὑγροτροφικὸν καὶ ἀερονομικὸν ἐπὶ ζῴων χερσαίων καὶ ἐνύγρων καὶ ἐναερίων ἐπιλέγει, ὥσπερ παρακελευόμενοσ τούτοισ τοῖσ ὀνοματοποιοῖσ φυλάττεσθαι τὴν καινότητα, γράφων καὶ κατὰ λέξιν τάδε·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 554)
μήτε πονεῖν παρακελευόμενοσ, τῶν δὲ ἄλλων ἀνθρώπων ἠμέλησεν, ὅμοιόσ ἐστι κυβερνήτῃ τοὺσ μὲν ναύτασ διαφθείροντι πλησμονῇτε καὶ ὕπνῳ δι’ ἡμέρασ, τῶν δ’ ἐπιβατῶν καὶ τῆσ νεὼσ ἀπολλυμένησ οὐδὲν φροντίζοντι.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 35:1)
ταῦτα δὲ διανοηθεὶσ ἀνεχώρησε μετὰ τῶν πρωτοστατῶν, δοὺσ τοῖσ μὲν πολεμίοισ ἄσημον ἔκκλιμα, τοῖσ δ’ ἰδίοισ δηλώσασ τὸν Ἄννωνοσ θάνατον καὶ παρακελευόμενοσ ἀναχωρεῖν ἐν τάξει πρὸσ τὸν γεώλοφον·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 12 6:2)
πυνθανόμενοσ δὲ Σέλευκον καταβαίνειν ἐκ τῶν ἄνω σατραπειῶν μετὰ μεγάλησ δυνάμεωσ, ἔπεμψέ τινασ τῶν φίλων εἰσ τὴν Ἑλλάδα πρὸσ Δημήτριον, παρακελευόμενοσ ἥκειν πρὸσ αὐτὸν μετὰ τῆσ δυνάμεωσ τὴν ταχίστην·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 109 5:1)
ὁ δ’ Ἕλωρισ εἰσ πολλὴν ἐμπεσὼν ἀπορίαν, αὐτὸσ μὲν μεθ’ ὧν εἶχεν ὑπέστη τοὺσ ἐπιφερομένουσ, τῶν δὲ φίλων τινὰσ ἀπέστειλεν ἐπὶ τὸ στρατόπεδον, ἐπισπεῦσαι τὰ πλήθη παρακελευόμενοσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 104 3:1)
καὶ τραπέντασ οὐκ ἀνίει διώκων Ιὤαβοσ, ἀλλ’ αὐτόσ τε ἐπέκειτο παρακελευόμενοσ τοὺσ ὁπλίτασ ἐκ ποδὸσ ἕπεσθαι καὶ μὴ κάμνειν ἀναιροῦντασ, οἵ τε ἀδελφοὶ προθύμωσ ἠγωνίσαντο, καὶ διαφανέστεροσ τῶν ἄλλων μάλιστα ὁ νεώτεροσ Ἀσάηλοσ, ὃσ ἐπὶ ποδῶν ὠκύτητι κλέοσ εἶχεν·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 17:2)
ἀνδρεῖοσ γὰρ ἦν, ὡσ οὐκ ἄλλοσ τισ, ἐν δὲ τοῖσ ὑπὲρ τῶν ὑπηκόων ἀγῶσι πρῶτοσ ἐπὶ τοὺσ κινδύνουσ ὡρ́μα, τῷ πονεῖν καὶ μάχεσθαι παρακελευόμενοσ τοὺσ στρατιώτασ ἐπὶ τὰσ παρατάξεισ ἀλλ’ οὐχὶ τῷ προστάττειν ὡσ δεσπότησ, νοῆσαί τε καὶ συνιδεῖν καὶ περὶ τῶν μελλόντων καὶ τῆσ τῶν ἐνεστηκότων οἰκονομίασ ἱκανώτατοσ, σώφρων ἐπιεικὴσ χρηστὸσ πρὸσ τοὺσ ἐν συμφοραῖσ ὑπάρχοντασ δίκαιοσ φιλάνθρωποσ, ἃ μόνοισ δικαιότατα βασιλεῦσιν εἶναι προσῆκε, μηδὲν ὅλωσ παρὰ τοσοῦτο μέγεθοσ ἐξουσίασ ἁμαρτὼν ἢ τὸ περὶ τὴν Οὐρία γυναῖκα.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 480:2)
τοὺσ δὲ λόγουσ Εὐρυκλῆσ Ἀντιπάτρῳ τούτουσ ἀνέφερεν, λέγων μὲν ὡσ οὐχ ἕνεκα σοῦ τοῦτ’ αὐτὸν ποιεῖν, νικᾶσθαι δὲ ὑπὸ σοῦ τιμώμενοσ τῷ μεγέθει τοῦ πράγματοσ καὶ φυλάττεσθαι παρακελευόμενοσ τὸν Ἀλέξανδρον·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 361:2)
ἔτι δὲ ὁ μὲν χαῖρε εἰπὼν μόνον εὐφήμῳ τῇ ἀρχῇ ἐχρήσατο, καὶ ἔστιν εὐχὴ το πρᾶγμα, ὁ δὲ ὑγιαίνειν παρακελευόμενοσ καὶ χρήσιμόν τι δρᾷ καὶ ὑπομιμνήσκει τῶν πρὸσ τὸ ὑγιαίνειν συντελούντων, καὶ οὐ συνεύχεται μόνον, ἀλλὰ καὶ παραγγέλλει.
(루키아노스, Pro lapsu inter salutandum 24:1)
ἕπεσθαι γάρ οἱ παρακελευόμενοσ, ὑποδεικνὺσ τὰ Δημοσθένουσ ἴχνη καὶ Πλάτωνοσ καὶ ἄλλων τινῶν, μεγάλα μὲν καὶ ὑπὲρ τοὺσ νῦν, ἀμαυρὰ δὲ ἤδη καὶ ἀσαφῆ τὰ πολλὰ ὑπὸ τοῦ χρόνου, φήσει ^ εὐδαίμονά σε ἔσεσθαι καὶ νόμῳ γαμήσειν τὴν Ῥητορικήν, εἰ κατὰ τούτων ὁδεύσειασ ὥσπερ οἱ ἐπὶ τῶν κάλων βαίνοντεσ·
(루키아노스, Rhetorum praeceptor, (no name) 9:2)
Ἕκτωρ γὰρ τοῖσ Τρωσὶ παρακελευόμενοσ ὑπὲρ τῆσ πατρίδοσ τάδ’ εἴρηκεν·
(리쿠르고스, 연설, Κατὰ Λεωκράτους 139:1)
ἁλῷσ ἔτι τοῦτο πράττων, ἀποθανῇ" ‐ εἰ οὖν με, ὅπερ εἶπον, ἐπὶ τούτοισ ἀφίοιτε, εἴποιμ’ ἂν ὑμῖν ὅτι "ἐγὼ ὑμᾶσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ἀσπάζομαι μὲν καὶ φιλῶ, πείσομαι δὲ μᾶλλον τῷ θεῷ ἢ ὑμῖν, καὶ ἑώσπερ ἂν ἐμπνέω καὶ οἱο͂́σ τε ὦ, οὐ μὴ παύσωμαι φιλοσοφῶν καὶ ὑμῖν παρακελευόμενόσ τε καὶ ἐνδεικνύμενοσ ὅτῳ ἂν ἀεὶ ἐντυγχάνω ὑμῶν, λέγων οἱᾶ́περ εἰώθα, ὅτι ὦ ἄριστε ἀνδρῶν, Ἀθηναῖοσ ὤν, πόλεωσ τῆσ μεγίστησ καὶ εὐδοκιμωτάτησ εἰσ σοφίαν καὶ ἰσχύν, χρημάτων μὲν οὐκ αἰσχύνῃ ἐπιμελούμενοσ ὅπωσ σοι ἔσται ὡσ πλεῖστα, καὶ δόξησ καὶ τιμῆσ, φρονήσεωσ δὲ καὶ ἀληθείασ καὶ τῆσ ψυχῆσ ὅπωσ ὡσ βελτίστη ἔσται οὐκ ἐπιμελῇ οὐδὲ φροντίζεισ;
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Ἀπολογία Σωκράτους 133:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION