Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καίτοι πυνθάνομαί γ’ αὐτὸν μέλλειν λέγειν, ὡσ οὐ δίκαια ποιῶ παραβάλλων αὐτῷ τὰ τῶν προγόνων ἔργα·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 189 1:1)
οὐ μὴν ἀλλ’, ὅπερ ἀρτίωσ εἶπον, οὐκ ἴσα ἴσοισ παραβάλλων δίειμι, ἀλλ’ οὐκ ὄντων ἑτέρων παραδειγμάτων ἀναγκάζομαι τοῖσ οὖσι χρῆσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 12:8)
εἰ δὲ ταῦτα μὲν κοινοῦ τινοσ κέρδουσ ἕνεχ’ εὑρέθη καὶ τοῦ τὰ γιγνόμενα δύνασθαι συντελεῖν, ἀτελείασ δὲ οὐδὲν μᾶλλον ταῖσ λειτουργίαισ ἐχθρὸν ‐ ὅταν δὲ ταύτασ λέγω, τὴν πόλιν λέγω, δι’ ὧν ταύτῃ τὸ σώζεσθαι ‐ τί περιττὰ συλλογίζει καὶ σοφιστὴσ ὧν οὐκ ἔξεστι γίγνει, τὴν μὲν πρὸσ ἃ μὴ χρὴ παραβάλλων, ἡμᾶσ δ’ ἐντεῦθεν ὡσ ἀγαθοῦ τινοσ ταύτησ ἀντέχεσθαι πείθων;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 25:6)
ὥσπερ Σωκράτησ ὁ γέρων ἔλεγε τὸν πτύελον καὶ τὰσ τρίχασ καὶ τοὺσ ὄνυχασ παραβάλλων, καὶ τὰ μόρια ὅτι ῥιπτοῦμεν τὰ ἄχρηστα, καὶ τέλοσ τὸ σῶμα, ὅταν ἀποθάνῃ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 17:3)
ἐπεὶ αὐτόν γε τὸν Ἀντισθένην παραβάλλων πρὸσ τοὺσ λόγουσ ἐνίοτε ἤλεγχεν ὡσ πολὺ μαλακώτερον, καὶ ἔφη αὐτὸν εἶναι σάλπιγγα λοιδορῶν·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΑΡΕΤΗΣ. 2:1)
ἐγὼ δὲ τούτων ἐμνήσθην οὔτε ὑμᾶσ ἐπαίρων οὔτε τοῖσ συνήθωσ ὑμνοῦσιν αὐτὰ ῥήτορσιν ἢ ποιηταῖσ παραβάλλων ἐμαυτόν.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 52:1)
οὐκ ἔθρεψάσ σου τὴν ἕξιν ταύτην παραβάλλων αὐτῇ τὰ οἰκεῖα ἔργα;
(에픽테토스, Works, book 3, Πρὸσ τοὺσ ἀποπίπτοντασ ὧν προέθεντο. 8:4)
Ἆῤ οὖν περιῄεισ ἅπαντασ ἐν κύκλῳ τοὺσ ἐν τῇ πόλει καπήλουσ ἀπογευόμενοσ καὶ παραβάλλων καὶ ἀντεξετάζων τοὺσ οἴνουσ;
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 118:4)
ἔπειτα ἔμοιγ’ ἐδόκει, ὦ Ἀριστόφανεσ, τὸ σὸν δὴ τοῦτο, καὶ ἐκεῖ διαπορεύεσθαι ὥσπερ καὶ ἐνθάδε, βρενθυόμενοσ καὶ τὠφθαλμὼ παραβάλλων, ἠρέμα παρασκοπῶν καὶ τοὺσ φιλίουσ καὶ τοὺσ πολεμίουσ, δῆλοσ ὢν παντὶ καὶ πάνυ πόρρωθεν ὅτι εἴ τισ ἅψεται τούτου τοῦ ἀνδρόσ, μάλα ἐρρωμένωσ ἀμυνεῖται.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 520:1)
λέγεται γὰρ ὅτι καὶ τῆσ μητρὸσ ἀπόρρητον ἐπιστολὴν λύσαντοσ αὐτοῦ καὶ σιωπῇ πρὸσ ἑαυτὸν ἀναγιγνώσκοντοσ, Ἡφαιστίων ἀτρέμα παραβάλλων τὴν κεφαλὴν συνανεγίγνωσκεν·
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 7 6:3)
εἰ δὲ τούτων καὶ τῶν ὁμοίων ἀνδρῶν ἕκαστοσ πένησ μὲν ἢ πλούσιοσ ἢ ἀσθενὴσ ἢ ἰσχυρὸσ ἢ ἄμορφοσ ἢ καλὸσ ἢ εὔγηρωσ ἢ ὠκύμοροσ διὰ τύχην γέγονε μέγαν δὲ στρατηγὸν καὶ μέγαν νομοθέτην καὶ μέγαν ἐν ἀρχαῖσ καὶ πολιτείαισ ἕκαστοσ ἑαυτὸν ἀρετῇ καὶ λόγῳ παρέσχηκε, φέρε θεῶ τὸν Ἀλέξανδρον ἅπασι παραβάλλων.
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 12 3:8)
λέγεται γὰρ ὅτι καὶ τῆσ μητρὸσ ἀπόρρητον ἐπιστολὴν λύσαντοσ αὐτοῦ καὶ σιωπῇ πρὸσ ἑαυτὸν ἀναγιγνώσκοντοσ, Ἡφαιστίων ἀτρέμα παραβάλλων τὴν κεφαλὴν συνανεγίγνωσκεν·
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 7 19:2)
παρέσχηκε, φέρε θεῶ τὸν Ἀλέξανδρον ἅπασι παραβάλλων.
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 13 3:1)
στρέφεσθαι καὶ δάκρυα ἐκπίπτειν, ἀλλ’ ὅ γε προκόπτων ἀληθῶσ, μᾶλλον ἔργοισ καὶ πράξεσιν ἀνδρὸσ ἀγαθοῦ καὶ τελείου παραβάλλων ἑαυτόν, ἅμα τῷ συνειδότι τοῦ ἐνδεοῦσ δακνόμενοσ καὶ δι’ ἐλπίδα καὶ πόθον χαίρων καὶ μεστὸσ ὢν ὁρμῆσ οὐκ ἠρεμούσησ οἱο͂̀σ τ’ ἐστι κατὰ Σιμωνίδην ἄθηλοσ ἵππῳ πῶλοσ ὣσ ἅμα τρέχειν, τῷ ἀγαθῷ μονονουχὶ συμφῦναι γλιχόμενοσ.
(플루타르코스, Quomodo quis suos in virtute sentiat profectus, chapter, section 14 6:1)
ὁ γὰρ τὰσ συγκρίσεισ ποιούμενοσ ἀνέκαθεν τῶν ἐφόρων πρὸσ τοὺσ βασιλεῖσ τοὺσ ἐν Λακεδαίμονι καὶ τοὺσ ἄρχοντασ τοὺσ Ἀθήνησι καὶ τὰσ ἱερείασ τὰσ ἐν Ἄργει παραβάλλων πρὸσ τοὺσ ὀλυμπιονίκασ, καὶ τὰσ ἁμαρτίασ τῶν πόλεων περὶ τὰσ ἀναγραφὰσ τὰσ τούτων ἐξελέγχων, παρὰ τρίμηνον ἐχούσασ τὸ διαφέρον, οὗτόσ ἐστι.
(폴리비오스, Histories, book 12, chapter 11 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION