Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τὸ πάνσοφον νῦν ὄνομα τοῦτό μοι φράσον.
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, episode 7:25)
εἴ μοι τὸ Νεστόρειον εὔγλωσσον μέλοσ Ἀντήνορόσ τε τοῦ Φρυγὸσ δοίη θεόσ, κατὰ τὸν πάνσοφον Εὐριπίδην, ἑταῖρε Τιμόκρατεσ, οὐκ ἂν δυναίμην ἀπομνημονεύειν ἔτι σοι τῶν πολλάκισ λεχθέντων ἐν τοῖσ περισπουδάστοισ τούτοισ συμποσίοισ διά τε τὴν ποικιλίαν καὶ τὴν ὁμοιότητα τῶν ἀεὶ καινῶσ προσευρισκομένων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15 1:1)
"’ διεξήρχοντό τε τοῦ διαλόγου τὰ πολλὰ τὸν τρόπον τοῦτον, ὡσ ἄχθεσθαι μὲν τοὺσ εὐωχουμένουσ, ὑβρίζεσθαι δὲ τὸν πάνσοφον ἐκεῖνον ἄνθρωπον ὁσημέραι, καὶ διὰ τοῦτο πολλοὺσ τῶν καθαρείων ἐξόμνυσθαι τὰσ παρ’ ἐκείνῳ ἑστιάσεισ, οἱ δὲ ἡμέτεροι οὗτοι ἅμα ἴσωσ ταῦτ’ ἐκμανθάνοντεσ οὐκ ὀλίγην ὑμῖν θυμηδίαν παρέχουσιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 28 2:4)
"ἐκάνετ’ ἐκάνετε τὰν πάνσοφον τὰν οὐδὲν ἀλγύνουσαν ἀηδόνα μουσᾶν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. e'. SWKRATHS 27:2)
τὸ πάνσοφον δ’ εὑρ́ημα, τοξήρη σαγήν, μέμφῃ·
(에우리피데스, Heracles, episode 1:12)
πᾶσαν μὲν ἱστορίαν οἶσθα, πάσασ δὲ λόγων τέχνασ καὶ κάλλη αὐτῶν καὶ κακίασ καὶ ὀνομάτων χρῆσιν τῶν Ἀττικῶν πάνσοφόν τι χρῆμα καὶ ἄκρον ἐν παιδείᾳ γεγένησαι διὰ τὸ πλῆθοσ τῶν βιβλίων.
(루키아노스, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 26:4)
σὺ δὲ οἰεί τὸ τοιοῦτον αὐτὸ εἶναι, ὡσ εἰ μόνον γεύσαιο αὐτοῦ καὶ σπάσαισ μικρὸν ὅσον, αὐτίκα σε πάνσοφον γενησόμενον, ὥσπερ φασὶν ἐν Δελφοῖσ τὴν πρόμαντιν, ἐπειδὰν πίῃ τοῦ ἱεροῦ νάματοσ, ἔνθεον εὐθὺσ γίγνεσθαι καὶ χρᾶν τοῖσ προσιοῦσιν.
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 122:7)
ἐν ἀρχῇ μὲν γὰρ εὐθὺσ ἐν τῇ πρώτῃ τοῦ φροιμίου περιόδῳ συνηρώτησε τοὺσ ἀναγινώσκοντασ λόγον πάνσοφον δεῖξαι σπεύδων, ὡσ μόνῳ ἂν τῷ σοφῷ πρέποι ἱστορίαν συγγράφειν.
(루키아노스, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 172)
πρὸσ δὲ τὴν ἑτέραν ἐλθὼν εὑρήσεισ πολλοὺσ καὶ ἄλλουσ, ἐν τούτοισ δὲ καὶ πάνσοφόν τινα καὶ πάγκαλον ἄνδρα, διασεσαλευμένον τὸ βάδισμα, ἐπικεκλασμένον τὸν αὐχένα, γυναικεῖον τὸ βλέμμα, μελιχρὸν τὸ φώνημα, μύρων ἀποπνέοντα, τῷ δακτύλῳ ἄκρῳ τὴν κεφαλὴν κνώμενον, ὀλίγασ μὲν ἔτι, οὔλασ δὲ καὶ ὑακινθίνασ τὰσ τρίχασ εὐθετίζοντα, πάναβρόν τινα Σαρδανάπαλλον ἢ Κινύραν ἢ αὐτὸν Ἀγάθωνα, τὸν τῆσ τραγῳδίασ ἐπέραστον ἐκεῖνον ποιητήν.
(루키아노스, Rhetorum praeceptor, (no name) 11:1)
ἀλλὰ καὶ κολάκων ἐστὶ τὰ πρῶτα καὶ ἐπιορκεῖ προχειρότατα, καὶ ἡ γοητεία προηγεῖται καὶ ἡ ἀναισχυντία παρομαρτεῖ, καὶ ὅλωσ πάνσοφόν τι χρῆμα καὶ πανταχόθεν ἀκριβὲσ καὶ ποικίλωσ ἐντελέσ.
(루키아노스, Timon, (no name) 54:5)
ὥσθ’ ὑπερχαίρειν τὸ πάνσοφον τοῦτο δόγμα καὶ θεῖον παραλαβοῦσαν, ὅτι τοῦ κακῶσ πράττειν πέρασ ἐστὶν αὐτῇ τὸ ἀπολέσθαι καὶ φθαρῆναι καὶ μηδὲν εἶναι.
(플루타르코스, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 23 9:1)
ἠέλιον νίκησε τεὸσ νόοσ ἡδὺ φαείνων, αἰὲν ἀπαστράπτων βροτοφεγγέα πάνσοφον αἴγλην, ἡδυφαῆ, χαρίεσσαν, ἀπαστράπτουσαν ἀλύπωσ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 3991)
Ἑρμοδότου τόδε δόγμα τὸ πάνσοφον εἴ τισ ἀχαλκεῖ, μηκέτι πεινάτω, θεὶσ τὸ χιτωνάριον.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 154 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION