Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἔπειτα οὐκ ἀναιρεῖ τοὺσ παρ’ ἡμῶν ἐλέγχουσ ἡ παραίτησισ αὕτη, ἀλλὰ καὶ οὕτωσ ἐναντία φαίνοιτ’ ἂν εἰρηκὼσ αὐτὸσ ἑαυτῷ, εἰ διττὴν εἶναι τὴν ῥητορικὴν ἀξιῶν, εἶθ’ ὡσ μιᾶσ καὶ ἁπλῆσ τινοσ οὕτωσ τὴν κατηγορίαν πεποίηται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 110:4)
εἰ γὰρ αὕτη μία ἐστὶ καὶ ἀληθὴσ καὶ δικαία καὶ ἀποχρῶσα μόνη πασῶν ἀπολογία καὶ παραίτησισ ὑπὲρ Πλάτωνοσ, περὶ ὧν ὁ τύραννοσ ἐπλημμέλει, καὶ συνὼν ἐκείνῳ καὶ πάλιν καθ’ αὑτὸν γενόμενοσ, ὅτι καὶ πρὶν ἰδεῖν Πλάτωνα καὶ τῶν ἐκείνου λόγων ἀκοῦσαι πολλὰ καὶ παντοῖα ἐδεδράκει, τί κωλύει καὶ ὑπὲρ ἐκείνων τὸ μὲν ἐξ ἴσου τὰ τοῦ δήμου τοῖσ τῶν τυράννων εἶναι, μὴ λέγειν, ἀλλὰ καὶ τὰ πρὸ τῆσ ἐκείνων πολιτείασ ἐλάττω τῶν ὑπὸ τῶν τυράννων ἐξ ἀρχῆσ ἡμαρτημένων εἶναι, καὶ τὰ παρ’ αὐτὴν τὴν πολιτείαν μὴ τῆσ ἴσησ ἄξια μέμψεωσ, ὅσησπερ τὰ τοῖσ τυράννοισ, ἀφ’ οὗ Πλάτωνα προσίεντο·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 127:3)
καίτοι οἱ μὲν τοιαυτὶ προϊσχόμενοι τότε οὐ παντελῶσ ἀσύγγνωστ’ ἂν λέγειν ἐδόκουν, ἡμῖν δ’ οὕτω διατεθεῖσιν οὐδ’ ἡτισοῦν παρ’ οὐδενὸσ παραίτησισ ἔσται, ἀλλὰ καὶ ἀπιστήσουσιν ἅπαντεσ, εὖ οἶδα, ὁμοῦ μὲν τὴν ἡμετέραν μεγαλοψυχίαν, καὶ πρὸσ τοὺσ πονηροτάτουσ εἰδότεσ, ὁμοῦ δὲ καὶ τῶν ἀμηχάνων νομίζοντεσ εἶναι τοὺσ τῶν δεόντων πᾶσιν ἁπλῶσ καθεστηκότασ συμβούλουσ ἡμᾶσ ἔπειτα καθ’ ἡμῶν αὐτῶν συμβούλῳ τῷ Λεπτίνῃ κεχρῆσθαι, ὡσ ταῦτ’ ἔχειν ψηφίζεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 69:5)
οὐδὲν ποικίλον οὐδὲ σοφόν, ἀλλ’ ὅτι τοὺσ παρὰ τῶν ἄρχειν βουλομένων ἢ διαφθείρειν τὴν Ἑλλάδα χρήματα λαμβάνοντασ ἅπαντεσ ἐμίσουν, καὶ χαλεπώτατον ἦν τὸ δωροδοκοῦντ’ ἐλεγχθῆναι, καὶ τιμωρίᾳ μεγίστῃ τοῦτον ἐκόλαζον, καὶ παραίτησισ οὐδεμί’ ἦν οὐδὲ συγγνώμη.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Γ 44:2)
προσάγουσι δὲ δύο πρὸσ τούτοισ ἐρίφουσ, ὧν ὁ μὲν ζῶν εἰσ τὴν ὑπερόριον ἐρημίαν πέμπεται ἀποτροπιασμὸσ καὶ παραίτησισ τοῦ πλήθουσ παντὸσ ὑπὲρ ἁμαρτημάτων ἐσόμενοσ, τὸν δ’ ἐν τοῖσ προαστείοισ εἰσ καθαρώτατον ἄγοντεσ χωρίον αὐτόθι σὺν αὐτῇ καίουσι τῇ δορᾷ μηδὲν ὅλωσ καθάραντεσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 306:1)
τοιγαροῦν ἀπὸ τῆσ πρώτησ εὐθὺσ αἰσθήσεωσ αὐτοὺσ ἐκμανθάνοντεσ ἔχομεν ἐν ταῖσ ψυχαῖσ ὥσπερ ἐγκεχαραγμένουσ, καὶ σπάνιοσ μὲν ὁ παραβαίνων, ἀδύνατοσ δ’ ἡ τῆσ κολάσεωσ παραίτησισ.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ ἀντιρρητικὸσ λόγοσ β. 131:2)
εἰ δέ τισ τοῦτο πράξειεν, οὐδεμία θανάτου παραίτησισ, οὔτ’ εἰ βιάσαιτο παρθένον ἑτέρῳ προωμολογημένην, οὔτ’ εἰ πείσειεν γεγαμημένην.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ ἀντιρρητικὸσ λόγοσ β. 160:5)
ἐὰν δὲ τῷ ἀπελευθερωθέντι ἢ καὶ τῶν ἄλλων τῳ ξένων οὐσία πλείων γίγνηται τοῦ τρίτου μεγέθει τιμήματοσ, ᾗ ἂν τοῦτο ἡμέρᾳ γένηται, τριάκοντα ἡμερῶν ἀπὸ ταύτησ τῆσ ἡμέρασ λαβὼν ἀπίτω τὰ ἑαυτοῦ, καὶ μηδεμία τῆσ μονῆσ παραίτησισ ἔτι τούτῳ παρ’ ἀρχόντων γιγνέσθω·
(플라톤, Laws, book 11 15:3)
"φοβούμενοσ οὖν καὶ ταραττόμενοσ τὸ μαντεῖον κατέφυγε, καὶ περὶ τῆσ ἁμαρτίασ ἠρώτα τὸν θεὸν εἴ τισ εἰή παραίτησισ ἢ λύσισ·
(플루타르코스, De Pythiae oraculis, section 203)

SEARCH

MENU NAVIGATION