Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

χωρὶσ δὲ τούτων σκέψασθε, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, αὐτοῦ τε τούτου καὶ τῶν ἐξ ἀρχῆσ ὑπαρχόντων νόμων τὸ διάφορον, ἵν’ εἰδῆτε σαφῶσ ὅτι τοσοῦτον οὗτοσ δεῖ τουτοισὶ παραβάλλεσθαι καὶ φέρειν εἰσ ἴσα, ὡσ μηδὲ δίκαιοσ ὢν ὅλωσ νόμοσ κεκλῆσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 61:3)
ὁ δ’ Ἀγαθοκλῆσ οὐ δυνάμενοσ μὲν αὐτοὺσ εἰσ τὰ πεδία προάγεσθαι, τῶν δὲ καιρῶν ἀναγκαζόντων τολμᾶν τι καὶ παραβάλλεσθαι τὴν δύναμιν ἤγαγεν ἐπὶ τὴν τῶν βαρβάρων στρατοπεδείαν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 64 4:1)
κατὰ δὲ τὴν Σικελίαν Ἀγαθοκλῆσ οὐ δυνάμενοσ διαλύσασθαι πρὸσ τοὺσ περὶ Δεινοκράτην φυγάδασ ἀνέζευξεν ἐπ’ αὐτοὺσ μεθ’ ἧσ εἶχε δυνάμεωσ, νομίζων ἀναγκαῖον ὑπάρχειν αὐτῷ διακινδυνεύειν καὶ παραβάλλεσθαι περὶ τῶν ὅλων.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 89 1:1)
ἐπειδὴ δὲ καὶ τῆσ γνώμησ κατηγοροῦσί μου προδοσίαν μὲν οὐ τολμῶντεσ ἐπικαλεῖν οὐδ’ ἀνανδρίαν, ἐφ’ οἷσ αἱ κατὰ τῶν ἄλλων στρατηγῶν γίνονται κρίσεισ, ἀπειρίαν δὲ τοῦ στρατηγεῖν καὶ ἀφροσύνην, ὅτι κίνδυνον ὑπέμεινα οὐκ ἀναγκαῖον ἐπὶ τὸν χάρακα τῶν πολεμίων ὠσάμενοσ, βούλομαι καὶ περὶ τούτου λόγον ὑποσχεῖν ὑμῖν, προχειρότατον μὲν τοῦτ’ ἔχων εἰπεῖν, ὅτι τὸ μὲν ἐπιτιμᾶν τοῖσ γενομένοισ πάνυ ῥᾴδιον καὶ παντὸσ ἀνθρώπου, τὸ δὲ παραβάλλεσθαι πράγμασι καλοῖσ χαλεπὸν καὶ ὀλίγων·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 31 1:1)
καὶ μεγάλα πράγματα παραλιπὼν τὸ προοίμιον τῆσ ἱστορίασ μέχρι πεντακοσίων ἐκμηκύνει στίχων, τὰ πρὸ τοῦδε τοῦ πολέμου πραχθέντα τοῖσ Ἕλλησι μικρὰ βουλόμενοσ ἀποδεῖξαι καὶ οὐκ ἄξια τῷδε παραβάλλεσθαι.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 19 1:1)
τοὺσ μὲν ἄλλουσ ἔκπληξισ ἔλαβε καὶ πρὸσ τὸ πάθοσ ἀφωνία, Ιοὔδασ δὲ ὁ καὶ τὸν πατέρα πείσασ ἐκπέμψαι τὸ μειράκιον καὶ τἆλλα δραστήριοσ ὢν ἀνὴρ ὑπὲρ τῆσ τἀδελφοῦ σωτηρίασ ἔκρινε παραβάλλεσθαι, καί "δεινὰ μέν, εἶπεν, ὦ στρατηγέ, τετολμήκαμεν εἰσ σὲ καὶ τιμωρίασ ἄξια καὶ τοῦ κόλασιν ὑποσχεῖν ἅπαντασ ἡμᾶσ δικαίωσ, εἰ καὶ τὸ ἀδίκημα μὴ ἄλλου τινόσ, ἀλλ’ ἑνὸσ τοῦ νεωτάτου γέγονεν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 175:1)
τοὺσ γὰρ ἀπεγνωκότασ τὴν σωτηρίαν ἅμα καὶ τὰσ ὁρμὰσ ἀταμιεύτουσ ἔχειν καὶ τὸ θεῖον εὐδυσώπητον, τό τε παραβάλλεσθαι πρὸσ οὓσ καὶ τὸ νικᾶν οὐ μέγα καὶ μετ’ αἰσχύνησ τὸ λειφθῆναι σφαλερόν, οὐκ ἀνδρείασ ἀλλὰ θρασύτητοσ εἶναι.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον . 191:1)
ὅπερ, οἶμαι, καὶ Ὅμηροσ ἐν τῷ περὶ Σειρήνων μύθῳ ᾐνίξατο παραπλεῖν κελεύσασ τὰσ ὀλεθρίουσ ταύτασ τῶν ἀκουσμάτων ἡδονὰσ καὶ ἀποφράττειν τὰ ὦτα καὶ μὴ ἀνέδην αὐτὰ ἀναπεταννύειν τοῖσ πάθει προειλημμένοισ, ἀλλ’ ἐπιστήσαντα ἀκριβῆ θυρωρὸν τὸν λογισμὸν ἅπασι τοῖσ λεγομένοισ τὰ μὲν ἄξια προσίεσθαι καὶ παραβάλλεσθαι, τὰ φαῦλα δ’ ἀποκλείειν καὶ ἀπωθεῖν·
(루키아노스, Calumniae non temere credundum, (no name) 30:2)
πῶσ οὖν οὐκ ἀναίσχυντοσ οὗτοσ, ὃσ προσ Ἀλέξανδρον ἁμιλλᾶται, ᾧ οὐδὲ Σκηπίων ἐγὼ ὁ νενικηκὼσ ἐμαυτὸν παραβάλλεσθαι ἀξιῶ;
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Ἀλέξανδροσ, Ἀννίβασ, Μίνωσ καὶ Σκηπίων. 17:1)
ἐν δὲ ταῖσ στρατηγίαισ εὐδοκίμει μάλιστα διὰ τὴν ἀσφάλειαν, οὔτε μάχησ ἐχούσησ πολλὴν ἀδηλότητα καὶ κίνδυνον ἑκουσίωσ ἁπτόμενοσ, οὔτε τοὺσ ἐκ τοῦ παραβάλλεσθαι χρησαμένουσ τύχῃ λαμπρᾷ καὶ θαυμασθέντασ ὡσ μεγάλουσ ζηλῶν καὶ μιμούμενοσ στρατηγούσ, ἀεί τε λέγων πρὸσ τοὺσ πολίτασ ὡσ ὅσον ἐπ’ αὐτῷ μενοῦσιν ἀθάνατοι πάντα τὸν χρόνον.
(플루타르코스, Περικλῆς, chapter 18 1:1)
διὸ καὶ τἄλλα πάρεργα ποιησάμενοι περὶ τὸ βοηθεῖν ἐγίνοντο καὶ παραβάλλεσθαι καὶ πᾶν ὑπομένειν ὑπὲρ τῆσ προειρημένησ πόλεωσ διὰ τὸ μηδεμίαν ἀφορμὴν καταλείπεσθαι σφίσιν, πάσησ δὲ τῆσ ἄλλησ Σικελίασ ἐπικρατεῖν Ῥωμαίουσ πλὴν Δρεπάνων.
(폴리비오스, Histories, book 1, chapter 41 6:1)
συνιδὼν δὲ καὶ τὸ περὶ τούτου γεγονὸσ ὁ τῶν Καρχηδονίων ναύαρχοσ τὸ μὲν παραβάλλεσθαι καὶ προσάγειν τοιούτοισ τόποισ ἀπεδοκίμασε, λαβὼν δ’ ἄκραν τινὰ καὶ προσορμισθεὶσ ταύτῃ μεταξὺ τῶν στόλων ἐτήρει καὶ προσεῖχε τὸν νοῦν ἀμφοτέροισ.
(폴리비오스, Histories, book 1, chapter 54 5:1)
οἷσ Ἀνηροέστησ ὁ βασιλεὺσ γνώμην εἰσέφερε λέγων ὅτι δεῖ τοσαύτησ λείασ ἐγκρατεῖσ γεγονότασ ‐ ἦν γάρ, ὡσ ἐοίκε, καὶ τὸ τῶν σωμάτων καὶ θρεμμάτων πλῆθοσ, ἔτι δὲ τῆσ ἀποσκευῆσ ἧσ εἶχον, ἀμύθητον ‐ διόπερ ἔφη δεῖν μὴ κινδυνεύειν ἔτι μηδὲ παραβάλλεσθαι τοῖσ ὅλοισ, ἀλλ’ εἰσ τὴν οἰκείαν ἀδεῶσ ἐπανάγειν·
(폴리비오스, Histories, book 2, chapter 26 5:1)
ὁ γὰρ Φάβιοσ διεγνωκὼσ μήτε παραβάλλεσθαι μήτε διακινδυνεύειν, στοχάζεσθαι δὲ πρῶτον καὶ μάλιστα τῆσ ἀσφαλείασ τῶν ὑποταττομένων, ἔμενε βεβαίωσ ἐπὶ τῆσ διαλήψεωσ ταύτησ.
(폴리비오스, Histories, book 3, chapter 89 2:1)
σύμψηφον δὲ τοῖσ ὄχλοισ ποιῶν αὑτὸν τὸν μὲν Φάβιον κατελάλει πρὸσ πάντασ, ὡσ ἀγεννῶσ χρώμενον τοῖσ πράγμασιν καὶ νωθρῶσ, αὐτὸσ δὲ πρόθυμοσ ἦν παραβάλλεσθαι καὶ διακινδυνεύειν.
(폴리비오스, Histories, book 3, chapter 90 6:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION