Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οἱ δέ, θεοῦ σφᾶσ ἐπὶ μετάνοιαν ἄγοντοσ, τὸ ἁμάρτημα ᾐδοῦντο καὶ τοῦ Καίσαροσ αὐτοῖσ ἐπιμεμφομένου τε πράωσ καὶ συγγνώμην διδόντοσ ἔτι μᾶλλον ἠρεθίζοντο καθ’ ἑαυτῶν καὶ ἐκ παραδόξου μεταβολῆσ ἐκέλευον τῷ πατρίῳ νόμῳ διακληρώσαντα αὑτοὺσ τὸ δέκατον μέροσ ἀναιρεῖν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 10 1:2)
ὧδε μὲν δὴ Κάσσιοσ ἐκ παραδόξου δυώδεκα τελῶν ἀθρόωσ ἐκράτει καὶ Δολοβέλλαν ἐκ τῆσ Ἀσίασ σὺν δύο τέλεσιν ἐλθόντα τε καὶ ἐσ Λαοδίκειαν ὑπὸ οἰκειότητοσ ἐσδεχθέντα περικαθήμενοσ ἐπολιόρκει.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 11 2:5)
οὕτω μὲν ὁ Κάσσιοσ ἐκ παραδόξου δυώδεκα τελῶν ἀρίστων ἀθρόωσ ἐκράτει.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 8 3:4)
τούτουσ διερριμμένουσ οἱ Ῥωμαῖοι σπουδῇ συνῆγον, καὶ γενομένουσ ἐσ ὀκτακοσίουσ κατήγαγόν τε καὶ συνῴκισαν μετὰ τόνδε τὸν πόλεμον αὖθισ ἐσ τὴν πατρίδα, ἀγάμενοι τῆσ τε περὶ σφᾶσ εὐνοίασ καὶ τοῦ παραδόξου τῆσ προθυμίασ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5 3:8)
Ἡράκλεισ, ὡσ διαρρήδην καὶ περιφανῶσ Αἰσχίνησ ὁ τοῦ Πλάτωνοσ συμφοιτητὴσ μαρτυρεῖ Πλάτωνι ταῦθ’ ἃ μικρῷ πρόσθεν παρεσχόμεθα αὐτοῦ πολλῷ καὶ ἀνθρωπινώτερα καὶ πρὸσ θεῶν εἶναι καλλίονα ὧν ἕνεκα τοῦ παραδόξου συνεσκεύακεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 17:1)
οὐδ’ ἂν εἷσ ταῦτα φήσειε, καὶ ταῦθ’ ὅτι οὐ τοῦ παραδόξου λέγεται χάριν, ἀλλ’ ἀμήχανον ἄλλωσ ἔχειν, αὐτὰ κατηγορεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 9:9)
ἄλλοσ τοῖσ προδιαβεβλημένοισ καὶ ἀνθρώποισ καὶ πράγμασιν, ἢ δοκοῦσι, τὸ λέγειν τὴν αἰτίαν τοῦ παραδόξου·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 23 24:1)
τοῦτο δ’ ἐστὶν ἐκ τῶν πρὸσ τὸν ἀκροατήν, εἰ περὶ παραδόξου λόγοσ ἢ περὶ χαλεποῦ ἢ περὶ τεθρυλημένου πολλοῖσ, ὥστε συγγνώμην ἔχειν, οἱο͂ν Χοιρίλοσ νῦν δ’ ὅτε πάντα δέδασται.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 14 4:2)
ὁ γὰρ ἀπονενοημένοσ ἅπασ ἑαυτὸν μὲν προεῖται καὶ τὴν ἐκ λογισμοῦ σωτηρίαν, ἐκ δὲ τοῦ παραδόξου καὶ παραλόγου, ἐὰν ἄρα σωθῇ, σῴζεται.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 38:5)
παραδόξου δ’ εἶναι δοκοῦντοσ τοῦ μὴ πᾶσαν ἔχειν ἐξουσίαν τὸν βασιλέα τῆσ καθ’ ἡμέραν τροφῆσ, πολλῷ θαυμασιώτερον ἦν τὸ μήτε δικάζειν μήτε χρηματίζειν τὸ τυχὸν αὐτοῖσ ἐξεῖναι, μηδὲ τιμωρήσασθαι μηδένα δι’ ὕβριν ἢ διὰ θυμὸν ἤ τινα ἄλλην αἰτίαν ἄδικον, ἀλλὰ καθάπερ οἱ περὶ ἑκάστων κείμενοι νόμοι προσέταττον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 71 1:1)
μεγάλησ δ’ οὔσησ καὶ παραδόξου τῆσ ἐπιβολῆσ, ἡ τύχη συνεργήσασα ταῖσ ἐπινοίαισ αὐτῶν καὶ τὸ τέλοσ οἰκεῖον περιεποίησε τῆσ πράξεωσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 36 5:1)
παραδόξου δ’ εἶναι δοκοῦντοσ τοῦ πράγματοσ καὶ μύθῳ πεπλασμένῳ παραπλησίου, πειρῶνταί τινεσ τῶν φυσικῶν αἰτίασ ἀποδιδόναι τοῦ γινομένου τοιαύτασ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 51 1:1)
μετὰ δὲ ταῦτα Αὔγη μὲν ἀπηλλάγη πρὸσ τὸν Ναύπλιον, καὶ καταντήσασα τῆσ Ἀργείασ εἰσ τὸν ἐν Ναυπλίᾳ λιμένα παραδόξου σωτηρίασ ἔτυχεν·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 33 9:3)
οἱ δὲ Κυζικηνοὶ παραδόξου τῆσ ἐπιθέσεωσ γενομένησ καὶ τῶν μὲν πλείστων ἐπὶ τῆσ χώρασ ἀπειλημμένων, ὀλίγων δ’ ὄντων τῶν ὑπολελειμμένων ἀπαράσκευοι παντελῶσ ὑπῆρχον πρὸσ τὴν πολιορκίαν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 18, chapter 51 2:2)
παραδόξου δὲ καὶ ταχείασ τῆσ περὶ τὸν Εὐμενῆ γενομένησ αὐξήσεωσ Πτολεμαῖοσ μὲν μετὰ στόλου πλεύσασ εἰσ Ζεφύριον τῆσ Κιλικίασ διεπέμπετο πρὸσ τοὺσ τῶν ἀργυρασπίδων ἡγεμόνασ, παρακαλῶν μὴ προσέχειν τῷ Εὐμενεῖ, καθ’ οὗ πάντεσ Μακεδόνεσ θάνατον κατέγνωσαν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 18, chapter 62 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION