Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τὴν γὰρ πρώτην μὲν ἀνεῖσαν ἀνθρώπουσ, πρώτην δὲ βίου χρῆσιν εὑροῦσαν, θρέψασαν δ’ οὐ μόνον τοὺσ ἐξ αὑτῆσ, ἀλλὰ καὶ πάντασ, δεξαμένην δὲ τοὺσ ἐκπίπτοντασ πρώτην τε καὶ πλείστουσ, ἑκάστουσ τε καὶ σύμπαντασ, πλείστουσ δὲ αὖθισ ἀποστείλασαν πανταχοῖ, πάλιν δ’ ἐν τοῖσ ὑπὲρ σωτηρίασ ἀγῶσιν ἀμφοτέρων προστᾶσαν, τῶν τ’ ἐν τῇ ὑπερορίᾳ καὶ τῶν ἐπὶ τῆσ ἀρχαίασ Ἑλλάδοσ, πῶσ οὐ διὰ παντὸσ ἂν εἴποι τισ ἀφῖχθαι καὶ καθάπερ τοὺσ δρομέασ τὸ γιγνόμενον πεπληρωκέναι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 36:7)
ἅ γε μὴν ἀπέλαυον τῆσ ἀρχῆσ κατὰ τὴν Οἰβάρου σοφίαν, ὃσ πρῶτοσ εἰπεῖν λέγεται Κύρῳ δυσχεραίνοντι τὴν πολλὴν πλάνην δεῖν αὐτὸν καὶ ἀνάγκην εἶναι πανταχοῖ περιφοιτᾶν τῆσ ἀρχῆσ ἑκόντα τε καὶ ἄκοντα, εἰ μέλλοι βασιλεύειν, ὁρῶντα εἰσ τὴν βύρσαν, ὡσ ἐφ’ ἃ μὲν αὐτῆσ βαίνοι ταπεινὰ ἐγίγνετο καὶ τῆσ γῆσ ἔψαυεν, ἀφ’ ὧν δὲ ἀπαλλάττοιτο, αὖθισ ἀνίστατο καὶ πάλιν πατοῦντοσ ἐταπεινοῦτο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 6:11)
καὶ ἔγωγε εἰ μὴ λίαν παράδοξα ἐρεῖν ἔμελλον, ὑμᾶσ ἂν πρέσβεισ ἐκέλευσα πέμπειν πανταχοῖ τῆσ Ἑλλάδοσ, τοὺσ παραμυθησομένουσ ἑκάστουσ καὶ κελεύσοντασ μὴ κατοικτείρειν ὑμᾶσ, ὡσ οὐ πάτριον ὂν τῇ Ῥόδῳ καὶ ὑμῖν Ῥοδίοισ οὖσι θρηνεῖσθαι μᾶλλον ἢ ζηλοῦσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 12:2)
καίτοι οὔτ’ ἐπιστήμην τιν’ ἔχουσι περιττοτέραν παρὰ τοὺσ ἄλλουσ ἀνθρώπουσ αὗται αἱ γυναῖκεσ οὔτ’ εἴ τι καὶ γιγνώσκουσιν, ἀφ’ ὧν πεπαίδευνται καὶ προί̈σασι λέγουσιν, ἀλλ’ ὡσ ἂν κινηθῶσιν ἑκάστοτε ὑπὸ τοῦ κρείττονοσ, πέμπουσι πανταχοῖ γῆσ, εἰσ Ιὠνίαν, εἰσ Πόντον, εἰσ Κυρήνην, ἐπ’ ἔσχατα τῆσ γῆσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 10:2)
ἢ σὺ λίαν ἐνεργοὺσ ἡμᾶσ ποιήσεισ, ἀναγκάζων πρὸσ ἕκαστον τῶν εἰρημένων ἀποκρίνεσθαι, οὐχ οὗτόσ ἐστιν ὁ πανταχοῖ κομίζων ἐκείνουσ, οὐχ οὗτοσ ὁ μηδαμοῦ καθεύδειν ἐῶν, ἐπὶ μὲν Σάμῳ δέκατοσ αὐτὸσ στρατηγῶν, ἀποκρύψασ τοὺσ ἄλλουσ ἅπαντασ στρατηγοὺσ καὶ δείξασ ὄνομα ἄλλωσ ὄντασ, καὶ τοὺσ Σαμίουσ καταστήσασ εἰσ πολιορκίαν, οὐχ ἡσυχάζων, ἀλλ’ ἐκπλέων μέρει τινὶ τῶν νεῶν ἐπὶ Καρίασ, καὶ μετὰ ταῦτ’ ἀπελθόντοσ αὐτοῦ θαρρήσαντασ ἐπεξελθεῖν καὶ πλέον σχόντασ τῶν ἐφορμούντων ἀναστρέψασ αὖθισ καθείργων ἑώσ παρεστήσατο, καὶ πάλιν Εὐβοέων ἀποστάντων ἄγων εἰσ Εὔβοιαν Ἀθηναίουσ, καὶ Πελοποννησίων ἀγγελθέντων εἶναι Μεγαροῖ κομίζων αὖθισ εἰσ Μέγαρα κἀκ τῶν Μεγάρων πάλιν εἰσ Εὔβοιαν, ἑώσ καὶ ταύτην κατεστρέψατο;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 20:10)
τί δ’ ἄν τισ λέγοι περίπλουσ Πελοποννήσου καὶ ἀποβάσεισ πανταχοῖ τῆσ πολεμίασ καὶ πραγμάτων συνέχειαν οὐδεμιᾶσ ἄλλησ πόλεωσ εἰκάσαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 21:1)
ἢν τοὺσ Ἀθηναίουσ ἐγὼ πείσω λέγων, μεθύοντεσ ἀεὶ πανταχοῖ πρεσβεύσομεν.
(아리스토파네스, Lysistrata, Lyric-Scene16)
ἐγὼ γάρ σ’ ὦ πάτερ θρέψω καλῶσ, ἄγων μετ’ ἐμαυτοῦ πανταχοῖ, ἐπὶ δεῖπνον, ἐσ ξυμπόσιον, ἐπὶ θεωρίαν, ὥσθ’ ἡδέωσ διάγειν σε τὸν λοιπὸν χρόνον·
(아리스토파네스, Wasps, Episode 2:63)
καὶ παρακύψαντ’ ἐπὶ τὸν τῆσ πόλεωσ πόλεμον, πρὸσ Ἀρτάβαζον καὶ πανταχοῖ μᾶλλον οἴχεται πλέοντα, ὁ δὲ στρατηγὸσ ἀκολουθεῖ, εἰκότωσ·
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Α 29:4)
πρέσβεισ ἐκπέμπειν πανταχοῖ τοὺσ διδάξοντασ, νουθετήσοντασ, πράξοντασ·
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 90:4)
ταῦτα δὴ πάντ’ αὐτοὶ παρεσκευασμένοι καὶ ποιήσαντεσ φανερὰ τοὺσ ἄλλουσ ἤδη παρακαλῶμεν, καὶ τοὺσ ταῦτα διδάξοντασ ἐκπέμπωμεν πρέσβεισ πανταχοῖ, εἰσ Πελοπόννησον, εἰσ Ῥόδον, εἰσ Χίον, ὡσ βασιλέα λέγω οὐδὲ γὰρ τῶν ἐκείνῳ συμφερόντων ἀφέστηκε τὸ μὴ τοῦτον ἐᾶσαι πάντα καταστρέψασθαι, ἵν’ ἐὰν μὲν πείσητε, κοινωνοὺσ ἔχητε καὶ τῶν κινδύνων καὶ τῶν ἀναλωμάτων, ἄν τι δέῃ, εἰ δὲ μή, χρόνουσ γ’ ἐμποιῆτε τοῖσ πράγμασιν.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Γ 85:1)
αὐτὸσ δ’ ἀναβὰσ ἐπὶ τὴν ἐμὴν ναῦν περιέπλει πανταχοῖ, ἑώσ ἀφίκετο εἰσ Ἑλλήσποντον.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Πολυκλέα περὶ τοῦ Ἐπιτριηραρχήματος 62:3)
ἀφικόμενοσ τοίνυν δεῦρο ἔχων αὐτὴν ἀσελγῶσ καὶ προπετῶσ ἐχρῆτο αὐτῇ, καὶ ἐπὶ τὰ δεῖπνα ἔχων αὐτὴν πανταχοῖ ἐπορεύετο ὅπου πίνοι, ἐκώμαζέ τ’ ἀεὶ μετ’ αὐτοῦ, συνῆν τ’ ἐμφανῶσ ὁπότε βουληθείη πανταχοῦ, φιλοτιμίαν τὴν ἐξουσίαν πρὸσ τοὺσ ὁρῶντασ ποιούμενοσ.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 51:1)
καὶ γὰρ ἔνδοξοσ ἐν ἐκείνῳ καὶ ἀήττητοσ καὶ μεγαλόφρων καὶ ἀνύβριστοσ καὶ φιλάνθρωποσ εἶτ’ ἐκλιπόντοσ εὐθὺσ ὁ Λεωσθένησ ἔλεγε τὴν δύναμιν ἐμπλανωμένην ἑαυτῇ καὶ περιπίπτουσαν ἐοικέναι τῷ Κύκλωπι μετὰ τὴν τύφλωσιν ἐκτείνοντι πανταχοῖ τὰσ χεῖρασ ἐπ’ οὐδένα σκοπὸν φερομένασ·
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 44)
εἶτ’ ἐκλιπόντοσ εὐθύσ, ὁ Λεωσθένησ ἔλεγε τὴν δύναμιν ἐμπλανωμένην ἑαυτῇ καὶ περιπίπτουσαν ἐοικέναι τῷ Κύκλωπι, μετὰ τὴν τύφλωσιν ἐκτείνοντι πανταχοῖ τὰσ χεῖρασ ἐπ’ οὐδένα σκοπὸν φερομένασ·
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 4 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION