Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἄλογον δ’ ἤδη καὶ τὸ βιασάμενον ἐσ τὴν ἀρχὴν ῥιψοκινδύνωσ, ἐπείτε ἐγκρατὴσ ἐγένετο, ἑκόντα ἀποθέσθαι καὶ παράδοξον, οἱο͂ν οὔπω τι ἕτερον, τὸ μὴ δεῖσαι νεότητοσ ἐν τῷδε τῷ πολέμῳ πλέον μυριάδων δέκα ἀνῃρημένησ καὶ τῶν ἐχθρῶν αὐτὸν ἀνελόντα βουλευτὰσ μὲν ἐνενήκοντα, ὑπάτουσ δ’ ἐσ πεντεκαίδεκα, ἀπὸ δὲ τῶν καλουμένων ἱππέων δισχιλίουσ καὶ ἑξακοσίουσ σὺν τοῖσ ἐξεληλαμένοισ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 12 1:5)
ὧδε δή με ἔχοντα θορύβου καὶ μερίμνησ καὶ δέουσ, ὅτε οὐκ ἦν γνώμησ παράδοξον οὐδὲ ἀπορῆσαι, σκοποῦντεσ εὑρήσετε, ἔνθα μὲν ἔδει τόλμησ, θρασύτατον, ἔνθα δὲ ὑποκρίσεωσ, εὐμήχανον.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 5 4:5)
ὁ δὲ τὸν μὲν παῖδα Κυζικηνοῖσ ἀνατρέφειν παρέδωκε, μέχρι σχολάσειεν ἐπὶ τὴν βασιλείαν καταγαγεῖν, ἐν δὲ τοῖσ θησαυροῖσ εὑρ͂ε παράδοξον χρυσίου τι πλῆθοσ καὶ ἀργύρου.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 10 1:8)
ἐκείνουσ μὲν ἐκπλήξει τὸ ἀδόκητον τῆσ ἐφόδου καὶ τὸ παράδοξον τοῦ ἔργου, τῶν ὀλιγωτέρων προεπιχειρούντων·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 4 1:7)
τάχα δ’ αὐτὸν καὶ τὸ παράδοξον τῆσ νίκησ ἀγαπᾶν ἐποίει.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3:2)
καὶ μὴν τό γε παράδοξον πλεῖστον ἐν τοῖσ ὁράμασι τοῦ θεοῦ, οἱο͂ν τὸν μὲν γύψου πίνειν, τὸν δὲ κωνείου, τὸν δὲ γυμνοῦσθαι καὶ λούειν ψυχρῷ, θέρμησ οὐδ’ ὅλωσ, ὡσ ἄν τισ δόξαι, δεόμενον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λαλιὰ εἰσ Ἀσκληπιόν 3:14)
οἱ μὲν γὰρ ἄλλοι πάντεσ τὸ τῶν νεῶν πλῆθοσ καὶ τὴν προθυμίαν τῆσ πόλεωσ καὶ τὰσ πράξεισ ἐγκωμιάζουσιν, ἐγὼ δὲ, εἰ καὶ παράδοξον εἰπεῖν, ἕν τι φημὶ πάντασ αὐτοὺσ παραλιπεῖν, οὐδενὸσ ἧττον τούτων ἄξιον ἰδεῖν καὶ θαυμάσαι, ὃ νῦν αὐτὸσ εἰσ μέσον θήσω, τἀληθὲσ οὐκ αἰσχυνθείσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 44:2)
ἀλλ’, εἴ γέ τι δεῖ καὶ παράδοξον εἰπεῖν, τοὐναντίον μοι δοκοῦσι δρᾶν ἢ βούλονται·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 72:3)
οἵ τε γὰρ νεωκόροι ἐν τούτῳ ὄντεσ ἡλικίασ καὶ πάντεσ οἱ περὶ τὸν θεὸν θεραπευταὶ καὶ τάξεισ ἔχοντεσ ὡμολόγουν ἀεὶ δή ποτε μηδένα πω τῶν πάντων συνειδέναι τοσαῦτα τμηθέντα, πλήν γε Ἰσχύρωνοσ, εἶναι δ’ ἐν τοῖσ παράδοξον τό γ’ ἐκείνου, ἀλλὰ καὶ ὣσ ὑπερβάλλειν τὸ καθ’ ἡμᾶσ ἄνευ τῶν ἄλλων παραδόξων, ἃ προσῆν ταῖσ φλεβοτομίαισ, οἱο͂́ν περ οὖν καὶ τότε εὐθέωσ συνέβη.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 11:7)
ἕτερον δὲ πρὸσ τούτοισ ἐνθυμήθητε, εἰ καί τῳ παράδοξον φανεῖται, τὰ τῶν Ἀθηναίων ἁμαρτήματα ἐκείνουσ μὲν σώζει, φιλανθρωπεύσασθαι δ’ ἡμᾶσ ἀναγκάζει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Ἀθηναίουσ εἰρήνης 2:15)
εἰ δέ τισ ἡγεῖται παράδοξον ἡμᾶσ ὑπὲρ ὑμῶν πεφοβημένουσ ἥκειν, ἐνθυμείσθω κἀκεῖνο, ὡσ παράδοξον Φίλιππον ἐφ’ ἡμᾶσ ὑπὲρ τῶν ὑμετέρων ἐγκλημάτων ἔρχεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 9:2)
παράδοξον μὲν οὖν οἶδα ἐρῶν λόγον, οὐ μὴν ἀνόητόν γε, ὡσ οἶμαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπιστολὴ περὶ Σμύρνης 2:8)
καίτοι παράδοξον ποιῶ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 10:5)
ὧν ἀξίουσ εἶναι δεῖ, λογιζομένουσ, εἰ καὶ παράδοξον εἰπεῖν τὴν πρώτην, ὅτι καὶ ῥᾷον ὑμῖν ἐστιν ἤπερ ἐκείνοισ τότε ἔχειν ὅσα χρὴ τελέσασθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 14:1)
ἔπειτα καὶ τὸ εἰκὸσ οὕτω σώζεται, ὡσ πάντεσ μᾶλλον ἢ Περικλῆσ ἐπηρκὼσ ἂν εἰή λαλεῖν αὐτοὺσ, καὶ τοσοῦτον ἥττων ἐκείνου ἡ αἰτία ‐ καὶ μηδεὶσ θαυμάσῃ τὸ παράδοξον ‐ ὅσῳπερ ἀμείνων ἦν λέγειν, εἰ δὴ τοῦτό γ’ ἀληθέσ ἐστιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 13:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION